Lukuga
Ilustracja
Lukuga z mostu w Kalemie
Kontynent

Afryka

Państwo

 Demokratyczna Republika Konga

Rzeka
Długość 350 km
Źródło
Miejsce Jezioro Tanganika
Wysokość

800 m n.p.m.

Współrzędne

5°54′57″S 29°11′44″E/-5,915833 29,195556

Ujście
Recypient Lualaba
Wysokość

550 m n.p.m.

Współrzędne

5°39′28″S 26°54′52″E/-5,657778 26,914444

Położenie na mapie Demokratycznej Republiki Konga
Mapa konturowa Demokratycznej Republiki Konga, po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Lukuga – rzeka w Demokratycznej Republice Konga, prawy dopływ Lualaby. Ma długość ok. 350 km i sporadycznie jest jedynym odpływem jeziora Tanganika we wschodniej Afryce[1].

Położenie

Lukuga zaczyna swój bieg w Kalemie, nad Jeziorem Tanganika. Przepływa przez szczelinę w górach, kieruje się na zachód przez prowincję Tanganika, następnie wpadają do niej Niemba (lewy dopływ), Luizi (lewy) i Lufwango (prawy)[2]. Przez co najmniej pierwsze sto kilometrów woda jest bardzo czysta[1]. Następnie między Kabalo i Kongolo sama wpada do Lualaby[2]. Zazwyczaj rzeka odpowiada za 18% strat wody z jeziora, a reszta wynika z parowania[3].

Charakterystyka

Lukuga jest silniej zmineralizowana niż rzeki Lualaba i Luvua, ale jej niewielki zrzut ma niewielki wpływ na skład wody Lualuby, do której uchodzi[4]. W rzece odkryto wiele endemicznych gatunków ryb. Łącznie z 6 miejscowości nad rzeką zebrano 77 gatunków, w tym były: pielęgnicowate, karpie, śledzie, okonie i mastacembelus[1].

Lukuga jest bardzo interesująca dla hydrologów, ponieważ ilość wody, którą niesie z jeziora nie jest stała. Przepływ rzeki jest największy w maju, a najmniejszy w listopadzie, co odpowiada sezonowym wahaniom poziomu jeziora[3]. Wzdłuż jej dopływów, na północ od Kalemie i Moluby, znajdują się złoża węgla o niskiej jakości[5].

Rzeka jest domem dla krokodyli i hipopotamów. W 2010 roku media informowały o ataku krokodyla na wycieczkę kajakarzy, w której zginął przewodnik[6].

Historia

Około roku 1871 David Livingstone zauważył wyrwę na wzgórzach, przez które przechodziła „Logumba”. Zasugerował wtedy, że rzeka może być ujściem jeziora Tanganika i że mogą dalej na północ istnieć inne ujścia jeziora[7].

Verney Lovett Cameron w czasie swojej podróży przez Afrykę, ze wschodu na zachód dotarł do rzeki w punkcie, w którym opuszcza jezioro, w maju 1874. Potwierdził, że jest to jedyne ujście jeziora Tanganika, ale nie znalazł przewodnika, który towarzyszyłby mu w dół rzeki, aby sprawdzić, dokąd rzeka uchodzi[8]. W roku 1876 dotarł tutaj Henry Morton Stanley[9].

Przypisy

  1. 1 2 3 Sven Kullander, Out of Lake Tanganyika: Endemic Lake fishes inhabit rapids of the Lukuga River [online], Research Gate, grudzień 2011 [dostęp 2020-04-19] (ang.).
  2. 1 2 Google Earth [online], earth.google.com [dostęp 2020-04-19].
  3. 1 2 J. Klerx, Beishen Imanackunov, Lake Issyk-Kul: Its Natural Environment, str. 241, Springer Science & Business Media, 31 października 2002, ISBN 978-1-4020-0900-6 [dostęp 2020-04-19] (ang.).
  4. ↑ Michele L. Thieme i inni, Freshwater Ecoregions of Africa and Madagascar: A Conservation Assessment, str. 237, Island Press, 5 kwietnia 2005, ISBN 978-1-59726-791-5 [dostęp 2020-04-19] (ang.).
  5. ↑ Emizet Francois Kisangani, Scott F. Bobb, Historical Dictionary of the Democratic Republic of the Congo, Scarecrow Press, 1 października 2009, ISBN 978-0-8108-6325-5 [dostęp 2020-04-19] (ang.).
  6. ↑ Horror in Congo: Kayakers escape crocodile attack that kills their guide [online], Mail Tribune, 10 grudnia 2010 [dostęp 2020-04-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-19] (ang.).
  7. ↑ Blackwood's Edinburgh Magazine, William Blackwood, 1877 [dostęp 2020-04-19] (ang.).
  8. ↑ The Living Age ..., str. 312, Living Age Company Incorporated, 1876 [dostęp 2020-04-19] (ang.).
  9. ↑ Friends' Intelligencer, str. 125, Wm. W. Moore, 1878 [dostęp 2020-04-19] (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.