Lech Skolimowski
Data i miejsce urodzenia

22 marca 1927
Warszawa

Data i miejsce śmierci

18 lutego 1980
Gdańsk

Zawód

aktor, prawnik

Lech Skolimowski (ur. 22 marca 1927 w Warszawie, zm. 18 lutego 1980 w Gdańsku) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, prawnik.

Życiorys

W latach 1946–1948 pracował jako dziennikarz w „Gazecie Lubelskiej”. W 1948–1950 występował, jako recytator, w zespole „żywego słowa” Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”. Studiował równocześnie na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie w 1951 ukończył prawo. W 1953 zdał eksternistyczny egzamin estradowy, a w 1958 aktorski.

W latach 1950–1952 i 1954–1955 występował na deskach Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie, w sezonie 1955/56 grał w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie, w latach 1957–1960 ponownie w Teatrze im. Juliusza Osterwy w Lublinie, w sezonie 1959/60 grał równocześnie w Teatrze Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze. Od 1960 występował w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku. Pozostał tam do końca życia – z przerwą w latach 1967–1969 – kiedy pracował jako instruktor jeździectwa w klubie „Start” w Gdyni.

Występował również w Teatrze Telewizji, m.in. w spektaklach: Za tych co na górze Jerzego Jesionowskiego (1966), Zamach Tadeusza Brezy i Stanisława Dygata (1967) oraz Pokusie Jana Pawła Gawlika (1968) – wszystkie w reż. Kazimierza Łastawieckiego, a także w Justynie Elizy Orzeszkowej w reż. Marka Okopińskiego (1974) i w Procesie Alberta Forstera Jacka Kotlicy w reż. Jerzego Afanasjewa (1980).

Zmarł 18 lutego 1980 w Gdańsku i został pochowany na Cmentarzu Łostowickim.

Filmografia (wybór)

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.