Langasandur
ilustracja
Państwo

 Dania

Terytorium zależne

 Wyspy Owcze

Region

Streymoy

Gmina

Sunda kommuna

Populacja (01.01.2016)
• liczba ludności


38[1]

Kod pocztowy

FO-438

Położenie na mapie Wysp Owczych
Mapa konturowa Wysp Owczych, u góry znajduje się punkt z opisem „Langasandur”
Ziemia62°14′14″N 7°03′13″W/62,237222 -7,053611

Langasandur (duń. Langesand) – miejscowość na Wyspach Owczych, archipelagu wysp wulkanicznych, stanowiącym terytorium zależne Królestwa Danii. Wieś położona jest w północno-wschodniej części wyspy Streymoy nad wodami cieśniny Sundini. Nazwa miejscowości w tłumaczeniu z języka farerskiego oznacza długą plażę[2].

Położenie

Miejscowość leży w północno-wschodniej części Streymoy nad wodami cieśniny Sundini[3]. Położona jest ona na stoku wzniesienia, którego szczyt - SandfelIi osiąga wysokość 537 m n.p.m.[3][4]. Na południe znajduje się kolejny szczyt - Rossafelli (453 m n.p.m.[4]), a pomiędzy nimi przełęcz[3]. Na południe od miejscowości w okolicach dawnej stacji wielorybniczej znajdują się dwie szczeliny Norðaragjógv oraz Sunnarajógv[3]. W centrum wsi leży plaża, od której miejscowość wzięła swoją nazwę[2].

Informacje ogólne

Populacja

W 1985 roku we wsi mieszkało 33 mieszkańców[1]. Do 1988 odnotowano przyrost populacji do 39 mieszkańców[1]. Później jednak nastąpił spadek do 32 osób w latach 1989 i 1990[1]. Następnie liczba mieszkańców ponownie zaczęła powoli rosnąć, do poziomu 36 ludzi w 1994 roku[1]. Po tym roku liczba ludności znów zaczęła się zmniejszać - w 1996 mieszkało tam 33 osoby, w 1999 30, a w 2000 29[1]. Ponowny przyrost odnotowano w latach 2001-2012, kiedy populacja miejscowości wzrosła do 43 mieszkańców[1]. Następnie po krótkim spadku w 2013 do 36 mieszkańców ich liczba zaczęła utrzymywać się na podobnym poziomie, około 40 osób[1].

Według danych na 1 stycznia 2016 roku Langasandur zamieszkuje 38 osób[1]. Wśród nich dominują mężczyźni, których jest 21 przy 17 kobietach[1]. Osoby poniżej osiemnastego roku życia stanowią ok. 13% populacji, a ludzie w wieku poprodukcyjnym ok. 16%[1].

Ludność Langasandur w latach 1985-2016
Źródło: [1]

Transport

Przez miejscowość przejeżdża autobus państwowego przedsiębiorstwa transportowego Strandfaraskip Landsins linii 202 z Oyrarbakki do Tjørnuvík, nie zatrzymuje się tam jednak[5]. We wspomnianej pobliskiej wsi Oyrarbakki znajduje się węzeł komunikacyjny, z którego można się dostać: linią 400 do Tórshavn oraz Klaksvík[6], 200 do Eiði[7] oraz 201 do Gjógv[8]. Przez miejscowość przebiega droga numer 54, łącząca Tjørnuvík z trasą numer 10, ciągnącą się między dwoma największymi miastami na archipelagu[3].

Historia

Wieś założono w 1838 roku, jako niðursetubygd[9]. Jest to jedna z nowych miejscowości zakładanych w XIX i na początku XX wieku z powodu szybkiego wzrostu liczby ludności na Wyspach Owczych[10].

Na przylądku Gjánoyri, około kilometra na południe od Langasandur istniała dawniej stacja wielorybnicza. Był to pierwszy tego typu obiekt na Wyspach Owczych, założony przez Norwega Hansa Alberta Grøna z Sandefjordu w 1894 roku[11]. Obsługiwało ją sześć statków: Urd (1894 - 1911), Skuld (1897 - 1911), Funding (1914), Leif (1914), Dominion I (1920) oraz Norman I (1920)[12]. Stację zamknięto w 1925 roku[11].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Population by sex, age and village/city, 1th January (1985-2016). Hagstova. [dostęp 2016-06-18]. (ang. • far.).
  2. 1 2 Langasandur. FaroeIslands.dk. [dostęp 2016-06-18]. (ang. • duń. • wł.).
  3. 1 2 3 4 5 Kortal. Kortal.fo. [dostęp 2016-06-18]. (ang. • duń. • far.).
  4. 1 2 Fjøll í Føroyum. Umhvørvistovan. [dostęp 2016-06-18]. (far.).
  5. ↑ 202 Oyrarbakki - Tjørnuvík. Strandfaraskip Landsins. [dostęp 2016-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-18)]. (ang. • far.).
  6. ↑ 400 Klaksvík - Tórshavn. Strandfaraskip Landsins. [dostęp 2016-06-18]. (ang. • far.).
  7. ↑ 200 Oyrarbakki - Eiði. Strandfaraskip Landsins. [dostęp 2016-06-18]. (ang. • far.).
  8. ↑ 201 Oyrarbakki - Gjógv. Strandfaraskip Landsins. [dostęp 2016-06-18]. (ang. • far.).
  9. ↑ Kári Thorsteinsson: Hvussu gomul er bygdin. Heimabeiti.fo. [dostęp 2016-06-18]. (far.).
  10. ↑ Siðbundna bóndabygdin. W: Bergmann Finnsson, Sámal Matras Kristiansen: Bygdin – fyrr, nú og í framtíðini. Granskingardepilin fyri Økismenning, 2006, s. 9. ISBN 99918-60-04-5. [dostęp 2016-06-18]. (far.).
  11. 1 2 Hvalaveiðusøga Føroya. Faroese National Heritage. [dostęp 2016-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-30)]. (far.).
  12. ↑ Hvalabátar 1894-1984. Faroese National Heritage. [dostęp 2016-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-08)]. (far.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.