Lloyd’s Building
Ilustracja
Lloyd’s Building w 2011 roku; po prawej stronie widoczne jest zachowane wejście do budynku pochodzące z 1928 roku.
Państwo

 Wielka Brytania

Miejscowość

Londyn

Adres

1 Lime Street,
City of London

Styl architektoniczny

architektura high-tech

Architekt

Richard Rogers & Partners

Kondygnacje

14

Rozpoczęcie budowy

1978

Ukończenie budowy

1986

Właściciel

Ping An Insurance

Położenie na mapie City of London
Mapa konturowa City of London, po prawej znajduje się punkt z opisem „Lloyd’s Building”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Lloyd’s Building”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Lloyd’s Building”
Położenie na mapie Wielkiego Londynu
Mapa konturowa Wielkiego Londynu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Lloyd’s Building”
51°30′47″N 0°04′57″W/51,513056 -0,082500
Strona internetowa

Lloyd’s Building (potocznie nazywany również Inside-Out Building[uwaga 1]) – siedziba firmy ubezpieczeniowej Lloyd’s w Londynie, znajdująca się przy Lime Street, w głównej dzielnicy biznesowej City of London. Budynek, zaprojektowany przez brytyjskiego architekta Richarda Rogersa, słynie ze swojej konstrukcji – dla zwiększenia powierzchni użytkowej wszystkie instalacje i windy zostały wyprowadzone na zewnątrz[1][2][3].

Historia

Po ukończeniu w Paryżu budowy Centrum Pompidou w 1977 roku, architekci Richard Rogers i Renzo Piano otrzymali zlecenie na zaprojektowanie nowego budynku dla firmy ubezpieczeniowej Lloyd’s w Londynie. Firma Lloyd’s of London jest jedną z największych firm ubezpieczeniowych na świecie, jej historia sięga XVII wieku[3].

Budynek z 1928 roku, znajdujący się na skrzyżowaniu ulic Lime Street i Leadenhall Street został zburzony, aby zrobić miejsce dla obecnego budynku, który został oficjalnie otwarty przez królową Elżbietę II w dniu 18 listopada 1986 roku[4]. Z roku 1928 zachowało się wejście do budynku od strony Leadenhall Street[2].

Podobnie jak Centrum Pompidou, budynek wyróżniał się innowacyjną konstrukcją: klatki schodowe, windy, rury, przewody elektryczne i wodociągowe zostały wyprowadzone na zewnątrz budynku, w celu powiększenia przestrzeni wewnątrz budynku. 12 szklanych wind, poruszających się na zewnątrz budynku, były pierwszym tego rodzaju zastowaniem inżynieryjnym w Wielkiej Brytanii. Materiały użyte przy budowie to: szkło, stal i beton. Konstrukcja składa się z trzech wież i dużego przeszklonego atrium (60 m²), znajdującego się w samym sercu budynku[5][6][3].

W 2011 roku Lloyd’s Building wpisany został do rejestru zabytkowych budynków jako obiekt klasy I (Grade I)[7].

W kulturze popularnej

W budynku były kręcone niektóre sceny do filmów:

Galeria

Uwagi

  1. ang. inside out – „na lewą stronę”, tj. stroną wewnętrzną na zewnątrz

Przypisy

  1. Lloyd's Building | Zabytki i atrakcje | Co warto zobaczyć [online], Londyn Online, 30 grudnia 2014 [dostęp 2022-03-15] (pol.).
  2. 1 2 Why Lloyd’s of London could be saying farewell to the iconic HQ designed to bring people together [online], Sky News [dostęp 2022-03-15] (ang.).
  3. 1 2 3 Architecture Classics: Lloyd’s of London Building / Richard Rogers [online], ArchDaily, 21 listopada 2010 [dostęp 2022-03-16] (ang.).
  4. A Royal Timeline – Lloyd’s [online], lloyds.com [dostęp 2022-03-16] (ang.).
  5. Lloyd’s Register Building History | About Us | Heritage & Education Centre [online], hec.lrfoundation.org.uk [dostęp 2022-03-16].
  6. Condé Nast, Britain’s Best 100 Buildings of the Past Century [online], Architectural Digest, 6 marca 2020 [dostęp 2022-03-16] (ang.).
  7. Lloyd's Building. Historic England. [dostęp 2022-07-30]. (ang.).
  8. Movies Filmed at Lloyd’s of London [online], MovieMaps [dostęp 2022-03-16].
  9. BBC Two – Climbing Great Buildings, Lloyd’s Building [online], BBC [dostęp 2022-03-16] (ang.).
  10. Code 46 (2003) – IMDb. [dostęp 2022-03-16].
  11. Filming Locations for Hackers (1995), in New York. [online], The Worldwide Guide to Movie Locations [dostęp 2022-03-16].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.