Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
Kolchidzki Park Narodowy | |
Państwo | |
---|---|
Typ |
przyrodniczy |
Spełniane kryterium |
IX, X |
Numer ref. | |
Region[infobox 2] |
Europa i Ameryka Północna |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę |
2021 |
Położenie na mapie Gruzji | |
41°42′08″N 41°57′04″E/41,702222 41,951111 | |
Lasy deszczowe i mokradła Kolchidy[1] (gruz. კოლხეთის ტროპიკული ტყეები და ჭაობები – trb. kolchetis tropikuli tkeebi da czaobebi) – obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO w Gruzji, obejmujący siedem części składowych zlokalizowanych na Nizinie Kolchidzkiej w 80-kilometrowym pasie wzdłuż wschodniego wybrzeża Morza Czarnego, w regionach Guria, Megrelia-Górna Swanetia i Adżaria w zachodniej części kraju.
Obiekt został wpisany na listę 26 lipca 2021 roku podczas odbywającej się w Fuzhou 44. sesji Komitetu Światowego Dziedzictwa[2], stając się pierwszym obiektem przyrodniczym z Gruzji figurującym na tej liście[3].
Położenie geograficzne
Lasy deszczowe i mokradła Kolchidy znajdują się wzdłuż wschodniego wybrzeża Morza Czarnego, w środkowej części historycznej Kolchidy, na Nizinie Kolchidzkiej. Jest to obszar ciepły i bardzo wilgotny, z rocznymi opadami przekraczającymi w niektórych miejscach nawet 4500 mm, co jest spowodowane położeniem Niziny między Morzem Czarnym na zachodzie a łańcuchami górskimi Wielkiego i Małego Kaukazu oraz Gór Lichskich na wschodzie[4]. Teren ten zasilają liczne rzeki, z których największą jest Rioni[4].
Wpisany na listę światowego dziedzictwa obiekt obejmuje siedem części składowych, które wchodzą w skład obszarów chronionych: Kolchidzkiego Parku Narodowego, Parku Narodowego Mtirala, ścisłego rezerwatu przyrody Kintriszi i ścisłego rezerwatu przyrody Kobuleti[3][4].
Środowisko przyrodnicze
Od poziomu morza aż po wysokość 2500 m n.p.m. występują tu typowe dla regionu ekosystemy kolchidzkie, takie jak pradawne wilgotne lasy strefy umiarkowanej, przejściowe torfowiska oraz inne mokradła[1]. Lasy deszczowe i mokradła Kolchidy to ekosystemy reliktowe, które przetrwały epoki lodowcowe. Wilgotne lasy euksyńsko-kolchidzkie, wraz z lasami hyrkańskimi, są jednymi z najstarszych lasów liściastych w zachodniej części Eurazji[5].
Obszar deszczowych lasów i mokradeł Kolchidy charakteryzuje się również bardzo dużym zagęszczeniem gatunków endemicznych i reliktowych, co jest wynikiem procesów specjacji w plioceńskim refugium kolchidzkim[5]. Występuje tu około 1100 gatunków roślin naczyniowych i nienaczyniowych, w tym 44 zagrożone gatunki roślin naczyniowych[5], z czego 39 gatunków to endemity kaukaskie (m.in. Hibiscus ponticus, Psephellus adjaricus czy dąb pontyjski)[4].
Żyją tu również 474 gatunki kręgowców (327 gatunków ptaków, 67 gatunków ssaków, 55 gatunków ryb, 15 gatunków gadów i 10 gatunków płazów[4]) oraz liczne gatunki bezkręgowców[1]. 19 gatunków zwierząt zagrożonych jest wyginięciem, w tym szczególnie krytycznie zagrożone gatunki jesiotrowatych: bieługa, jesiotr kolchidzki, jesiotr rosyjski, jesiotr gwiaździsty, jesiotr zachodni i szyp[4].
Obszar stanowi także ważne żerowisko wielu gatunków ptaków wędrownych, migrujących z terenów Eurazji[1].
Obiekty składowe wpisu
Lasy deszczowe i mokradła Kolchidy obejmują następujące części składowe[5][4]:
Nr identyfikacyjny | Nazwa | Region | Obszary chronione | Współrzędne | Obszar (w ha) | Strefa buforowa (w ha) |
---|---|---|---|---|---|---|
1616-001 | Kintriszi-Mtirala | Adżaria | Park Narodowy Mtirala, Rezerwat przyrody Kintriszi |
41°42′08,2″N 41°57′04,3″E/41,702278 41,951194 | 20 150 | 9 140 |
1616-002 | Ispani | Rezerwat przyrody Kobuleti | 41°51′43,3″N 41°48′05,5″E/41,862028 41,801528 | 248 | 531 | |
1616-003 | Grigoleti | Guria | Kolchidzki Park Narodowy | 42°03′11,8″N 41°44′19,6″E/42,053278 41,738778 | 125 | 328 |
1616-004 | Imnati | 42°06′35,9″N 41°47′19,7″E/42,109972 41,788806 | 3 418 | 13 386 | ||
1616-005 | Piczori | Megrelia-Górna Swanetia | 42°10′52,1″N 41°48′36,3″E/42,181139 41,810083 | 2 393 | ||
1616-006 | Nabada | 42°14′27,1″N 41°39′57,9″E/42,240861 41,666083 | 2 976 | 2 586 | ||
1616-007 | Czuria | 42°17′58,1″N 41°39′44,2″E/42,299472 41,662278 | 1 943 | 879 | ||
Suma: | 31 253 | 26 850 |
Przypisy
- 1 2 3 4 Gruzja. Polski Komitet ds. UNESCO. [dostęp 2023-04-06].
- ↑ UNESCO World Heritage Centre, Four natural and three cultural sites added to UNESCO’s World Heritage List [online], whc.unesco.org, 26 lipca 2021 [dostęp 2023-09-05] (ang.).
- 1 2 Georgia’s Colchic Rainforests, Wetlands Granted World Heritage Status [online], Civil Georgia, 27 lipca 2021 [dostęp 2023-04-06] (ang.).
- 1 2 3 4 5 6 7 Valerian Mchedlidze i inni, Colchic Rainforests and Wetlands – Nomination Text [online], UNESCO World Heritage Centre [dostęp 2023-04-06] (ang.).
- 1 2 3 4 UNESCO World Heritage Centre , Colchic Rainforests and Wetlands [online], UNESCO World Heritage Centre [dostęp 2023-04-06] (ang.).