Leszek Wierzchowski
Data i miejsce urodzenia

10 września 1949
Zawiercie

Przywódca partii PRM
Okres

od 1991

Przynależność polityczna

Polski Ruch Monarchistyczny

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu św. Stanisława (odznaczenie prywatne)
Strona internetowa

Leszek Antoni Wierzchowski (ur. 10 września 1949 w Zawierciu) – polski polityk, założyciel i przywódca partii politycznej Polski Ruch Monarchistyczny, a także poeta i dramaturg; członek Związku Literatów Polskich.

Życiorys

Jest absolwentem I Liceum Ogólnokształcącego im. St. Żeromskiego w Zawierciu i Studium Nauczycielskiego w Gliwicach. Ukończył filologię polską z tytułem magisterskim na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach.

W latach 70. i 80. pracował jako dziennikarz w czasopiśmie „Poglądy” w Katowicach, w „Żołnierzu Wolności” w Warszawie, a następnie w dwutygodniku „Budowlani” i „Panorama” w Katowicach, czasopiśmie „Konstrukcje” w Warszawie i „Dzienniku Zachodnim” w Katowicach. Był naczelnym redaktorem czasopism: „Echo Czeladzi”, „Śląsko-Zagłębiowskie Nieruchomości” i „Nowa Monarchia”. Należał do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.

Jako poeta debiutował wierszem lirycznym „Modlitwa” na łamach polonijnego czasopisma „Naprzód” w Londynie”[1], a fraszkami miesiąc później w kraju[2]. Wiersze i fraszki publikował na łamach wielu ogólnopolskich, a także regionalnych śląskich czasopism (m.in. „Szpilki”, „Żołnierz Polski”, „Głos Nauczycielski”, „Zielony Sztandar”, „Głos Pracy”, „Tak i Nie”) i na antenie rozgłośni Radia Katowice.

W latach 70. był współorganizatorem Grupy Poetyckiej im. Wł. Sebyły w Częstochowie oraz literackiego Towarzystwa Wolnistów we Wrocławiu, a także członkiem Korespondencyjnego Klubu Młodych Pisarzy w Katowicach i Klubu Literackiego przy katowickim Oddziale Związku Nauczycielstwa Polskiego[3] Swoje utwory podpisywał: Leszek Pobóg-Wierzchowski.

Należał do PZPR, a w 1981 wstąpił do „Solidarności”.

Jest członkiem Związku Literatów Polskich. Należy do Górnośląskiego Towarzystwa Literackiego w Katowicach. Jest autorem m.in. poetyckiego dramatu paradokumentalnego – współczesnej epopei „Millenium”, pięcioksięgu fraszek – zbiorów: „Manifest erotyczny”, „Dziwne stany świadomości”, „Imionnik zakochanych”, „Erotyczne przymiarki”, „Sztuka pieszczot”, a także recenzji literackich. Jest właścicielem książkowego Wydawnictwa AUTOR.

Wspólnie ze Sławomirem Leonardem Wysockim opublikował „Herbarz. Nadania godności szlacheckich i arystokratycznych w Polsce 1992-1995” (Wydawnictwo SAPIENTIA, Kraków 1996).

Rodzinnie związany z Zawierciem. Przez wiele lat mieszkał i działał w Gliwicach, Sosnowcu, Dąbrowie Górniczej, a obecnie w Katowicach.

Działalność w PRM

Partia Leszka Wierzchowskiego Polski Ruch Monarchistyczny, którą założył w 1991, dąży do wprowadzenia dziedzicznej monarchii konstytucyjnej w Polsce. Leszek Wierzchowski został ogłoszony przez nią regentem Polski.

Ogólnopolski i Polonijny Konwent Monarchistyczny również uznaje uprawnienia Leszka Wierzchowskiego do nadawania tytułów szlacheckich i arystokratycznych, czego jednym z dowodów było zawarcie Porozumienia Monarchistycznego między tymi organizacjami w kwietniu 2008 w Łodzi[4].

