Mîndru Katz
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 czerwca 1925
Bukareszt

Data i miejsce śmierci

30 stycznia 1978
Stambuł

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianista

Mîndru Katz (ur. 3 czerwca 1925 w Bukareszcie, zm. 30 stycznia 1978 w Stambule) – rumuńsko-izraelski pianista.

Życiorys

Uznany przez wybitnego kompozytora rumuńskiego George Enescu za cudowne dziecko, debiutował publicznie mając 6 lat. Studiował w konserwatorium w Bukareszcie pod kierunkiem Florica Musicescu. W 1947 ukończył Królewską Akademię Muzyczną w Bukareszcie. W tym samym roku debiutował z Orkiestrą Filharmonii w Bukareszcie[1].

W latach 1947–1959 koncertował we wszystkich krajach Europy Wschodniej, w tym w Moskwie[2].

W 1957 debiutował w Paryżu, w 1958 w Londynie[3], a rok później w Izraelu, gdzie wystąpił ze swoim pierwszym recitalem, podczas którego dokonano nagrań koncertu Arama Chaczaturiana i pierwszego Koncertu fortepianowego Siergieja Prokofjewa. Po raz pierwszy też zagrał z Israel Philharmonic Orchestra.

W 1959 wyemigrował[4] i osiedlił się w Izraelu[5], gdzie rozpoczął pracę jako wykładowca na wydziale Rubin Academy of Music & Dance w Tel Awiwie. W 1972 uzyskał tytuł profesora fortepianu[6].

Wystąpił w 40 krajach Europy Zachodniej, w Afryce, na Dalekim Wschodzie i w obu Amerykach[7]. Grał pod batutą takich dyrygentów jak John Barbirolli, Adrian Boult, Sergiu Celibidache, Sergiu Comissiona, Antal Doráti, Josef Krips, Lorin Maazel, Harold Byrns, Yuval Zaliouk i Alfred Wallenstein oraz współpracował z orkiestrami m.in. Royal Philharmonic Orchestra, Philadelphia Orchestra, Los Angeles Philharmonic, BBC Symphony Orchestra w Kapsztadzie i z Izraelską Orkiestrą Filharmoniczną[8].

1 września 1964 wystąpił w Royal Albert Hall z orkiestrą Philharmonia Orchestra pod dyrekcją Charlesa Grovesa[9].

To gra na pianinie o najwyższej jakości, która przykuwa uwagę, jest zarówno genialna technicznie, jak i pełna poezji... Jest niesamowita.

Magazyn „Gramophone”[10]

Jego uczniami byli m.in. Mordechai Shehori, Astrith Baltsan i Angela Borochow (z domu Angela Stone).

Był członkiem jury Pierwszego Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im Artura Rubinsteina w Tel Awiwie w 1974 roku[11].

Repertuar

W swoim repertuarze miał utwory Johanna Sebastiana Bacha, Ludwiga van Beethovena, Arama Chaczaturiana i Siergieja Prokofjewa oraz z Henrykiem Szeryngiem grał sonaty skrzypcowe Johannesa Brahmsa i Césara Francka. Nagrał muzykę Chopina, Debussy’ego, Enescu, Fauré, Haydna, Liszta, Mozarta, Ravela, Szostakowicza i Czajkowskiego.

Śmierć

Zmarł na scenie w wieku 52 lat, podczas wykonywania Sonaty fortepianowej nr 17 d-moll, Burza Ludwiga van Beethovena w Stambule w Turcji.

Dyskografia

Najważniejsze utwory w jego wykonaniu, które ukazały się na płytach[12].

Płyty LP

  • Khachaturian Piano Concerto
  • MINDRU KATZ Chopin Recital

Płyty CD

  • Mindru Katz Plays Johann Sebastian Bach
  • Mindru Katz plays Frédéric Chopin, Vol. 1
  • Mindru Katz Plays Concert Favorites
  • Mindru Katz Plays Concertos by Mozart & Chopin
  • Mindru Katz Plays Concertos by Mozart & Chopin
  • Mindru Katz Plays in Concert
  • Mindru Katz Plays in Concert
  • Mindru Katz plays Beethoven
  • Mindru Katz plays Beethoven
  • Mindru Katz Plays Schuman & Grieg
  • Mindru Katz plays French Master Works
  • Mindru Katz Live!
  • Mindru Katz Plays Concertos by Mozart & Beethoven
  • Mindru Katz plays Beethoven, Shostakovich, Enesco & Chopin
  • Mindru Katz plays Robert Schumann
  • Sonate Op.2 3/Klavierkonzert 1 Op.15
  • Mindru Katz Prokofiev Piano Concerto No.1
  • Robert Schumann: Scenes from Childhood & Fantasie Op. 17
  • Legendary Pianist Mindru Katz
  • Plays French Master Works
  • Bach: Clavier Concertos No. 1 & 5, Italian Concerto

Przypisy

  1. ↑ Oana Georgescu: Iosif Ion Prunner. Trei generații la Ateneul Român. ALLFA, 2016. ISBN 973-724-999-2.
  2. ↑ Darryl Lyman: Great Jews in Music. J. David Publishers, 1986, s. 307. ISBN 0-8246-0315-X.
  3. ↑ Who's who in the State of Israel. 1958, s. 341. (ang.).
  4. ↑ Victor Eskenasy: Sergiu Celibidache, Mîndru Katz, Gary Bertini și Orchestra Filarmonică israeliană. 2017. [dostęp 2018-03-06].
  5. ↑ Revue de droit international, de sciences diplomatiques et politiques: (The international law review)., Tom 37. A. Sottile, 1959, s. 337.
  6. ↑ Michael Kennedy,Tim Rutherford-Johnson, Joyce Kennedy: The Oxford Dictionary of Music. Oxford University Press, s. 448. ISBN 978-0-19-957854-2.
  7. ↑ KATZ, MINDRU. [w:] Encyclopaedia Judaica [on-line]. 2008. [dostęp 2015-07-08]. (ang.).
  8. ↑ Cele două cariere ale marelui pianist Mîndru Katz. [dostęp 2015-07-08]. (hebr.).
  9. ↑ Prom 33. [dostęp 2015-07-08]. (ang.).
  10. ↑ Mindru Katz (Piano). [dostęp 2018-03-06].
  11. ↑ The First Competition, September 1974. [dostęp 2015-07-07]. (ang.).
  12. ↑ The Mindru Katz Collection (17 CDs). [dostęp 2018-03-06].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.