María Belo
Data i miejsce urodzenia

27 kwietnia 1938
Lizbona

Zawód, zajęcie

polityk, psycholog, działaczka feministyczna

Alma Mater

Université catholique de Louvain

Stanowisko

posłanka do Parlamentu Europejskiego (1988–1994)

Partia

Partia Socjalistyczna

María Belo (ur. 27 kwietnia 1938 w Lizbonie) – portugalska polityk, psycholog i działaczka feministyczna, parlamentarzystka krajowa, od 1988 do 1994 posłanka do Parlamentu Europejskiego II i III kadencji.

Życiorys

Pochodzi z konserwatywnej rodziny katolickiej, urodziła się jako jedna z dziewięciorga rodzeństwa[1]. W 1964 ukończyła studia psychologiczne na Université catholique de Louvain, na którym następnie pracowała. W trakcie studiów przez rok przebywała również w Angoli, gdzie przeprowadzała badania. Od 1968 do 1974 mieszkała w Paryżu, gdzie kształciła się w zakresie psychoanalizy i współpracowała z Jacques'em Lacanem. W 1974 ostatecznie powróciła do Portugalii[2]. Doktoryzowała się w dziedzinie psychoanalizy i kultury portugalskiej na wydziale nauk społecznych i humanistycznych Universidade Nova de Lisboa, gdzie została nauczycielem akademickim. Pracowała jako psychoanalityk, została współzałożycielką portugalskiego centrum psychoanalizy. Założycielka organizacji feministycznej Associação para a Cooperação Entre os Povos. W 1982 powołała pierwszą w kraju lożę masońską dla kobiet pod nazwą „Unidade e Mátria”, w 2004 została wielkim mistrzem Wielkiej Loży Żeńskiej Portugalii[2][3]. Napisała książki poświęcone relacjom dzieci z matką, a także roli kobiet w życiu politycznym i społecznym. Publikowała również liczne teksty dotyczące nauki i polityki[4].

W 1979 została członkiem Partii Socjalistycznej, objęła funkcję sekretarza lizbońskich struktur ugrupowania i członka krajowego komitetu politycznego. Zasiadała w Zgromadzeniu Republiki[4]. W 1986 jako pierwsza oficjalnie wysunęła postulat wprowadzenia parytetów wyborczych dla płci w ramach swojej partii[5], od lat 70. działała też na rzecz depenalizacji aborcji[2].

W 1987 po raz pierwszy kandydowała do Parlamentu Europejskiego, mandat objęła 1 marca 1988 w miejsce Jorge Campinosa. W 1989 uzyskała reelekcję. Przystąpiła do frakcji socjalistycznej. Była wiceprzewodniczącą Komisji ds. Rozwoju i Współpracy (1989–1994) i członkiem Komisji ds. Praw Kobiet oraz delegatką do Wspólnego Zgromadzenia Porozumienia między państwami Afryki, Karaibów i Pacyfiku oraz Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej[6]. W 2014 wsparła kandydaturę Rui Tavaresa i jego partię LIVRE w wyborach do Parlamentu Europejskiego (wciąż pozostając członkiem PS)[7].

Przypisy

  1. ↑ (Quase) Toda uma Vida: Maria Belo. coconafralda.sapo.pt, 30 stycznia 2017. [dostęp 2019-09-16]. (port.).
  2. 1 2 3 A Maçonaria não é um lugar de morte, é um lugar de vida. cmjornal.pt, 11 września 2005. [dostęp 2019-09-16]. (port.).
  3. ↑ Diálhogos Mulheres e poder, Purificação Araújo, Maria Belo e Margarida Salema. parlamento.pt, 12 stycznia 2012. s. 2. [dostęp 2019-09-16]. (port.).
  4. 1 2 The Members of the European Parliament 1989–1994. Luksemburg: Office for Official Publications of the European Communities, 1990, s. 28. [dostęp 2017-09-16]. (ang.).
  5. ↑ Éléonore Lépinard, Ruth Rubio-Marín: Transforming Gender Citizenship. Cambridge University Press, 2018, s. 231, seria: Cambridge Studies in Law and Society. ISBN 978-1-108-42922-1. [dostęp 2020-05-25]. (ang.).
  6. ↑ Maria Belo. europarl.europa.eu. [dostęp 2019-09-12].
  7. ↑ Maria Belo, ex-eurodeputada do PS, apoia Rui Tavares. publico.pt, 21 maja 2014. [dostęp 2019-09-16]. (port.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.