Jest także Wielkim Mistrzem założonego przez siebie Zakonu Rycerzy Polskiej Korony. Ponadto prowadzi własną Fundację „Polska Korona” oraz wydaje czasopismo „Nowa Monarchia” jako organ prasowy PRM[5].

Otrzymał Wielką Wstęgę Orderu Świętego Stanisława z Gwiazdą „za zasługi w działalności społecznej i humanitarnej” od tzw. Kapituły Suwerennego Orderu Świętego Stanisława w Polsce przewodzonej przez Wielkiego Mistrza Orderu Juliusza Nowinę-Sokolnickiego. Został uhonorowany przez Igora Żuka Orderem Króla Daniły Halickiego (14 września 2003 w Pałacu Potockich we Lwowie)[6][7]. 8 września 2006 r. podczas Zjazdu Delegatów PRM w Krakowie został mianowany Generał-majorem przez International Union of Cossacks[8]. Uzyskał tytuł Akademika Międzynarodowej Akademii Informatyzacji (w 1996 r.)[9]

Używa herbu Pobóg[10]. Członkowie partii Polski Ruch Monarchistyczny tytułują Leszka Wierzchowskiego: „Jego Królewska Wysokość Leszek Antoni Wielki Książę Wierzchowski, z Łaski Boga i Woli Narodu Regent Polski i Polskiego Ruchu Monarchistycznego, Wielki Kniaź Ukrainy-Rusi, Kniaź Imperium Rosji, Emir Tatarów, Kawaler Orderu Regencji na Wielkiej Wstędze z Gwiazdą, Wielki Mistrz Zakonu Rycerzy Polskiej Korony, Wielki Mistrz Kapituły Orderu św. Stanisława etc. etc”. Tytuły nadali mu m.in. Kniazia Imperium Rosji – Paweł II Romanow, Wielkiego Kniazia Ukrainy-Rusi – podający się za króla Ukrainy-Rusi Orest I, Emira – Najwyższe Kolegium Muzułmańskiego Związku Religijnego (Tatarów Polskich) w Rzeczypospolitej Polskiej. Tytuły te nie mają żadnego znaczenia formalnego, ani dyplomatycznego[11], jak i nie są uznawane przez rządy jakiegokolwiek państwa. Mają charakter organizacyjny.

Działalność literacka

Leszek Wierzchowski jest autorem m.in. poetyckiego dramatu paradokumentalnego o powstaniu warszawskim, a także o wydarzeniach lat 1968, 1970 i 1980 w Polsce pt. Millenium, czyli Narodziny Solidarności Narodu Polskiego w Gdańsku podczas strajku 1980 roku .Epopeja /I wyd. -1998 r., Zgierz k. Łodzi; II wyd. – 1999 r., Katowice. Fragmenty „Millenium” zostały zainscenizowane m.in. przez Jana Machulskiego i Leona Niemczyka w Muzeum Kinematografii w Łodzi[12]. W 2021 roku na stronie internetowej Google : Leszek Wierzchowski-migielicz.pl został opublikowany tekst "Millenium", wyd. III, ze wstępem Iwony Sułkowskiej pt. "Dramatyczna epopeja" .

Wydał w Krakowie pięcioksiąg fraszek pt. "Świat skrócony"[13]:

  • Manifest erotyczny (2002), (II wydanie – 2003), (III wydanie - grudzień 2019)
  • Dziwne stany świadomości (2003), (II wydanie – grudzień 2013), (III wydanie - wrzesień 2021)
  • Imionnik zakochanych (2004), (II wydanie - czerwiec 2021)
  • Erotyczne przymiarki (2009), (II wydanie – grudzień 2014),(III wydanie – listopad 2016)
  • Sztuka pieszczot (2011), (II wydanie – październik 2017)

