Malewicze
Малевічы
Państwo

 Białoruś

Obwód

 homelski

Rejon

żłobiński

Sielsowiet

Malewicze

Populacja (2009)
• liczba ludności


728[1]

Położenie na mapie obwodu homelskiego
Mapa konturowa obwodu homelskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Malewicze”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Malewicze”
Ziemia52°54′28,8″N 29°54′49,9″E/52,908000 29,913861

Malewicze (błr. Малевічы, ros. Малевичи) – wieś na Białorusi, w rejonie żłobińskim obwodu homelskiego, około 9 km na zachód od Żłobina, siedziba sielsowietu.

Znajduje tu się przystanek kolejowy Malewicze, położony na linii Homel - Żłobin - Mińsk.

Historia

Od XVI wieku Malewicze należały do powiatu rzeczyckiego Rzeczypospolitej. Były dziedzictwem rodziny Żukowskich[2][3].

Wieś szlachecka położona była w końcu XVIII wieku w powiecie rzeczyckim województwa mińskiego[4].

W XIX wieku potwierdzały to spisy m.in. w 1816 i 1869 roku, w latach 80. XIX wieku wieś należała do Józefa Żukowskiego.

W 1792 roku wzniesiono tu cerkiew. W 1869 roku działały tu 2 karczmy i młyn wodny. W 1872 roku otworzono tu szkołę (która w 1889 roku miała 36 uczniów). Od listopada 1873 roku działała tu stacja kolei lipawsko-romneńskiej[2][3]. Szkoła od 1911 roku miała własną bibliotekę.

Dynamika zmian liczby ludności mieszkającej w Malewiczach na przestrzeni ostatnich 130 lat pokazana jest na wykresie.

W wyniku II rozbioru Polski wieś znalazła się w 1793 roku w Imperium Rosyjskim. Po I wojnie światowej znalazła się w ZSRR, a od 1991 roku – na Białorusi.

Wieś od 1924 roku jest siedzibą sielsowietu. W 1929 roku zorganizowano tu kołchoz „Czerwony Partyzant”. Wieś została spalona w czasie II wojny światowej, we wrześniu 1943 roku przez Niemców. Działa tu sowchoz im. W.I. Kozłowa.

Dawne zabytki

W I połowie XIX wieku Żukowscy zbudowali duży dwór, drewniany, wzniesiony na wysokiej podmurówce, o jedenastoosiowej elewacji, na planie prostokąta. Przed środkową, piętrową, trzyosiową środkową częścią budynku był sześciokolumnowy portyk w wielkim porządku z balkonem i trójkątnym szczytem z półokrągłym oszklonym oknem. Wnętrze miało mieścić wiele stylowych mebli, obrazów i pamiątek rodzinnych zbieranych tu od co najmniej trzech pokoleń.

Z tyłu domu rozciągał się park widokowy[2].

Obecnie po majątku nie ma śladu. Został on opisany w 1. tomie Dziejów rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej Romana Aftanazego[2].

Przypisy

  1. ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu homelskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. 1 2 3 4 Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 1: Województwa mińskie, mścisławskie, połockie, witebskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, s. 102–103, ISBN 83-04-03713-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
  3. 1 2 Malewicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 11.
  4. ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 103.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.