Kariera muzyczna

W trakcie studiowania na szóstym roku w Croydon została przedstawiona kilku muzykom dzięki swojemu znajomemu, Allanowi Rose’owi, który uczęszczał do Brit School. Niedługo później nawiązała z nimi współpracę i nagrała swoje pierwsze dema^[2], które następnie udostępniała w serwisie Myspace^[1]. W tym samym czasie Rose przedstawił ją Palomie Faith, która zaprosiła ją w charakterze chórzystki na swoją trasę koncertową. Niedługo później La Havas wystąpiła na festiwalu The Paris Parade u boku Christiana Pinchbecka, dzięki któremu rozpoczęła karierę w komercyjnej branży muzycznej^[4].

Lianne La Havas, 2012

W 2010 podpisała kontrakt płytowy z wytwórnią Warner Bros., pod której szyldem zaczęła tworzyć materiał na swój debiutancki album^[5]. W październiku 2011 wydała minialbum pt. Lost & Found, który został wydany pod szyldem wytwórni Labour of Lov i zawierał m.in. utwór „No Room for Doubt”, który La Havas nagrała w duecie z Willy Masonem^[6]. W tym samym miesiącu wydała koncertową EPkę pt. Live From LA^[7]. Wystąpiła jako gość muzyczny w talk-show Later… with Jools Holland; w trakcie programu potwierdzono, że wyruszy jako support w grudniową trasę koncertową z Bonem Iverem^[8].

Lianne La Havas, 2013

W kwietniu 2012 opublikowała utwór „Lost & Found”^[9], którym zapowiadała swój debiutancki album studyjny pt. Is Your Love Big Enough?, wydany 9 lipca 2012^[10]. Pod koniec września wystąpiła jako support Alicii Keys podczas festiwalu MTV ‘Crashes’ Manchester organizowanego w Manchester Cathedral i transmitowanego w 164 krajach. W grudniu otrzymała nominację do tytułu BBC’s Sound of 2012^[11], a 31 grudnia wystąpiła podczas noworocznej imprezy Jools’ Annual Hootenanny Party przygotowywanej przez stację BBC Two, w trakcie której zaśpiewała utwór „Cow Cow Boogie”^[12]. Ponadto odebrała tytuł Albumu roku iTunes za debiutancką płytę. 9 czerwca 2013 zagrała na festiwalu RockNess w Inverness^[13], następnie wystąpiła na Festiwalu Wyspy Wight^[14][15] i na Glastonbury^[16][17].

Na początku 2014 Prince zagrał dla niej prywatny koncert w salonie jej mieszkania w Londynie^[18]. W tym samym roku pojawiła się gościnnie w utworze „Warm Foothills” umieszczonym na płycie zespołu Alt-J pt. This Is All Yours^[19] oraz w piosence „Eggshells” z płyty Matta „Aqualunga” Halesa pt. 10 Futures^[20], jak też w czterech numerach („Clouds”, „Affirmation I&II”, „Affirmation III” i „Way Back Home”) z płyty Prince’a pt. Art Official Age^[21]. W listopadzie zaśpiewała z Prince’em podczas programu rozrywkowego Saturday Night Live^[22].

Po zakończeniu trasy koncertowej związanej z promocją debiutanckiej płyty w 2015 wyjechała z matką na Jamajkę, gdzie zaczęła tworzy materiał na kolejny album. Większość utworów powstało dzięki inspiracji artystki dziedzictwem jej greckich i jamajskich przodków^[23]. Niedługo potem wystąpiła podczas koncertu dla swojej rodziny razem ze Stephenem McGregorem, który został współproducentem jej drugiej płyty. W kwietniu 2015 zaprezentowała pierwszy singiel z albumu – „Unstoppable”^[24], który stworzyła we współpracy z Paulem Epworthem. W kwietniu zapowiedziała premierę płyty na 31 lipca 2015^[25]. Od maja do września odbywała europejską trasę koncertową, którą zakończyła we wrześniu. W międzyczasie opublikowała drugi utwór z płyty – „What You Don’t Do”^[26], a także nagrała dwa utwory – „Needn’t Speak” i „Breath” na album zespołu Rudimental pt. We the Generation^[27]. Pod koniec lipca wydała drugi solowy album pt. Blood^[28], który uzyskał pozytywne recenzje od krytyków^[29]. Na albumie znalazły się piosenki o „związkach oraz o uczuciu pewności, buncie czy rozwoju”^[30]. 17 listopada zagrała koncert w warszawskim Palladium^[31].

Albumy studyjne

• Is Your Love Big Enough? (2012)
• Blood (2015)
• Lianne La Havas (2020)

Minialbumy (EP)

• Lost & Found (2011)
• Live From L.A. (2011)