Małoniż
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

tomaszowski

Gmina

Łaszczów

Liczba ludności (2021)

127[1][2]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-650[3]

Tablice rejestracyjne

LTM

SIMC

0893794[4]

Położenie na mapie gminy Łaszczów
Mapa konturowa gminy Łaszczów, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Małoniż”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Małoniż”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Małoniż”
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego
Mapa konturowa powiatu tomaszowskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Małoniż”
Ziemia50°32′25″N 23°41′33″E/50,540278 23,692500[5]

Małoniż – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Łaszczów[4][6].

Niewielka wieś złożona z jednej ulicy. Dojechać do niej można poprzez Nadolce lub Pukarzów (tu także przez Wożuczyn).

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Łaszczów[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 146 mieszkańców[8].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Łaszczowie[9].

Historia

Małoniż i sąsiadujący z nim Domaniż to dwie najwcześniej notowane wsie szlacheckie ziemi bełskiej.
Wieś odnotowano w roku 1398 w związku z fundacją kościoła parafialnego w Małoniżu dokonanego przez Andrzeja Morawę i Jaśka z Domaniża – dziś najstarszego kościoła w regionie powstałego z prywatnych fundacji szlacheckich[10] (1397)[uwaga 1] W roku 1531 wzmiankowana jako Małonisz[11].

W wieku XIX Małoniż stanowił wieś w powiecie tomaszowskim, gminie Czerkasy, parafii Łaszczów, oddalony o pół mili od Łaszczowa. Według spisu miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z roku 1827 posiadał 26 domów i 216 mieszkańców. W roku 1883 było tu 34 domy i 322 mieszkańców w tym 202 katolików wyznania łacińskiego.Wieś posiadała 396 mórg gruntu[12].

Uwagi

  1. ↑ Około połowy XVI w. w związku z powstaniem Łaszczowa przeprowadzono translację parafii z Małoniża do nowo lokowanego miasta, nie zmieniając starego uposażenia.

Przypisy

  1. ↑ Wieś Małoniż w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-02], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-02].
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 762 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. 1 2 TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-08-24].
  5. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 76942
  6. ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w obwieszczeniu z dnia 4 sierpnia 2015(dts) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636).
  7. ↑ Jednostki pomocnicze gminy Łaszczów. Urząd Gminy Łaszczów. [dostęp 2017-08-24].
  8. ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  9. ↑ Opis parafii na stronie diecezji
  10. ↑ Janeczek 1991 ↓, s. 41.
  11. ↑ Małoniż, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 298.
  12. ↑ Małoniż, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 38.

Bibliografia

  • Andrzej Janeczek: Osadnictwo pogranicza polsko-ruskiego. Województwo bełskie od schyłku XIV do początku XVII w.. Wrocław: 1991. ISBN 83-85463-14-3.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.