Leo Spitzer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 lutego 1887
Wiedeń

Data i miejsce śmierci

16 września 1960
Forte dei Marmi

Zawód, zajęcie

językoznawca, romanista

Leo Spitzer (ur. 7 lutego 1887 w Wiedniu, zm. 16 września 1960 w Forte dei Marmi[1]) – austriacki językoznawca i filolog romański.

Życiorys

W czasie I wojny światowej służył jako cenzor wojskowy w obozach jenieckich[2]. Studiował w Wiedniu, a następnie był wykładowcą i profesorem romanistyki w Wiedniu (1913-1918) oraz na:

Doktoryzował się u prof. Wilhelma Meyera-Lübkego[2]. Po wygranych przez hitlerowców wyborach wyemigrował do Turcji, gdzie w latach 1933-1936 wykładał na Uniwersytecie Stambulskim. Od 1936 został wykładowcą Uniwersytetu Johnsa Hopkinsa w Baltimore[1].

Był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli językoznawstwa neoidealistycznego. Jego twórczość koncentrowała się głównie wokół etymologii, składni i semantyki historycznej, jak również interpretacji stylistycznej dzieł literatury romańskiej i angloamerykańskiej. Jego wcześniejsze interpretacje utworów literackich były silnie nasycone freudyzmem. Podkreślał rolę czynnika intuicyjnego w swoich badaniach naukowych, jednak wystrzegał się impresjonizmu oraz dowolności w interpretacjach.

Dzieła

Wybrane dzieła:

  • Die Worbildung als stilistisches Mittel (1910),
  • Aufsätze zur romantischen Syntax und Stilistik (1918),
  • Stilstudien (1928),
  • Romantische Stil- und Literaturstudien (1931),
  • Stylistics and Literary History (1948),
  • Essays in Historical Semantics (1948),
  • A Method of Interpreting Literature (1949),
  • Romantische Literaturstudien 1936-1956 (1959),
  • Essays on English and American Literature (1962),
  • Classical and Christian Ideas of World Harmony (1963)[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 nota biograficzna w: Leo Spitzer, Récit de théramène, w: Sztuka interpretacji, tom I, Ossolineum, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk, 1971, s. 181
  2. 1 2 Ioana Bot, THE FOUNDING FATHERS OF STYLISTICS, A DOUBLE PORTRAIT: LEO SPITZER AND DUMITRU CARACOSTEA, „Romanica Cracoviensia” (3), 2016 [dostęp 2022-05-20].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.