Kupno
wieś
Ilustracja
kościół św. Jana Chrzciciela
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

kolbuszowski

Gmina

Kolbuszowa

Liczba ludności (2020[1])

1526[2]

Strefa numeracyjna

17

Kod pocztowy

36-145[1]

Tablice rejestracyjne

RKL

SIMC

0652317[3]

Położenie na mapie gminy Kolbuszowa
Mapa konturowa gminy Kolbuszowa, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kupno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kupno”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kupno”
Położenie na mapie powiatu kolbuszowskiego
Mapa konturowa powiatu kolbuszowskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kupno”
Ziemia50°11′55″N 21°49′40″E/50,198611 21,827778[4]

Kupno – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie kolbuszowskim, w gminie Kolbuszowa[3][5].

Integralne części wsi Kupno[5][3][6]
SIMCNazwaRodzaj
0652323Majdanczęść wsi
0652330Zagrodyczęść wsi

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kupno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.

Miejscowość jest siedzibą parafii św. Jana Chrzciciela, należącej do dekanatu Kolbuszowa Wschód, diecezji rzeszowskiej.

Kupno to leśna osada z końca XVI wieku. Na przełomie XVI i XVII wieku Kupno stało się wsią królewską. Było wsią królewską tenuty bratkowickiej w województwie sandomierskim w 1629 roku[7]. Królowie, a zwłaszcza Stefan Batory, który dbał o dobra królewskie w Puszczy Sandomierskiej, zakładał na jej obrzeżach z dobrami prywatnymi osady strażników lasów i zwierzyny. Prawdopodobnie w ten sposób powstały królewskie Kupno, Widełka i Kłapówka.

Najstarsze wzmianki o wsi można spotkać w księgach parafii Kolbuszowa, gdyż Kupno przez wieki należało do niej. W 1640 roku od kwietnia do grudnia urodziło się 12 dzieci, w tym 9 chłopców i 3 dziewczynki, zaś w roku następnym (1641) - urodziło się 20 dzieci. Pierwsze nazwiska mieszkańców wsi to m.in. Partyka, Kaczorek, Gołobczyk, Bartkowic, Przywara, Niezgodka, Pastuła, Węgrzyn, Kozieł, Miazga, Sufnar, Kołodziejczyk.

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 634 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  2. ↑ Gmina w liczbach (stan w dn. 31.12.2020). kolbuszowa.pl. [dostęp 2021-03-13].
  3. 1 2 3 GUS. Rejestr TERYT
  4. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 65341
  5. 1 2 Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. ↑ KSNG: Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części. opublikowany [w:] Dz.U. z 2013 r. poz. 200 ze zmianami w Dz.U. z 2015 r. poz. 1636. [dostęp 2018-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-22)]. (pol.).
  7. ↑ Zbigniew Anusik, Struktura własności ziemskiej w powiecie pilzneńskim w roku 1629, w: Przegląd Nauk Historycznych 2011, r. X, nr 2, s. 77.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.