Autor wielu fraszek (ponad 10 tys. poetyckich miniatur[14][15]), zwłaszcza o tematyce miłosnej, erotycznej, społeczno-obyczajowej, lirycznej, a także filozoficznej (aforyzmy). Na łamach ogólnopolskiego Miesięcznika Literackiego „Akant” (Bydgoszcz) w latach 2005-2010 odbyło się pięć edycji konkursu „Inspiracje Wierzchowskim” na aforyzm, fraszkę lub limeryk, nawiązujących do twórczości Leszka Wierzchowskiego. W 2016 roku odbyła się szósta, w 2019 roku siódma, a w 2021 roku zainicjowana została ósma, a w 2022 roku dziewiąta edycja tego konkursu. Łącznie stworzył ponad 24 tys. fraszek[16]

Otrzymał Laur Umiejętności i Kompetencji. Artykuły o jego twórczości ukazały się na łamach prasy literackiej: „Akant”, „Raptularz Kulturalny”, „Śląsk”. Fraszki Wierzchowskiego zostały zamieszczone w antologii klasyków polskiej fraszki pt. Z fraszką przez stulecia (XV-XX wiek) Józefa Bułatowicza (2005), a także w „Antologii „Akantu” 2003-2007” (2007) oraz w almanachu "Kondycja dzisiejszej polskiej poezji” pod redakcją dr Lucyny Smykowskiej-Karaś, Katowice 2017 r.

30 grudnia 2004 zdobył nagrodę Prezydenta Miasta Dąbrowa Górnicza mgr. Jerzego Talkowskiego za osiągnięcia w dziedzinie kultury.

5 listopada 2009 w Łodzi powstał Klub Miłośników Twórczości Leszka Wierzchowskiego.

27 maja 2010 otrzymał nagrodę Prezydenta Miasta Zawiercia Mirosława Mazura za osiągnięcia w dziedzinie twórczości[17].

W 2011 r. został wybrany na Sekretarza Oddziału Wojewódzkiego Związku Literatów Polskich w Katowicach.

Biografia Leszka Wierzchowskiego została zamieszczona w "Encyklopedii osobistości Rzeczypospolitej Polskiej", IV./2018 r., BPH -BRITISH PUBLISHING HOUSE LTD, ISBN 978-1-912100-30-9

Przypisy

  1. ↑ Naprzód”, rok 3, nr 12/36, czerwiec 1970 r.
  2. ↑ Leszek Pobóg-Wierzchowski, Fraszki (W: Trybuna Robotnicza 18-19 lipca 1970 r.
  3. ↑ E. Głębicka, „Grupy literackie w Polsce 1945 – 1989”, Wiedza Powszechna, Wyd. II, Warszawa 2000 r.
  4. ↑ Agnieszka Sadowska, „Zjazd Polskiego Ruchu Monarchistycznego” / W: / Tygodnik Katolicki „Niedziela”,Łódź, nr 43(655),23 paźdz. 2005 r.
  5. ↑ Regent Polski Leszek Wierzchowski – Polski Ruch Monarchistyczny
  6. ↑ Monarchiści rosną w siłę. 2003-09-22. [dostęp 2010-01-18]. (pol.).
  7. ↑ Igor T. Miecik. Rycerze króla Artura. „Newsweek Polska”.
  8. ↑ wizerunek dokumentu nadania stopnia generała-majora we Wstępie
  9. ↑ Polski Ruch Monarchistyczny [online], monarchia.org.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  10. ↑ Genealogia rodu Wierzchowskich herbu Pobóg, opracowanie pod redakcją Lucjana Wierzchowskiego, Koszalin 2010
  11. ↑ Konstytucja marcowa: „Rzeczpospolita Polska nie uznaje przywilejów rodowych ani stanowych, jak również żadnych herbów, tytułów rodowych i innych z wyjątkiem naukowych, urzędowych i zawodowych” (Art. 96, zdanie drugie). Konstytucja ta została następnie zniesiona przez konstytucję kwietniową. Konstytucja RP z 1997 r. określa równość obywateli wobec prawa: „Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne.” (Art. 32, ust. 1).
  12. ↑ Napisany w 1981 (Sosnowiec-Łódź), I wyd. – 1998, II wyd. – 1999; Zob. A. Ohde, „Poetycki dokument...”
  13. ↑ migielicz.pl; Joanna Jarzynka, Poeta znad Warty,/W/: Miesięcznik Literacki "AKANT" nr 6 (292) czerwiec 2020 r.
  14. ↑ A.Ohde, „Trójksiąg fraszek”, „W polskim ogrodzie fraszek przełomu wieków”
  15. ↑ I. Sułkowska,” W kręgu fraszki” W: Mies. Lit. „Akant”, nr 9(100),2005 r.
  16. ↑ Leszek Wierzchowski, Taki jestem.../w:/ Miesięcznik Literacki "Akant" nr 10/2018 r.
  17. ↑ Urząd Miejski Zawiercie: Nagrody 2010 za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony dóbr kultury. 2010-05-27. [dostęp 2010-08-06].

