Lood de Jager
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Lodewyk de Jager

Data i miejsce urodzenia

17 grudnia 1992
Alberton

Wzrost

202 cm

Masa ciała

125 kg

Rugby union
Pozycja

wspieracz

Kariera juniorska
Lata Zespół
2011–2012 Leopards
2012 NWU-Pukke (Varsity Cup)
Kariera seniorska[infobox 1]
Lata Zespół Wyst. (Pkt.)
2012 Leopards (Currie Cup)[1] 1 (0)
2013–2016 Cheetahs (Super Rugby)[1] 40 (5)
2013–2016 FS Cheetahs (Currie Cup)[1] 11 (0)
2017–2019 Bulls (Super Rugby)[1] 24 (20)
2019 Blue Bulls (Currie Cup)[1] 1 (0)
2020– Sale Sharks[1] 1 (0)
Reprezentacja narodowa[infobox 2]
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.)
2014–  Południowa Afryka 45 (25)
  1. ↑ Mecze i punkty w lidze akt. w dniu 6 marca 2020 r.
  2. ↑ Mecze i punkty w reprez. akt. w dniu 2 listopada 2019 r.
De Jager w łapiący piłkę w formacji autowej (Puchar Świata 2015)

Lodewyk „Lood” de Jager (wym. [ˈlɔ.də.vəik ˈlʊəd də.ˈjɑ.χər], ur. 17 grudnia 1992 r. w Alberton) – południowoafrykański rugbysta występujący na pozycji wspieracza. Reprezentant kraju, zdobywca i dwukrotny uczestnik pucharu świata.

Młodość

De Jager pochodzi z prowincji Gauteng. Urodził się w Alberton[2][3], a wychowywał się w Dunnottar na dalekich przedmieściach Johannesburga[4]. Uczęszczał do szkół w pobliskim Springs – podstawowej Laerskool Jan van Riebeeck i średniej Hoërskool Hugenote[3][4]. W tej ostatniej trafił do reprezentacji szkoły w krykiecie, jednak wkrótce porzucił tę dyscyplinę na rzecz rugby. Uczestniczył nawet w ogólnokrajowych zawodach międzyszkolnych Craven Week, jednak wbrew nadziejom nie został zauważony przez przedstawicieli miejscowej drużyny Falcons[4][5][6].

Po zdaniu matury w 2010 roku rozpoczął studia na wydziale nauk społecznych i zarządzania Uniwersytetu Północno-Zachodniego, gdzie otrzymał stypendium sportowe ze względu na grę w rugby[4]. Wkrótce trafił do młodzieżowej drużyny Leopards – w 2011 roku występował w rozgrywkach Currie Cup do lat 19, a rok później do lat 21[3][5][7]. Jednocześnie w 2012 roku uczestniczył w uniwersyteckim turnieju Varsity Cup dla graczy do lat 20 (tzw. zawody „Young Guns”)[3][4][5].

Kariera klubowa

Również w 2012 roku zadebiutował w rozgrywkach seniorskich, broniąc barw Leopards w pojedynczym meczu Currie Cup – przeciw Boland Cavaliers[8].

Na przełomie 2012 i 2013 roku De Jager przeniósł się do Bloemfontein, gdzie został zawodnikiem drużyn z Wolnego Państwa – Free State Cheetahs z Currie Cup i występującego w Super Rugby regionalnego zespołu Cheetahs[7][9][10]. W pierwszym sezonie od razu wywalczył sobie silną pozycję w drużynie – we wszystkich 17 kolejkach Super Rugby młody wspieracz wychodził w podstawowym składzie, a i w krajowych rozgrywkach zagrał w niemal wszystkich pojedynkach[1]. W lutym 2015 roku w pierwszych minutach pierwszego w sezonie meczu Cheetahs w Super Rugby De Jager doznał kontuzji łokcia, która wykluczyła go z gry na około dwa miesiące[11] i w praktyce zakończyła jego udział w tych rozgrywkach[1].

