Louise Seidler
Ilustracja
Autoportret
Imię i nazwisko

Louise Caroline Sophie Seidler

Data i miejsce urodzenia

15 maja 1786
Jena

Data i miejsce śmierci

7 października 1866
Weimar

Narodowość

niemiecka

Dziedzina sztuki

malarstwo

Louise Seidler (ur. 15 maja 1786 w Jenie, zm. 7 października 1866 w Weimarze) – niemiecka malarka, malarka nadworna księcia Karola Fryderyka.

Życiorys

Urodziła się 15 maja 1786 roku w Jenie[1]. W latach 1800–1803 pobierała w Gocie prywatne lekcje rysunku u rzeźbiarza Friedricha Wilhelma Eugena Dölla, po czym uczyła się techniki pastelu w Jenie u Jakoba Wilhelma Roux[2]. Dorastając w Jenie miała kontakt ze środowiskiem artystycznym związanym z romantyzmem jenajskim[2]. W 1807 roku zaręczyła się z francuskim lekarzem; po jego śmierci w Hiszpanii w 1809 roku postanowiła poświęcić życie sztuce[2].

Na początku drugiej dekady XIX w. Seidler wyjechała do Drezna, gdzie pobierała lekcje u Christiana Leberechta Vogela i Gerharda von Kügelgena[1][2] i zaprzyjaźniła się z Casparem Davidem Friedrichem, Georgiem Friedrichem Kerstingiem, Antonen Graffem i miniaturzystką Doris Stock[2], a także poznała Caroline Bardua[3]. Do jej pierwszych ważnych zamówień należy portret Johanna Wolfganga von Goethe – studium psychologiczne w technice pastelu, które wykonała zimą 1810/1811 w domu poety[2]. Z kolei w 1816 roku rozpoczęła pracę nad ołtarzem w Rochuskapelle nieopodal Bingen[1].

W 1817 roku jako pierwsza kobieta w Niemczech uzyskała stypendium na naukę w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium (1817–1818)[2]. Dzięki kolejnemu stypendium wyjechała do Włoch[1], gdzie przebywała w latach 1818–1823, ucząc się m.in. poprzez kopiowanie prac Rafaela[2], których sprzedaż stała się dla niej ważnym źródłem dochodu[2]. W Rzymie poruszała się w kręgu nazareńczyków, z którymi łączyło ją zamiłowanie do sztuki quattrocenta[1]. W ostatnim roku pobytu we Włoszech stała się towarzyszką i wsparciem malarki Marie Ellenrieder[2].

W 1823 roku osiadła w Weimarze[2], gdzie została nauczycielką rysunku dla księżniczek Karoliny i Luizy, córek księcia Karola Augusta, a rok później objęła także stanowisko kuratora książęcej kolekcji malarstwa[1]. Jednocześnie wykonywała zlecenia portretowe i zajmowała się malarstwem historycznym[2]. Choć odnajdywała się w twórczości w duchu nazareńczyków, ze względu na upodobania swego patrona i przyjaciela Goethego malowała także przyjmując stylistykę neoklasycyzmu[2]. Od lat 30. XIX w. tworzyła obrazy o tematyce religijnej[1]. W 1837 roku awansowała na pozycję malarza nadwornego księcia Karola Fryderyka[1].

Poza krótką podróżą do Paryża i Włoch, Seidler do końca życia pozostała związana z Weimarem, udzielając się w jego środowisku kulturalnym[1]. Zmarła tamże 7 października 1866 roku[1].

Galeria

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Ingrid Sattel Bernardini, Seidler, Louise, [w:] Grove Art Online, Oxford University Press, 2003, DOI: 10.1093/gao/9781884446054.article.t077431 [dostęp 2022-03-18] (ang.).
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 Baerbel Kovalevski, Seidler, Lousie, [w:] Dictionary of Women Artists, Fitzroy Dearborn Publishers, 1997, s. 1257–1259, ISBN 978-1-884964-21-3.
  3. ↑ Baerbel Kovalevski, Bardua, Caroline, [w:] Dictionary of Women Artists, Delia Gaze (red.), Fitzroy Dearborn Publishers, 1997, s. 209–212, ISBN 978-1-884964-21-3.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.