wieś | |
Lasocin, ruiny pałacu | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
41 |
Kod pocztowy |
26-070[3] |
Tablice rejestracyjne |
TKI |
SIMC |
0248616[4] |
Położenie na mapie gminy Łopuszno | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego | |
Położenie na mapie powiatu kieleckiego | |
50°58′22″N 20°08′39″E/50,972778 20,144167[5] |
Lasocin – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Łopuszno[4][6].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kieleckiego.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Tekli w Mninie[7].
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Tekli w Mninie[7].
Położenie
Wieś Lasocin w gminie Łopuszno leży na niewielkim wzniesieniu, wśród lasów, 26 km na północny zachód od Kielc.
Demografia
Źródło: Główny Urząd Statystyczny: Bank Danych Lokalnych - GUS.
Zabytki
W Lasocinie znajduje się zespół pałacowy z początku XIX w. Składały się nań pałac o powierzchni 800 metrów kwadratowych z 16 pomieszczeniami mieszkalnymi, oficyna, dwie stodoły, spichlerz, budynek gospodarczy i blisko 8-hektarowy park. Pałac wyposażony był w centralne ogrzewanie, telefon i elektryczność.
Według Stanisława Niemojewskiego: „Frontowe wejście prowadziło do holu. Za nim mieściła się jadalnia. Po prawej stronie gabinet ojca, a w głębi tak zwany kredens, czyli pomieszczenie przy kuchni. Na lewo pamiętam salonik, dalej salon. Ja i brat mieszkaliśmy w prawym skrzydle”.
Z pałacu do Mnina prowadziła Aleja Lipowa. Pałac wybudowała Ludwika z Niemojewskich Kołłątajowa Zarząd nad majątkiem po śmierci zaledwie 29-letniego męża przejęła Krystyna Karsch-Niemojewska. Po wkroczeniu Niemców we wrześniu 1939 roku opuściła dobra i wróciła do Kielc. Nigdy już do Lasocina nie wróciła.
Z danych wojewódzkiego konserwatora zabytków w Kielcach wynika, że pałac był użytkowany do 1958 roku. Najpierw zespół pałacowy dostał się Spółdzielni Kółek Rolniczych w Łopusznie, a od 1977 roku gospodarzy w nim Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna Lasocin. W lutym 1995 roku spłonęła jedna z zabytkowych stodół. Odnowiona została przez RSP. W 1997 roku pałacyk znalazł się na liście wystawionych do wykupu na cele hotelarsko-rekreacyjne.
Park został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.414 z 20.12.1957)[8].
Przypisy
- ↑ Wieś Lasocin w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-03-14] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 640 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- 1 2 GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 66700
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- 1 2 Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 27 [dostęp 2015-11-09] .