W listopadzie tego samego roku otrzymał zaproszenie do elitarnej drużyny Barbarian F.C. – wystąpił wówczas w spotkaniach z Gloucester[12] i reprezentacją Argentyny[13].

W lipcu 2016 roku ogłoszono, że przed rozpoczęciem przygotowań do nowego sezonu Super Rugby De Jager przeniesie się z Bloemfontein do Pretorii, do ekipy Bulls[14][15]. Zawodnik zdecydował się na roczny kontrakt z drużyną „Byków” mimo zainteresowania ze strony dwóch innych zespołów, Lions oraz Sharks[15]. W trakcie swojego debiutu w nowej drużynie doznał wstrząśnienia mózgu i musiał przedwcześnie opuścić boisko[16]. Po zakończeniu sezonu Super Rugby, w maju 2017 roku De Jager przedłużył swój kontrakt z drużyną z Pretorii do 2019 roku[17].

Kariera reprezentacyjna

De Jager nie był w przeszłości powoływany do kadry kraju na szczeblach młodzieżowych. Dopiero na początku czerwca 2014 roku, z uwagi na nieobecność Flipa van der Merwe otrzymał powołanie na zgrupowanie pierwszej reprezentacji, a w nadchodzącym spotkaniu z Walią zajął miejsce na ławce rezerwowych[18]. Kiedy w pierwszej połowie urazu doznał Bakkies Botha, młody wspieracz zadebiutował w drużynie narodowej[19]. Jeszcze w tym samym miesiącu zdobył dwa przyłożenia, kiedy „Springboks” rozbili Szkocję 55:6[20].

Pomimo obiecującego początku, pozycja De Jagera w drużynie narodowej na rok przed Pucharem Świata daleka była od pewnej – nawet po ogłoszeniu przez Bothę reprezentacyjnej „emerytury”[21] młody zawodnik był początkowo zaledwie dublerem Ebena Etzebetha na pozycji numer 4, podczas gdy drugie miejsce dla wspieraczy obsadzone było przez Victora Matfielda i Pietera-Stepha du Toita[5]. Kontuzja kolana, jakiej na początku 2015 roku doznał ten ostatni oznaczała, że De Jager został oficjalnie zastępcą Matfielda na odpowiadającej za formację autową pozycji numer 5. Z kolei uraz uda odniesiony przez weterana w pierwszym spotkaniu The Rugby Championship spowodował, że De Jagera przesunięto do wyjściowego składu[5]. Wkrótce młody zawodnik otrzymał powołanie na mistrzostwa świata[22]. Podczas turnieju mało znany na arenie międzynarodowej zawodnik stanowił jedno z największych odkryć imprezy[6][23]. Wystąpił we wszystkich siedmiu meczach swojej drużyny, w tym w pięciu od pierwszych minut[24]. Także w kluczowym półfinale z Nową Zelandią trener Heyneke Meyer zdecydował się na wystawienie pary Etzebeth – De Jager kosztem chociażby 38-letniego mistrza świata Matfielda[6]. Ostatecznie reprezentanci Południowej Afryki po zwycięstwie nad Argentyną zdobyli brązowe medale[25].

Kolejny rok w reprezentacyjnych barwach był dla De Jagera niemal całkowitym przeciwieństwem 2015 – zawodnik odniósł szereg kontuzji, które przełożyły się na jego dostępność do gry oraz dyspozycję sportową[23][26]. Ostatecznie wspieracz Bulls stracił miejsce w składzie, które udało mu się wywalczyć ponownie dopiero w drugiej połowie sezonu 2017[23][26].

