Krzysztof Olendzki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1963
Bystrzyca Kłodzka

Podsekretarz stanu w MKiDN
Okres

od 12 stycznia 2006
do 3 grudnia 2007

Ambasador RP w Tunezji
Okres

od 2008
do 2012

Poprzednik

Zdzisław Raczyński

Następca

Iwo Byczewski

Konsul generalny RP w Vancouver
Okres

od 2014
do 2015

Poprzednik

Krzysztof Czapla

Następca

Marcin Trzciński

Dyrektor Instytutu Adama Mickiewicza
Okres

od 2016
do 2019

Poprzednik

Paweł Potoroczyn

Następca

Barbara Schabowska

Ambasador RP w Słowenii
Okres

od 2020

Poprzednik

Paweł Czerwiński

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Republiki (Tunezja)

Krzysztof Jan Olendzki (ur. 2 lipca 1963 w Bystrzycy Kłodzkiej) – polski historyk gospodarczy i dyplomata, ambasador tytularny, w latach 2006–2007 podsekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w latach 2008–2012 ambasador RP w Tunezji, w latach 2016–2019 dyrektor Instytutu Adama Mickiewicza, od 2020 ambasador RP w Słowenii.

Życiorys

W 1987 ukończył studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego[1]. Był doktorantem Instytutu Historycznego Polskiej Akademii Nauk, następnie Scuola Superiore di Studi Storici Uniwersytetu w San Marino, na którym w 1995 obronił pracę doktorską pt. La vendita del censo ed il peccato dell’usura (której promotorem był Michele Luzzati)[2], nostryfikowaną następnie przez Radę Wydziału Historycznego UW. Uzyskał stypendium w Europejskim Instytucie Uniwersyteckim we Florencji. Opanował znajomość języków: angielskiego, włoskiego, francuskiego i rosyjskiego[3].

Pracował w Państwowym Wydawnictwie Naukowym (1987–1988), a w latach 1997–1999 w Wydawnictwie Naukowym PWN. Był redaktorem encyklopedii o Polsce w języku angielskim zatytułowanej Poland. An Encyclopedic Guide[4]. Był asystentem naukowym w Archiwum Uniwersytetu Warszawskiego (1987–1988), zaś od 1992 asystentem oraz następnie adiunktem w Katedrze Historii Gospodarczej i Społecznej Szkoły Głównej Handlowej. W okresach 1996–1999 i 2001–2003 zajmował stanowisko zastępcy dyrektora Programu Studiów Europejskich prowadzonego wspólnie przez Szkołę Główną Handlową oraz Instytut Nauk Politycznych w Paryżu. W pracy naukowej specjalizował się w historii gospodarczej[5].

Od 1998 do 1999 pełnił funkcję radcy ministra w Departamencie Europy Zachodniej Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Później przez dwa lata był wicedyrektorem Instytutu Polskiego i I sekretarzem Ambasady RP w Rzymie. W latach 2001–2004 zajmował stanowisko radcy-ministra, I sekretarza i radcy w Departamencie Strategii i Planowania Polityki Zagranicznej MSZ. W latach 2004–2006 pracował jako radca do spraw politycznych w Ambasadzie RP w Tallinnie. Od grudnia 2007 do września 2008 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Departamentu Dyplomacji Publicznej i Kulturalnej MSZ.

Od 12 stycznia 2006 do 3 grudnia 2007 sprawował urząd podsekretarza stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego, od 19 stycznia 2007 był także pełnomocnikiem rządu ds. organizacji międzynarodowej wystawy EXPO 2012 we Wrocławiu.

20 sierpnia 2008 został mianowany ambasadorem RP w Tunezji[6]. Misję tę zakończył 31 stycznia 2012[7]. W okresie od marca 2012 do września 2014 w MSZ pełnił kolejno funkcje: wicedyrektora Departamentu Pomocy Rozwojowej, wicedyrektora, następnie dyrektora Departamentu Afryki i Bliskiego Wschodu oraz wicedyrektora Biura Infrastruktury MSZ. 22 września 2014 został konsulem generalnym RP w Vancouver[3][8].

We wrześniu 2016 został powołany na dyrektora Instytutu Adama Mickiewicza[3][9]. Funkcję tę sprawował do września 2019, po czym powrócił do MSZ[10]. W marcu 2020 otrzymał nominację na ambasadora RP w Słowenii[11], placówkę objął w kwietniu 2020[12][13].

Życie prywatne

Żonaty z Joanną Olendzką, z którą ma trzech synów: Jana, Antoniego i Wiktora[8].

Odznaczenia

W 2012, za wybitne zasługi w służbie zagranicznej, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i działalności dyplomatycznej, odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[14]. W tym samym roku odznaczony także tunezyjskim Krzyżem Komandorskim Orderu Republiki[15].

Publikacje książkowe

  • Edyta Banaszkiewicz-Zygmunt, Krzysztof Olendzki (red.), Poland: an encyclopedic guide, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 978, ISBN 83-01-13264-7.

Przypisy

  1. ↑ Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk, Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000, Kraków: Wydawnictwo Arkadiusz Wingert, 2010, s. 603, ISBN 978-83-60682-27-2.
  2. ↑ II ciclo, unirsm.sm [zarchiwizowane 2021-09-20] (wł.).
  3. 1 2 3 Krzysztof Olendzki dyrektorem IAM MKiDN, mkidn.gov.pl, 7 września 2016 [zarchiwizowane 2016-09-08].
  4. ↑ Edyta Banaszkiewicz-Zygmunt, Krzysztof Olendzki (red.), Poland: an encyclopedic guide, John Anderson (tłum.), Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, ISBN 83-01-13264-7 (ang.).
  5. ↑ Dr Krzysztof Olendzki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-09-21].
  6. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 sierpnia 2008 r. nr 110-44-2008 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2008 r. nr 64, poz. 577).
  7. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 lutego 2012 r. nr 110-11-2012 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2012 r. poz. 271).
  8. 1 2 Konsul, vancouver.msz.gov.pl [zarchiwizowane 2015-06-18].
  9. ↑ MKiDN: Krzysztof Olendzki został powołany na nowego dyrektora IAM, dzieje.pl, 7 września 2016 [zarchiwizowane 2019-04-14].
  10. ↑ Krzysztof Olendzki wraca do MSZ, Instytutem Adama Mickiewicza pokieruje Barbara Schabowska, gov.pl, 6 września 2019 [zarchiwizowane 2021-09-12].
  11. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 marca 2020 r. nr 110.15.2020 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2020 r. poz. 367).
  12. ↑ Izmenjava izkušenj pri boju s COVID-19 s poljskimi vojaškimi zdravniki, gov.si, 24 kwietnia 2020 [zarchiwizowane 2020-09-27] (słoweń.).
  13. ↑ STA: New Spanish, Polish ambassadors present credentials, sta.si, 28 kwietnia 2020 [zarchiwizowane 2020-05-07] (ang.).
  14. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12 listopada 2012 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2013 r. poz. 274).
  15. ↑ Krzysztof Olendzki: Dyrektor IAM, iam.pl [zarchiwizowane 2018-09-07].

Bibliografia

  • Janusz Laska, Mieczysław Kowalcze (red.), Popularna Encyklopedia Ziemi Kłodzkiej, t. 3, Kłodzko: Wydawnictwo KTO, 2011.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.