Logika rozmyta (ang. fuzzy logic) – jedna z logik wielowartościowych, stanowi uogólnienie klasycznej dwuwartościowej logiki. Została zaproponowana przez Lotfi Zadeha, jest ściśle powiązana z jego teorią zbiorów rozmytych. W logice rozmytej między stanem 0 (fałsz) a stanem 1 (prawda) rozciąga się szereg wartości pośrednich, które określają stopień przynależności elementu do zbioru[1].
Logika rozmyta okazała się bardzo przydatna w zastosowaniach inżynierskich, gdzie klasyczna logika klasyfikująca jedynie według kryterium prawda/fałsz nie potrafi skutecznie poradzić sobie z wieloma niejednoznacznościami i sprzecznościami. Znajduje wiele zastosowań, między innymi w elektronicznych systemach sterowania (maszynami, pojazdami i automatami), zadaniach eksploracji danych czy też w budowie systemów ekspertowych.
Metody logiki rozmytej wraz z algorytmami ewolucyjnymi i sieciami neuronowymi stanowią nowoczesne narzędzia do budowy inteligentnych systemów mających zdolności uogólniania wiedzy.
Zbiór klasyczny – opiera się na dwóch wartościach logicznych:prawda i fałsz (1 lub 0). Pomiędzy tymi wartościami istnieje zawsze jasno określona granica – coś może przyjmować tylko wartość 1 lub tylko wartość 0.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Jan Kalwoda: Podstawy logiki rozmytej. Instytut Sterowania i Elektroniki Przemysłowej PW. [dostęp 2012-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-25)].
Linki zewnętrzne
- Fuzzy logic (ang.), Routledge Encyclopedia of Philosophy, rep.routledge.com [dostęp 2023-05-10].
Artykuły na Stanford Encyclopedia of Philosophy (ang.) [dostęp 2018-08-07]:
- Petr Cintula , Christian G. Fermüller , Carles Noguera , Fuzzy Logic, 18 lipca 2017 . (Logika rozmyta)
- Lorenz Demey , Barteld Kooi , Joshua Sack , Logic and Probability, 7 marca 2013 . (Logika a prawdopodobieństwo)