Osiągnięcia

  • nagroda dla najlepszego zawodnika roku 2015 w Południowej Afryce (South Africa’s Player of the Year)[27]
  • nominacja do nagrody dla najlepszego młodego zawodnika roku 2015 w Południowej Afryce (South Africa’s Young Player of the Year)[28]

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 Lodewyk de Jager | Player statistics - club stats [online], It’s Rugby [zarchiwizowane z adresu 2016-04-30] (ang.).
  2. ↑ Lood de Jager, ESPN Scrum [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-06] (ang.).
  3. 1 2 3 4 Player Profile | Lodewyk de Jager, South African Rugby Union [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-20] (ang.).
  4. 1 2 3 4 5 Lood trots om Springsbok trui te dra, „Springs Advertiser”, 10 października 2014 [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-10] (afr.).
  5. 1 2 3 4 5 John Cardinelli, New breed rising, „SA Rugby Magazine” (221), South African Rugby Union, 15 kwietnia 2016 [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-11] (ang.).
  6. 1 2 3 Daniel Schofield, South Africa vs New Zealand, Rugby World Cup 2015: Baby-faced assassin Lood de Jager could hold the key, „The Daily Telegraph”, 22 września 2015 [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-28] (ang.).
  7. 1 2 VS kontrakteer hemelbesem, „Volksblad”, Free State Cheetahs, 2 listopada 2012 [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-10] (afr.).
  8. ↑ Leopards vs Regent Boland Kavaliers | Match breakdown, South African Rugby Union, 1 września 2012 [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-10] (ang.).
  9. ↑ The Cheetahs welcome the 2,05m tall Lodewyk de Jager [online], rugby15.co.za, 2 listopada 2012 [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-10] (ang.).
  10. ↑ Cheetahs reveal new-look preliminary squad for the 2013 Super Rugby campaign, Sky Sports, 13 listopada 2012 [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-11] (ang.).
  11. ↑ De Jager out of action, „SA Rugby Magazine”, South African Rugby Union, 17 lutego 2015 [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-22] (ang.).
  12. ↑ Barbarians score 10 tries in 62-14 Gloucester win, Barbarian F.C., 17 listopada 2015 [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-23] (ang.).
  13. ↑ Rob Bartlett, Free-running Pumas overwhelm all-star Barbarians [online], 21 listopada 2015 [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-14] (ang.).
  14. ↑ Lood de Jager to join Vodacom Bulls, Bulls [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-10] (ang.).
  15. 1 2 Brenden Nel, Bulls snatch up Lood, SuperSport, 5 lipca 2016 [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-10] (ang.).
  16. ↑ Vata Ngobeni, New lock pair for Bulls after Lood blow [online], 28 lutego 2017 [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-10] (ang.).
  17. ↑ De Jager pens new SA deal, alloutrugby.com, 3 maja 2017 [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-10] (ang.).
  18. ↑ Rudolph Jacobs, Dream come true for Lodewyk de Jager, „The Citizen”, 12 czerwca 2014 [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-11] (ang.).
  19. ↑ Annette van Schalkwyk, Alberton’s De Jager makes debut as a Springbok, „Alberton Record”, 19 czerwca 2014 [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-06] (ang.).
  20. ↑ South Africa 55-6 Scotland, BBC Sport, 28 czerwca 2014 [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-27] (ang.).
  21. ↑ Bakkies calls it quits, „SA Rugby Magazine”, South African Rugby Union, 22 listopada 2014 [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-12] (ang.).
  22. ↑ Three centurions in Springbok RWC squad. South African Rugby Union. [dostęp 2017-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-28)]. (ang.).
  23. 1 2 3 Ken Borland, Lovable Lood de Jager wants to be taken seriously again, „The Citizen”, 5 października 2017 [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-12] (ang.).
  24. ↑ Lodewyk de Jager | Tournament list, ESPN Scrum [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-12] (ang.).
  25. ↑ Michael Aylwin, South Africa claim World Cup bronze with victory over Argentina, „The Guardian”, 30 września 2015 [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-01] (ang.).
  26. 1 2 Lloyd Burnard, Lood must show Boks what they've missed [online], sport24.co.za, 6 października 2017 [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-06] (ang.).
  27. ↑ Lood voted South Africa’s best, „SA Rugby Magazine”, South African Rugby Union, 25 lutego 2016 [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2016-05-01] (ang.).
  28. ↑ Damian, Lood top of the pops, „SA Rugby Magazine”, South African Rugby Union, 11 grudnia 2015 [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-21] (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.