Quintus Caecilius Metellus Nepos (ur. ok. 135 p.n.e. – zm. ok. 55 p.n.e.) – konsul, członek wpływowego plebejskiego rodu rzymskiego Cecyliuszy

Syn Kwintusa Cecyliusza Metellusa Balearyjskiego, konsula w 123 p.n.e. a najstarszy wnuk Kwintusa Cecyliusza Metellusa Macedońskiego, stąd przydomek (agnomen) wnuk (nepos). W 98 p.n.e. został konsulem razem z Tytusem Didiuszem. Byli autorami ustawy (Lex Caecilia Didia) regulującej proces ustawodawczy: po pierwsze wprowadzała minimalny okres pomiędzy zgłoszeniem propozycji a jej głosowaniem, po drugie zabraniała regulowania w jednym akcie prawnym niezwiązanych ze sobą kwestii.

Historycy przez długi czas uważali, że był rodzonym ojcem Kwintusa Cecyliusza Metellusa Neposa, konsula 57 p.n.e. i Kwintusa Cecyliusza Metellusa Celera, konsula 60 p.n.e., który został adoptowany przez Kwintusa Cecyliusza Metellusa Celera, trybuna ludowego w 90 p.n.e. Dopiero T. P. Wiseman w swoim artykule[1] pokazał, że było odwrotnie. Nepos Starszy nie miał rodzonych dzieci i żeby kontynuować najstarszą linię Cecyliuszy adoptował młodszego syna swojego brata stryjecznego, Celera trybuna 90 p.n.e.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Celer and Nepos; T. P. Wiseman; The Classical Quarterly, New Series, Vol. 21, No. 1 (May, 1971); pp. 180-182
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.