Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Informacje klubowe | |
Klub |
AZS AWF Wrocław |
Ksawery Borowik (ur. 4 grudnia 1942 w Radomsku[1], zm. 9 września 2020[2]) – polski judoka, mistrz i reprezentant Polski, przedsiębiorca.
Życiorys
W latach 1964-1975 był zawodnikiem AZS Wrocław, jego pierwszym trenerem był Ewaryst Jaskólski[1].
Siedmiokrotnie zdobywał tytuł mistrza Polski: w 1968, 1970, 1972 i Mistrzostwa Polski w Judo 1973 w kategorii open, w 1969, 1970 i Mistrzostwa Polski w Judo 1971 w kategorii +93 kg. Ponadto w 1968 i 1973 został wicemistrzem Polski w kategorii +93 kg, w 1974 zdobył brązowy medal MP w kategorii +93 kg, w 1971 i 1974 brązowy medal MP w kategorii open[1].
W 1968 zdobył dwa brązowe medale podczas akademickich mistrzostw świata: indywidualnie w kategorii +93 kg i drużynowo[1]. Posiadał 2 Dan w judo[3].
Po zakończeniu kariery sportowej był przedsiębiorcą. Od 1988 był udziałowcem i członkiem zarządu Przedsiębiorstwo Konserwacji Zabytków Produkcji Handlu i Usług Retropol sp. z o.o., która stała się w 1990 użytkownikiem wieczystym wrocławskiego Wzgórza Paryzantów i utraciła to prawo po wieloletnim procesie sądowym w 2017[4].
Z poparciem Unii Polityki Realnej startował bez sukcesu w 1991 w wyborach do Senatu[5]. W 1991 założył efemeryczną Polską Partię Demokratyczno-Radykalną[6]. Był też członkiem Samoobrony Rzeczpospolitej Polskiej i startował z listy tej partii w wyborach do Sejmu w 1993 (otrzymał miejsce 8. na liście krajowej tej partii)[7], wyborach do Sejmu w 2005[8] oraz w wyborach do Sejmiku Województwa Dolnośląskiego podczas wyborów samorządowych w 2006[9].
Przypisy
- 1 2 3 4 Adam Wojno, Wiesław Błach Leksykon polskiego judo, wyd. Wrocław 2005, s. 11.
- ↑ Zmarł Ksawery Borowik, dawny Mistrz Polski wszechwag
- ↑ Rejestr stopni judo: 2 Dan
- ↑ Piotr Bera Wzgórze Partyzantów wróci do miasta. Sąd nakazał rozwiązanie umowy użytkowania wieczystego
- ↑ Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 30 października 1991 r. o wynikach wyborów do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, przeprowadzonych w dniu 27 października 1991 r.
- ↑ Barbara Biegańska Vademecum polskich partii politycznych, wyd. Alfa, Warszawa 1993, s. 20
- ↑ Cédric Pellen Sociologie d’un groupement politique illégitime. Le mouvement Samoobrona (Autodéfense) en Pologne (1991-2010), s. 195
- ↑ Komitety Wyborcze. Okręgi Wyborcze. Dane statystyczne komitetów: Komitet Wyborczy Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej
- ↑ Okręg wyborczy nr 1 - Komitet Wyborczy Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej