La Mojarra na tle innych ośrodków okresu klasycznego

La Mojarra – stanowisko archeologiczne położone w stanie Veracruz na zachodzie Meksyku, będące jednym z ośrodków kultury epi-olmeckiej.

Znajduje się w zakolu rzeki Acula ok. 20 km od Zatoki Meksykańskiej i ok. 40 km od na północny zachód od Tres Zapotes[1]. Obszar ten był zamieszkiwany od późnego okresu preklasycznego, czyli od 300 r. p.n.e. do prawdopodobnie ok. 1000 r. n.e. Chociaż zajmował obszar zaledwie 1 km² to był typowym mezoamerykańskim ośrodkiem, jakie wówczas powstawały[2]. W czasie prac archeologicznych odkryto kilka małych kopców ziemnych, które otaczały nieduży plac, a także trzy piece, w których wypalano ceramikę. Ponadto odnaleziono figurki, obsydianowe narzędzia oraz ludzkie kości[2].

Najważniejszym znaleziskiem było odkrycie w 1986 roku tzw. Steli 1 z La Mojarra pokrytej epi-olmecką inskrypcją[3], a zarazem jeden z najstarszych znanych przykładów użycia pisma na obszarze Mezoameryki[2].

Przypisy

  1. ↑ Walter R. T. Witschey, Clifford T. Brown: Historical Dictionary of Mesoamerica. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 179. ISBN 978-0-8108-7167-0.
  2. 1 2 3 The Siberian Husky: A Brief History of the Breed in America. famsi.org. [dostęp 2021-03-21]. (ang.).
  3. ↑ La Estela 1 de La Mojarra, Veracruz, Mexico. mesoweb.com. [dostęp 2021-03-21]. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.