| Okręg administracyjny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj związkowy |
Dolna Saksonia |
| Powierzchnia |
8,18 km² |
| Populacja (31 grudnia 2011) • liczba ludności |
|
| • gęstość |
5 277 os./km² |
| Numer kierunkowy |
0511 |
| Kod pocztowy |
30449, 30451, 30453 |
| Tablice rejestracyjne |
H |
Położenie na mapie | |
| 52°22′N 9°42′E/52,366667 9,700000 | |
| Strona internetowa | |
Linden-Limmer, Stadtbezirk Linden-Limmer – 10. okręg administracyjny w Hanowerze, w Niemczech, w kraju związkowym Dolna Saksonia. Liczy 43 163 mieszkańców.
Dzielnice
W skład okręgu wchodzą cztery dzielnice (Stadtteil):
- Linden-Mitte - 11.843 mieszkańców
- Linden-Nord - 16.080 mieszkańców
- Linden-Süd - 9.326 mieszkańców
- Limmer - 5.915 mieszkańców, w 2011 r.
Rozwój populacji
.svg.png.webp)
Wykres przedstawia rozwój populacji w powiecie Linden-Limmer od 1 stycznia 2005 roku.
Opis
Wieś założona w XI wieku rozwinęła się od XIX wieku w miasto przemysłowe, które zostało włączone w 1920 r. do Hanoweru. Dzisiejsze Linden charakteryzuje się zróżnicowaną ofertą gastronomiczną i wysokim odsetkiem studentów i mieszkańców ze środowisk imigranckich.
Historia
Linden zostało po raz pierwszy wymienione w 1113 r., kiedy to cesarz Lotar III odwiedził tę miejscowość. W 1285 r. po raz pierwszy wspomniano kościół pw. św. Marcina, który został odbudowany po zniszczeniach II wojny światowej w 1957 r. Blisko Linden były feudalne sądy, pierwszy hrabiego Roden. W 1652 r. na dwór księcia Jerzego Wilhelma dostarczano owoce i warzywa z Linden. W roli dostawcy wieś pozostawała do końca Królestwa Hanowerskiego w 1866 r. Następnie w miejsce ogrodów wybudowano magazyn towarowy i domy. W 1688 r. wieś kupił wielki marszałek Franz Ernst von Platen za około 12.000 talarów dzięki umowie licencyjnej. Zawierała ona około 56 akrów ziemi, prawa do polowania, ziemie rolne i przywileje. Po dokonaniu zakupu dodatkowych gospodarstw stworzył około 7 hektarów starego ogrodu w stylu barokowym, który od 1718 r. został otoczony murem. Hrabia von Platen w 1700 r. nabyła dodatkowe 20 akrów ziemi i zbudował nową drogę z 30 domami dla cechu tkaczy. Miał również kuźnię, browar, gorzelnię i piece wapienne utworzone dla mistrzów i czeladników z Włoch.
Bibliografia
- Bernhard Engelke: Lindener Dorfchronik. Hannover: Ernst Geibel 1910. Sonderdruck aus Stadtarchiv Hannover (Hrsg.) Hannoversche Geschichtsblätter 1910, ss. 81-162
- Walter Buschmann: Linden - Geschichte einer Industriestadt im 19. Jahrhundert. Hannover: Hahnsche Buchhandlung 2012. ISBN 3-7752-5927-9
