Manuel Chaves

Data i miejsce urodzenia	7 lipca 1945 Ceuta
Prezydent Andaluzji
Okres	od 1990 do 2009
Przynależność polityczna	Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza
Poprzednik	José Rodríguez de la Borbolla
Następca	Gaspar Zarrías (p.o.)

Manuel María Chaves González (ur. 7 lipca 1945 w Ceucie^[1]) – hiszpański i andaluzyjski polityk, prawnik oraz samorządowiec, parlamentarzysta, minister i wicepremier, w latach 1990–2009 prezydent Andaluzji, działacz Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej (PSOE).

Życiorys

Ukończył studia prawnicze na Universidad de Sevilla, doktoryzował się w zakresie prawa pracy. Pracował jako nauczyciel akademicki na macierzystej uczelni, a także na uniwersytetach w Bilbao i Kordobie^[1][2].

Od 1968 członek Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej, wówczas nielegalne, zalegalizowanej po upadku dyktatury. Wstąpił także do związku zawodowego Unión General de Trabajadores, w 1972 współtworzył związek zawodowy pracowników edukacji FETE-UGT, a w latach 1976–1986 był członkiem komitetu wykonawczego UGT^[1]. W strukturze partyjnej PSOE od 1981 był członkiem federalnego komitetu wykonawczego. W 1994 został sekretarzem generalnym partii w Andaluzji, a od 2000 pełnił honorową funkcję przewodniczącego swojego ugrupowania^[2] (kierowanego przez sekretarza generalnego będącego liderem partii). Na obu funkcjach, odpowiednio w 2010 i w 2012, zastępował go José Antonio Griñán^[3].

W latach 1977–1990 był posłem do Kongresu Deputowanych (konstytuanty oraz I, II, III i IV kadencji). Od lipca 1986 do maja 1990 sprawował urząd ministra pracy i opieki społecznej w gabinecie Felipe Gonzáleza. W 1988 proponowane przez niego zmiany w prawie skutkowały strajkiem generalnym zorganizowanym przez UGT^[1].

Zrezygnował z urzędu ministra, by wziąć udział w wyborach regionalnych. Wybierany na posła do parlamentu Andaluzji, w lipcu 1990 powołany na stanowisko prezydenta tej wspólnoty autonomicznej. Zajmował je nieprzerwanie przez niemal 19 lat do kwietnia 2009. Złożył ten urząd w związku z nominacją w skład rządu José Luisa Rodrígueza Zapatero. Został wówczas trzecim wicepremierem i ministrem polityki terytorialnej. W październiku 2010 jego resort przekształcono w ministerstwo polityki terytorialnej i administracji publicznej. W lipcu 2011 awansował na pozycję drugiego wicepremiera^[1]. Odszedł wraz z całym gabinetem w grudniu 2011.

Odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Karola III (1993) oraz Krzyżem Wielkim Orderu Izabeli Katolickiej (2011)^[1].

Przypisy