MRSA
Ilustracja
Powiększenie 20 tys. razy z elektronowego mikroskopu skaningowego
Systematyka
Domena

bakterie

Typ

Firmicutes

Klasa

Bacilli

Rząd

Bacillales

Rodzina

Staphylococcaceae

Rodzaj

Staphylococcus

Gatunek

Gronkowiec złocisty

Podgatunek

MRSA

Nazwa systematyczna
Staphylococcus aureus
F. J. Rosenbach, 1884
Synonimy
  • Staphylococcus pyogenes aureus (Rosenbach, 1884)
  • Staphlococcus pyogenes citreus (Passet, 1885)
  • Micrococcus aureus (Zopf, 1885)
  • Micrococcus pyogenes (Lehmann i Neumann, 1896)
Czynnik zakaźny oporny na penicylinę i antybiotyki pokrewne
ilustracja
Klasyfikacje
ICD-10

U80.1
Czynnik zakaźny oporny na metycylinę

Kolonie gronkowca złocistego. Makroskopowo i mikroskopowo niemożliwe jest odróżnienie szczepów MRSA od metycylinowrażliwych MSSA (ang. Methicillin-Sensitive Staphylococcus aureus) – należy wykonać antybiogram
Gronkowiec złocisty na podłożu Müllera-Hintona. Niewrażliwość na oksacylinę (oznaczenie "OX") oznacza krzyżową oporność na wszystkie antybiotyki beta-laktamowe

Gronkowiec złocisty oporny na metycylinę, MRSA (ang. methicyllin-resistant Staphylococcus aureus)[1] – oporne na metycylinę szczepy gronkowca, będące częstą przyczyną zakażeń wewnątrzszpitalnych. Stanowi on poważny problem finansowy dla ochrony zdrowia[2]. Wykształcony przez drobnoustroje typ oporności oznacza brak wrażliwości na wszystkie antybiotyki z grupy beta-laktamów – w tym penicyliny, cefalosporyny, monobaktamy czy karbapenemy.

Oporność nie polega na syntezie enzymów rozkładających lek (co nie oznacza, że bakterie takiego nie wytwarzają), ale nowego białka wiążącego antybiotyk – tzw. PBP. Zmienione białko PBP nie wykazuje powinowactwa do beta-laktamu. Opisano pięć genów syntetyzujących różne nowe białka PBP, dlatego ten typ oporności charakteryzuje się heterogennością. Szczepy MRSA są oporne na wszystkie antybiotyki β-laktamowe, a w 90% występuje ponadto krzyżowa oporność z makrolidami oraz fluorochinolonami. Jeżeli bakteria jest częściowo oporna na tę grupę antybiotyków, ale można je leczyć podając maksymalne dawki, używa się terminu MISA.

Leczenie i zapobieganie

Spośród środków doustnych wobec szczepów MRSA aktywność zachowuje sulfametoksazol, trimetoprim oraz linezolid[3]. Ze względu na częstą oporność, użycie klindamycyny oraz fluorochinolonów jest dyskusyjne[3].

Ogromną rolę w zapobieganiu transmisji bakterii odgrywa dokładne mycie rąk[4][5].

Pojawianie się szczepów MRSA wiązane jest z częstszym występowaniem owrzodzeń skóry[6]

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Alternatywne nazwy: multi-resistant Staphylococcus aureus (MRSA; gronkowiec złocisty oporny na wiele leków), oxacillin-resistant Staphylococcus aureus (ORSA; gronkowiec złocisty oporny na oksacylinę)
  2. ↑ Clements A., Halton K., Graves N., Pettitt A., Morton A., Looke D., Whitby M. Overcrowding and understaffing in modern health-care systems: key determinants in meticillin-resistant Staphylococcus aureus transmission.. „Lancet Infect Dis”. Jul;8. 7, s. 427-34, 2008. DOI: 10.1016/S1473-3099(08)70151-8. PMID: 18582835.
  3. 1 2 Powell JP., Wenzel RP. Antibiotic options for treating community-acquired MRSA.. „Expert Rev Anti Infect Ther”. Jun;6. 3, s. 299-307, 2008. DOI: 10.1586/14787210.6.3.299. PMID: 18588495.
  4. ↑ Weber CJ. Update on methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA).. „Urol Nurs”. Apr;28. 2, s. 143-5, 2008. PMID: 18488593.
  5. ↑ Romero DV., Treston J., O'Sullivan AL. Hand-to-hand combat: preventing MRSA.. „Nurse Pract”. Mar;31. 3, s. 16-8, 21-3; quiz 23-5, 2006. PMID: 16518193.
  6. ↑ Adam J. Singer, David A. Talan. Management of Skin Abscesses in the Era of Methicillin-Resistant Staphylococcus aureus. „N Engl J Med”. 370, s. 1039-47, 2014. DOI: 10.1056/NEJMra1212788.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.