Mały Staw
Ilustracja
Mały Staw i Samotnia
Położenie
Państwo

 Polska

Wysokość lustra

1183[1] m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

2,881 ha

Wymiary
• max długość
• max szerokość


253 m[2]
140 m (średnia 114[2])

Głębokość
• średnia
• maksymalna


3,45 m
7,3[2] m

Objętość

0,0000999 km³

Hydrologia
Rzeki zasilające

Łomnica

Rzeki wypływające

Łomnica

Rodzaj jeziora

polodowcowe

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, u góry po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Mały Staw”
Ziemia50°44′55″N 15°42′03″E/50,748611 15,700833

Mały Staw (niem. Kleiner Teich) – jezioro polodowcowe w Sudetach Zachodnich, w paśmie Karkonoszy, na południowy zachód od Karpacza (województwo dolnośląskie, powiat karkonoski, gmina Karpacz).

Położenie

Mały Staw położony jest w środkowej części Karkonoszy (Sudety Zachodnie), u podnóża Równi pod Śnieżką (1400 m n.p.m.) i Smogorni (1489 m n.p.m.) w Kotle Małego Stawu[1].

Opis

Mały Staw to górskie jezioro przepływowe, wypełniające dno kotła polodowcowego, położone na wysokości (1183 m n.p.m.)[1]. Ma głębokość do 7,3 m, długość linii brzegowej 756 m i zajmuje powierzchnię 2,881 ha[3]. Jeziorko charakteryzuje się czystą i przejrzystą wodą[1]. W cieplejszych miesiącach temperatura wody osiąga maksymalnie 14 °C. Przez znaczną część roku jeziorko pokryte jest lodem. Ubogą faunę reprezentuje wirek, który jest reliktem glacjalnym[1]. Żyje tu także traszka górska i pstrąg potokowy[3][4], a także melanistyczna odmiana ropuchy szarej[4]. Przez staw przepływa Łomnica, której źródła znajdują się na Równi pod Śnieżką[1].

Turystyka

Brzegiem Małego Stawu przechodzą dwa szlaki turystyczne[5]:

Nad stawem znajduje się schronisko „Samotnia”[1]. W miejscu obecnego schroniska w przeszłości stał budynek pasterski z XVII wieku.

Mały Staw na mapie okolic Śnieżki


Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 3: Karkonosze. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 127, 128. ISBN 83-7005-168-5.
  2. 1 2 3 Dubicki A. et al. Wody powierzchniowe Karkonoszy. W: Mierzejewski P. (red.), 2005: Karkonosze. Wyd. Uniwersytetu Wrocławskiego, strona 409.
  3. 1 2 Raj A., 2008: Karkonoski Park Narodowy. Agencja Fotograficzno-Wydawnicza Mazury na zlecenie KPN, ISBN 83-86565-32-2.
  4. 1 2 Rąpała R., 2008: Zwierzęta w Karkonoskim Parku Narodowym. Karkonoski Park Narodowy, Jelenia Góra.
  5. ↑ Mapa turystyczna. [dostęp 2018-05-02].

Bibliografia

  • Raj A., 2008: Karkonoski Park Narodowy. Agencja Fotograficzno-Wydawnicza Mazury na zlecenie KPN, ISBN 83-86565-32-2.
  • Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 3 Karkonosze, red. Marek Staffa, Wydawnictwo PTTK „Kraj”, Warszawa – Kraków 1993, ISBN 83-7005-168-5.
  • Mapa turystyczna Karkonosze polskie i czeskie 1:25 000, Wydawnictwo „Plan”, Jelenia Góra, ISBN 83-88049-26-7.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.