Luigj Bumçi
ilustracja
Kraj działania

Albania

Data i miejsce urodzenia

6 listopada 1872
Szkodra

Data i miejsce śmierci

1 marca 1945
Kallmet

Ordynariusz diecezji Lezha
Okres sprawowania

1911-1944

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

3 maja 1903

Sakra biskupia

18 września 1911

podpis
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

10 grudnia 1911

Miejscowość

Szkodra

Konsekrator

Jak Sereggi

Współkonsekratorzy

Primo Bianchi
Bernardin Shllaku

Luigj Bumçi (ur. 6 listopada 1872 w Szkodrze, zm. 1 marca 1945 we wsi Kallmet[1]) – albański duchowny katolicki i polityk, biskup, ordynariusz diecezji Lezha.

Życiorys

Pochodził z rodziny kupieckiej ze Szkodry, był synem Gjona Bumçiego i siostrzeńcem Pashko Vasy. Po ukończeniu szkoły handlowej pracował jako kupiec[2]. W wieku dwudziestu lat wstąpił do seminarium katolickiego w Szkodrze, a następnie wyjechał do Rzymu, gdzie ukończył studia z zakresu filozofii i teologii, a 3 maja 1903 został wyświęcony na księdza[1].

Po święceniach pracował w parafiach Shkrel, Pentar i Juban, a następnie został przeniesiony do Szkodry. 18 września 1911 otrzymał sakrę biskupią, a 10 grudnia tego samego roku został ordynariuszem diecezji Lezha, jego rezydencja mieściła się w Kallmecie[3].

Działalność niepodległościowa

W czerwcu 1914 wspólnie z Prenkiem Bib Dodą dowodził oddziałem Mirdytów, którzy dotarli do Durrësu, aby wspierać władcę Albanii Wilhelma Wieda[4]. Związany z albańskim ruchem narodowym, w grudniu 1918 wszedł w skład Rządu Tymczasowego, tworzonego w Durrësie[2]. W czasie obrad konferencji pokojowej w Paryżu przewodniczył delegacji albańskiej, zastępując premiera Turhana Paszę Permetiego. W jednym ze swoich przemówień oświadczył, że w Albanii nie ma konfliktów między katolikami, a muzułmanami, a obie te społeczności utrzymują braterskie relacje[5]. Wracając z Paryża odwiedził Rzym i spotkał się z papieżem Benedyktem XV, z którym rozmawiał o kwestiach albańskich[1].

Kariera polityczna

W styczniu 1920 wziął udział w obradach kongresu działaczy narodowych, który zebrał się w Lushnji i miał reaktywować państwo albańskie[2]. Tam też otrzymał stanowisko regenta w nowo utworzonej Radzie Regencyjnej, złożonej z przedstawicieli największych wspólnot wyznaniowych[2]. Działalność polityczna Bumçiego wywołała zaniepokojenie Stolicy Apostolskiej, nakazano mu wycofać się z działalności politycznej i skupić na sprawach diecezji. Mimo zakazu Bumçi czynnie poparł spiskowców, którzy w grudniu 1921 obalili rząd Pandeliego Evangjeliego[2]. W grudniu 1922 został pozbawiony stanowiska w Radzie Regencyjnej przez Ahmeda Zogu i zmuszony do wyjazdu z kraju. W tym czasie jego rezydencja biskupia została zniszczona przez Mirdytów[2]. W 1924 powrócił do kraju i do obowiązków duszpasterskich.

Ostatnie lata życia

W czasie włoskiej okupacji Albanii starał się kształtować nastroje pro-włoskie wśród katolików w północnej części kraju[2]. W 1943 został pozbawiony godności ordynariusza i otrzymał godność tytularnego biskupa Cantanus. Schwytany przez partyzantów komunistycznych został przez nich skatowany i zmarł kilka dni później w rezydencji biskupiej w Kallmecie[1]. Pochowany w kościele w Kallmecie[6].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Azem Qazimi: Fjalor Enciklopedik i Viktimave te Terrorit Komunist, vol.5.. Tirana: 2016, s. 215-216. ISBN 978-9928-168-01-6. (alb.).
  2. 1 2 3 4 5 6 7 A Biographical Dictionary of Central and Eastern Europe in the Twentieth Century. New York & London: M.E. Sharpe, 2008, s. 58-59. ISBN 978-1-317-47594-1.
  3. ↑ Zenepe Dibra: Fjalor enciklopedik i hapesires shkodrane, vol. 1. Lezhe: Gjergj Fishta, 2015, s. 180-181. (alb.).
  4. ↑ Owen Pearson: Albania in the Twentieth Century, A History: Volume I. New York: I.B. Tauris, 2005, s. 67. ISBN 978-1-84511-013-0.
  5. ↑ Gëzim Krasniqi. ELEMENTI FETAR NË IDENTITETIN KOMBËTAR SHQIPTAR. „Revistë Mikste Debatike për Çështje Shoqërore, Politikë, Kulturë Dhe Letërsi”. 10-12, s. 60, 2005.
  6. ↑ Imzot Nikollë Kacorri, në kujtim të atdhetarit që projektoi pamvarsinë. = 2022-12-03 [online], shqiptarja.com, 2016 (alb.).

Bibliografia

  • A Biographical Dictionary of Central and Eastern Europe in the Twentieth Century. New York & London: M.E. Sharpe, 2008, s. 58-59. ISBN 978-1-317-47594-1.
  • Imzot Luigj Bumçi, në përvjetorin e lindjes [online], vaticannews.va, 2019 (alb.).
  • Luigj Bumçi [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2022-12-03] (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.