Leopoldo Lugones
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1874
Villa de María del Río Seco

Data i miejsce śmierci

19 lutego 1938
Buenos Aires

Zawód, zajęcie

poeta, dziennikarz, krytuk literacki

podpis

Leopoldo Lugones (ur. 13 czerwca 1874 w Villa de María del Río Seco, zm. 19 lutego 1938 w Buenos Aires) – argentyński poeta i krytyk literacki, reprezentant kierunku zwanego modernizmem hispanoamerykańskim.

Urodził się w mieście Villa de María del Río Seco w prowincji Córdoba. W młodości związał się z socjalistami, w 1897 roku był współzałożycielem wydawanego w Buenos Aires lewicowego czasopisma La montaña. Był aktywnym członkiem grupy modernistycznych poetów eksperymentalnych, skopionych wokół Nikaraguańczyka Rubéna Darío[1].

Pierwszy zbiór wierszy Lugonesa, zatytułowany Las montañas del oro (Złota Góra) został opublikowany w 1897 roku. Jego ówczesna poezja wykazywała zbieżność z modernizmem, charakteryzowała się używaniem wiersza wolnego oraz egzotycznej metaforyki. Tych samych środków Lugones używał w kolejnych tomach, Los crepúsculos del jardín (1905) oraz Lunario sentimental (1909)[1].

W latach 1911-1914 przebywał w Paryżu, gdzie redagował pismo Revue Sudaméricaine. Po wybuchu I wojny światowej wrócił do Argentyny. Jego poglądy polityczne, dotąd zbliżone do socjalizmu, uległy zmianie i skierowały się w stronę konserwatyzmu i nacjonalizmu. W 1929 roku został faszystą. Zmiana ta znalazła odzwierciedlenie również w stylu literackim, który stał się bardziej realistyczny, co jest widoczne m.in. w poemacie El libro de los paisajes (1917), wychwalającym piękno argentyńskiej wsi[1].

W latach 1914-1938 był dyrektorem Narodowej Rady Edukacji. W 1924 roku reprezentował Argentynę w Komitecie ds. Współpracy Intelektualnej przy Lidze Narodów. Zajmował się też historią Argentyny, a także klasyczną literaturą grecką, m.in. przełożył na język hiszpański Iliadę i Odyseję[1].

Działalność publiczna i związana z nią odpowiedzialność stanowiła znaczącą trudność dla introwertycznego poety i wywoływała silne napięcie emocjonalne. 19 lutego 1938 Lugones popełnił samobójstwo[1].

Pozostawił zróżnicowaną pod względem stylu i poetyki twórczość (poezje w stylu romantycznym i dekadencko-modernistycznym, dzieła o zabarwieniu ironicznym, patriotyczne opowiadania, bukoliki).

Wybrana twórczość

Poezja

  • Las montañas del oro (1897)
  • Los crepúsculos del jardín (1905)
  • Lunario sentimental (1909)
  • Odas seculares (1910)
  • El libro fiel (1912)
  • El libro de los paisajes (1917)
  • Las horas doradas (1922)
  • Romances del río seco (wydane pośmiertnie, 1939)

Proza

  • La guerra gaucha (1905
  • Las fuerzas extrañas (1906)
  • Cuentos fatales (1926)
  • Yzur (1906)

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 Leopoldo Lugones, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2019-01-13] (ang.).

Bibliografia

  • Wielka Encyklopedia Polonica. Suplement, Poznań, 2000, str. 1185
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.