Landsat 1

Szkic satelity Landsat 1
Inne nazwy	ERTS-1
Indeks COSPAR	1972-058A[1]
Państwo	Stany Zjednoczone
Zaangażowani	NASA
Rakieta nośna	Delta 0900 s/n 89
Miejsce startu	Vandenberg, USA
Orbita (docelowa, początkowa)
Typ orbity	HSO
Perygeum	902 km
Apogeum	917 km
Okres obiegu	117,04 min
Nachylenie	99,1°
Czas trwania
Początek misji	23 lipca 1972 18:06 UTC
Koniec misji	6 stycznia 1978
Wymiary
Masa całkowita	1800 kg

Landsat 1 (pierwotnie ERTS-1) – amerykański satelita środowiskowy, pierwszy satelita programu Landsat. Konstrukcyjnie zbliżony do satelitów Nimbus^[2], wykorzystywany był do pozyskiwania informacji niezbędnych w rolnictwie, leśnictwie, geologii, hydrologii, geografii, kartografii, oceanografii i meteorologii.

Instrumenty

• RBV – zestaw kamer widikonowych służących do uzyskiwania obrazów Ziemi w paśmie światła widzialnego oraz bliskim podczerwieni,
• MSS – czterokanałowy skaner wielospektralny do uzyskiwania obrazów radiometrycznych,
• DCS – stacja odbiorcza zbierająca dane ze stacji naziemnych.

Ponadto satelitę wyposażono w dwa banki pamięci, zapisujące dane z kamer i skanera na taśmach magnetycznych, co pozwalało na przechowanie ich do 30 minut.

Przebieg misji

Satelitę wystrzelono 23 lipca 1972 na pokładzie rakiety Delta 0900 z bazy Vandenberg w Kalifornii. Rakieta wyniosła satelitę na orbitę o wysokości ponad 900 km i nachyleniu 99,1 stopni.

W 1976 satelita przesłał obraz niezamieszkanej wyspy leżącej w odległości 20 kilometrów od wschodniej linii brzegowej Kanady, która dotychczas nie figurowała na żadnej z map. Na pamiątkę tego wydarzenia wyspa otrzymała nazwę Landsat Island.

Satelitę wyłączono 6 stycznia 1978 z powodu nadmiernego przegrzewania się satelity w trakcie wystawienia na działanie promieni słonecznych.

Przypisy