Lidia Staroń

Data i miejsce urodzenia	7 czerwca 1960 Morąg
Zawód, zajęcie	polityk, przedsiębiorca, działaczka społeczna
Alma Mater	Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie
Stanowisko	posłanka na Sejm V, VI i VII kadencji (2005–2015), senator IX i X kadencji (2015–2023), przewodnicząca Koła Senatorów Niezależnych (2015–2016, 2019–2023)
Partia	Platforma Obywatelska (2005–2015)
Strona internetowa

Lidia Ewa Staroń z domu Kwiatkowska (ur. 7 czerwca 1960 w Morągu^[1]) – polska polityk, przedsiębiorca i działaczka społeczna, posłanka na Sejm RP V, VI i VII kadencji w latach 2005–2015, od 2015 do 2023 senator IX i X kadencji Senatu RP, przewodnicząca Koła Senatorów Niezależnych.

Życiorys

W 1994 ukończyła studia na Wydziale Budownictwa Lądowego Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie. Prowadziła własną działalność gospodarczą^[2].

Współtworzyła Stowarzyszenie Obrony Spółdzielców, którego została prezesem^[3]. Organizowała ogólnopolskie akcje społeczne: „Cała Polska rozmawia z dziećmi”, „Przestań pić, zacznij żyć”, „Mamo, zbadaj się” i „Prawny GPS” (program nauki prawa w szkołach ponadgimnazjalnych)^[2]. Była członkiem działającej przy ministrze sprawiedliwości Rady do spraw Pokrzywdzonych Przestępstwem, a także ekspertem działającego przy ministrze sprawiedliwości zespołu ds. zmian ustawy o komornikach sądowych i egzekucji przy ministrze sprawiedliwości^[2].

W 2005 wstąpiła do Platformy Obywatelskiej, w wyborach w tym samym roku uzyskała mandat poselski z jej listy w okręgu olsztyńskim, zdobywając 12 188 głosów^[4]. W wyborach parlamentarnych w 2007 skutecznie ubiegała się o reelekcję, otrzymując 15 514 głosów^[5]. W wyborach w 2011 po raz trzeci z rzędu została wybrana na posła (z wynikiem 16 091 głosów)^[6]. W sierpniu 2015 wystąpiła z PO^[7], a w następnym miesiącu znalazła się poza jej klubem parlamentarnym. W Sejmie pracowała m.in. w Komisji Infrastruktury, Komisji Ustawodawczej, Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka, a także w Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw z zakresu prawa spółdzielczego^[1]. Po odejściu z PO pozostała politykiem bezpartyjnym^[2].

W parlamencie zaangażowana w przygotowywanie rozwiązań prawnych dotyczących spółdzielni mieszkaniowych, w tym zwłaszcza przepisów dotyczących uwłaszczania spółdzielców^[8][9][10]. Pełniła m.in. funkcję wiceprzewodniczącej sejmowej Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw z zakresu prawa spółdzielczego^[2].

Była również przedstawicielką grupy posłów przed Trybunałem Konstytucyjnym, których wniosek doprowadził do stwierdzenia niezgodności z przepisami Konstytucji RP niektórych przepisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych i prawa spółdzielczego^[11]. Reprezentowała posłów postulujących przegłosowane zmiany w ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, wprowadzające utratę z mocy prawa stanowiska przez komornika w przypadku prawomocnego skazania za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe^[12], a także uchwalone zmiany w procedurze karnej, które przyznały osobie składającej zawiadomienie prawo zaskarżenia w pewnych przypadkach postanowień o odmowie wszczęcia lub umorzeniu postępowania przygotowawczego^[13]. Była też przedstawicielką grupy posłów, z inicjatywy których obchodzony od 2006 Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Nazistowskich Obozów Koncentracyjnych został przekształcony w Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Niemieckich Nazistowskich Obozów Koncentracyjnych i Obozów Zagłady^[14].

W wyborach parlamentarnych w 2015 uzyskała mandat senatora IX kadencji w okręgu olsztyńskim, otrzymując 63 870 głosów. Startowała z własnego komitetu „Lidia Staroń – Zawsze po stronie ludzi”, pokonując kandydatów PO i PiS^[15]. Została przewodniczącą Koła Senatorów Niezależnych^[16], które rozpadło się w połowie czerwca 2016, w związku z czym została senatorem niezrzeszonym^[2]. W izbie wyższej parlamentu dołączyła do Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz do Komisji Ustawodawczej^[2]. W marcu 2018 doznała poważnego udaru mózgu (utraciła mowę), następnie była intensywnie rehabilitowana^[17]. W wyborach w 2019 z powodzeniem ubiegała się o senacką reelekcję z tożsamego komitetu, uzyskując 106 035 głosów (najwyższy wynik wśród kandydatów niezależnych)^[18]. Została przewodniczącą powołanego ponownie KSN.

W maju 2021 została kandydatką na stanowisko rzecznika praw obywatelskich rekomendowaną przez Prawo i Sprawiedliwość^[19]. 15 czerwca 2021 jej kandydatura została zaakceptowana przez Sejm (za jej kandydaturą zagłosowało 231 z 455 biorących udział w głosowaniu posłów, jej kontrkandydat Marcin Wiącek otrzymał 222 głosy „za”)^[20]. 18 czerwca 2021 jej kandydatura została odrzucona przez Senat („za” zagłosowało 45 z 99 biorących udział w głosowaniu senatorów)^[21].

W wyborach w 2023 nie została wybrana do Senatu kolejnej kadencji (otrzymała 66 617 głosów, tj. 31,10%)^[22].

Życie prywatne

Jest zamężna, ma czworo dzieci^[2].

Wyróżnienia

Wyróżniona tytułem „Bene Meritus 2017 Dobrze Zasłużony” nadanym przez Stowarzyszenie Europejski Klub Biznesu Polska^[23].

Przypisy