 Kalmit | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Najwyższy szczyt |
Kalmit (673 m n.p.m.) |
| Powierzchnia |
1589 km² |
| Sąsiednie pasma | |
 Obszar Lasu Palatynackiego wraz z Wogezami Północnymi | |
Położenie na mapie Niemiec  | |
| 49,29°N 7,88°E/49,290000 7,875000 | |
Las Palatynacki[1] (lub Las Palatyński, niem. Pfälzerwald) – pasmo górskie w południowo-zachodnich Niemczech w Palatynacie Reńskim, na południowy wschód od miasta Kaiserslautern.
Geografia
Las Palatynacki dzieli się standardowo na cztery części: północną, środkową, wschodni, najwyższy Haardt i południową Wosgowię. Najwyższym szczytem Lasu Palatynackiego jest Kalmit, wznoszący się 673 m n.p.m. dominując 500 m nad Niziną Górnoreńską. Od południa łączy się z Wogezami Północnymi, tworząc z nimi jeden system górski, sztucznie dzielony według granicy politycznej.
Tereny Lasu Palatynackiego są chronione przez park krajobrazowy o obszarze 1771 km², który razem z francuskim Regionalnym Parkiem Przyrody Wogezów Północnych tworzy rezerwat biosfery UNESCO o łącznej powierzchni 3105 km²[2].
Jest to region gęsto zalesiony (największy zwarty obszar leśny Niemiec) i względnie słabo zaludniony (89 os./km²). Około 80% terenu gór pokrywają lasy; na wschodnich stokach intensywnie rozwinięta uprawa winorośli. Las Palatynacki jest jednym z nielicznych miejsc w Europie Zachodniej, gdzie żyją rysie[3].
Obszar atrakcyjny turystycznie; występują liczne formacje skalne i zabytki. Góry, wraz z Alzacją są terenem o największym zagęszczeniu zamków obronnych na świecie.
Galeria
Lämmerfelsen
Zamek Trifels
Wschodnie zbocza Lasu Palatynackiego
Dolina Karlstal
Zabytkowa kolej parowa w Elmstein
Diabelski stół
Widok z zamku Wegelnburg
Przypisy
- ↑ Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Nazewnictwo Geograficzne Świata. Zeszyt 12. Europa, Część II, Wyd. Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2010, s.156
- ↑ Vosges du Nord-Pfälzerwald UNESCO, strona oficjalna
- ↑ Juri, un lynx lâché dans le Palatinat, fréquente les Vosges du Nord PNR Vosges du Nord
Zobacz też
Bibliografia
- Jerzy Kondracki, W sprawie fizycznogeograficznego podziału Europy w klasyfikacji dziesiętnej, „Przegląd Geograficzny” tom XXXVII, z. 3, 1965, s. 539–547.