Bibliografia

  • Ewa Głębicka, „Grupy literackie w Polsce 1945 – 1989”. Wiedza Powszechna, Wyd. II, Warszawa 2000
  • Anna Ohde, „Poetycki dokument polskiego mitu”. Miesięcznik Literacki „AKANT” nr 3 /81 /, 2004
  • Anna Ohde, „Trójksiąg fraszek”. „AKANT” nr 12/90/, 2004
  • Iwona Sułkowska, „W kręgu fraszki”. „AKANT” nr 9 /100 /, 2005
  • Violetta Pawłowska,"Gorzka prawda w śmiechu podana”. Miesięcznik Społeczno-Kulturalny „ŚLĄSK”, lipiec 2005
  • Anna Ohde, „Inspiracje Wierzchowskim”. „AKANT” nr 6 /100 /, 2006
  • „Antologia „Akantu” 2003 – 2007”, Bydgoszcz 2008.
  • (BS), „Ma w dorobku 10 tysięcy fraszek. Książęca erotyka”. „Dziennik Zachodni”, 13 grudnia 2002
  • „Refleksje Leszka Wierzchowskiego – autora „Millenium”. „Millenium” czyli epopeja namiętności”. „Raptularz Kulturalny” nr 3/8/, 1999
  • Anna Ohde, „W polskim ogrodzie fraszek przełomu wieków”. „Akant” nr 3 /81/, 2004
  • Agnieszka Nęcka, „Erotyzm we fraszce podany”. „Śląsk” nr 2 /100/, 2004
  • Jolanta Michalska, „Świat fraszką pisany”. „Przegląd Dąbrowski”, kwiecień 2004
  • Adrianna Ginał, „Leszka wielkiego księcia Wierzchowskiego dramat wierszem”. „Gazeta Krakowska” 17.10.2003
  • Aleksander Trzaska, „Patrząc przez różowe okulary”. „Dziennik Zachodni” 8.10.2004
  • Igor T.Miecik, „Rycerze króla Artura”. „Newsweek Polska” nr 48/2008, 30.11.2008
  • Dawid Czerny, „Monarchia, a realia”. „Nowe Zagłębie” nr 4(4) sierpień 2009
  • Leszek Wielki Książę Wierzchowski, „Pokłon dla monarchii"/ W:/ „Herbarz. Nadania godności szlacheckich...”, Wydawnictwo SAPIENTIA, Kraków 1996
  • Renata Cius, „Książę o kolebce”. „Trybuna Śląska”, 22 grudnia 1998
  • Genealogia rodu Wierzchowskich herbu Pobóg, Opracowanie pod redakcją Lucjana Wierzchowskiego, Koszalin 2010

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.