Kuc
Położenie
Państwo

 Polska

Region

Pojezierze Mrągowskie

Wysokość lustra

139,6 m n.p.m.

Wyspy

cztery

Morfometria
Powierzchnia

102,0 ha

Wymiary
• max długość
• max szerokość


1400 m
1150 m

Głębokość
• średnia
• maksymalna


8,0 m
28,0 m

Długość linii brzegowej

6800 m

Objętość

7949,1 tys. m³

Hydrologia
Klasa jakości wody

II (2011)

Położenie na mapie gminy wiejskiej Mrągowo
Mapa konturowa gminy wiejskiej Mrągowo, na dole nieco na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Kuc”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Kuc”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko centrum na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Kuc”
Położenie na mapie powiatu mrągowskiego
Mapa konturowa powiatu mrągowskiego, w centrum znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Kuc”
Ziemia53°49′15″N 21°24′21″E/53,820833 21,405833

Kuc (niem. Kutz See lub Buden See[1]) – jezioro w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Mrągowo[2].

Położenie i charakterystyka

Jezioro leży na Pojezierzu Mrągowskim, natomiast w regionalizacji przyrodniczo-leśnej – w mezoregionie Pojezierza Mrągowskiego[3], w dorzeczu Dejna–Guber–Łyna–Pregoła[4]. Czasem jest zaliczane do zlewni jeziora Tałty[5]. Znajduje się 7 km w kierunku południowo-wschodnim od Mrągowa i 0,5 km na południowy wschód od Kosewa. W pobliżu północnych brzegów przebiega droga krajowa nr 16[4].

Linia brzegowa rozwinięta i urozmaicona. Na terenie jeziora znajdują się cztery wyspy o łącznej powierzchni 0,8 ha, największa z nich znajduje się we wschodniej części akwenu i jest zalesiona, pozostałe trzy po zachodniej stronie. Brzegi w większości pagórkowate, gdzieniegdzie wysokie i strome. W otoczeniu znajdują się pola, łąki i pastwiska. Jezioro jest bezodpływowe[4]. Zlewnia bezpośrednia jeziora wynosi 8,78 km², a w jej skład wchodzą głównie grunty orne (60%) i lasy (27%). Są to gleby piaszczysto-gliniaste[5].

Według typologii rybackiej zalicza się do jezior sielawowych[4].

Morfometria

Według danych Instytutu Rybactwa Śródlądowego powierzchnia zwierciadła wody jeziora wynosi 102,0 ha (lub 98,8 ha[6]). Średnia głębokość zbiornika wodnego to 8,0 m, a maksymalna – 28,0 m. Lustro wody znajduje się na wysokości 139,6 m n.p.m.[4] Objętość jeziora wynosi 7949,1 tys. m³[6]. Maksymalna długość jeziora to 1400 m, a szerokość 1150 m. Długość linii brzegowej wynosi 6800 m[4].

Inne dane uzyskano natomiast poprzez planimetrię jeziora na mapach w skali 1:50 000 opracowanych w Państwowym Układzie Współrzędnych 1965, zgodnie z poziomem odniesienia Kronsztadt. Otrzymana w ten sposób powierzchnia zbiornika wodnego to 95,0 ha, a wysokość bezwzględna lustra wody to 139,8 m n.p.m.[6]

Według danych Dyrektora Mazurskiego Parku Krajobrazowego powierzchnia wynosi 101,99 ha[7].

Przyroda

W skład rybostanu wchodzi m.in. sieja. Jezioro średnio zarośnięte. Wśród roślinności przybrzeżnej dominuje trzcina pospolita i oczeret jeziorny. Wśród bogatej roślinności zanurzonej, szczególnie obfitej na północnym zachodzie, przeważają jaskier, moczarka i ramienice[4], a także rogatek sztywny i rdestnica połyskująca[5].

Zgodnie z badaniem z 2011 stan ekologiczny wód, jak i stan chemiczny wód określono jako dobry, co oznacza II klasę jakości[5]. W 2007 akwenowi przyznano I klasę czystości[7], natomiast w 1984 była to II klasa[6].

Jezioro leży na terenie obszaru Natura 2000: PLB280008 Puszcza Piska, a także Mazurskiego Parku Krajobrazowego[8][7]. W jego ramach leży na obszarze strefy IE23, która została wyodrębniona ze względu czystość wody, a także na występowanie żółwia błotnego oraz żerowisk orlika, bielika, kormorana i bociana czarnego[7].

Przypisy

  1. ↑ Poz. 588. Zarządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 4 kwietnia 1950 r. o przywróceniu i ustaleniu nazw miejscowości.. „Monitor Polski. Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 428, 8 maja 1950.
  2. ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 165, ISBN 83-239-9607-5.
  3. ↑ Roman Zielony, Alina Kliczkowska: Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010. Warszawa: Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, 2012. ISBN 978-83-61633-62-4.
  4. 1 2 3 4 5 6 7 Jerzy Waluga, Henryk Chmielewski, Jeziora Pojezierza Mrągowskiego, Olsztyn: Instytut Rybactwa Śródlądowego, 1998 (Przewodniki wędkarskie; 4), ISBN 83-87506-55-9, OCLC 749850823.
  5. 1 2 3 4 Inspekcja Ochrony Środowiska. Wojewódzki Inspektora Ochrony Środowiska w Olsztynie, Raport o stanie środowiska województwa warmińsko-mazurskiego w 2010 roku., Biblioteka Monitoringu Środowiska, Olsztyn 2011, s. 31, 32.
  6. 1 2 3 4 Adam Choiński, Katalog Jezior Polski, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 379, ISBN 83-232-1732-7, OCLC 169954726.
  7. 1 2 3 4 Dyrektor Mazurskiego Parku Krajobrazowego, Plan ochrony Mazurskiego Parku Krajobrazowego do 2021 r., Krutyń, kwiecień 2011, s. 35, 85.
  8. ↑ geoserwis.gdos.gov.pl: Geoserwis GDOŚ. [dostęp 2020-03-29].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.