Krzyż w koronie

Krzyż w koronie, krzyż Badaczy Pisma Świętego lub krzyż badacki – herb ruchu Badaczy Pisma Świętego i jego założyciela – pastora Charlesa Taze Russella. Jego symbolika nawiązuje do wyniesienia Jezusa Chrystusa na pozycję królewską. Po raz pierwszy pojawił się na stronie tytułowej „Strażnicy” w styczniu 1891 roku[1].

1 stycznia 1895 roku symbolowi dodano wiązkę zieleni, która utworzyła charakterystyczny wieniec[1]. Symbol ten jest w dalszym ciągu używany przez odłamy Badaczy Pisma Świętego powstałe po śmierci Charlesa T. Russella jako ich logo (m.in. Zrzeszenie Wolnych Badaczy Pisma Świętego i Świecki Ruch Misyjny „Epifania”) w odróżnieniu od Świadków Jehowy. Symbol ten jest często używany podczas programów konwencji organizowanych przez ugrupowania badackie oraz w nagłówkach ich pism[1], jednak nie powinien być uważany za przedmiot religijnej czci[2].

Znak ten stanowi symboliczne godło, w którym korona przedstawia obiecaną w Piśmie Świętym nagrodę, a krzyż, niejako spojony z koroną, jest symbolem cierpień, które przechodzi każdy ubiegający się o koronę. Wieniec zaś jest symbolem zwycięstwa w cierpieniach[3].

U Świadków Jehowy ten symbol religijny widniał na tytułowej stronie „Strażnicy” do wydania z dnia 1 października 1931 roku włącznie, a znaczek krzyża w koronie przypięty do klapy marynarki do 1928 roku wyróżniał członków tej społeczności religijnej[4]. Na zgromadzeniu w roku 1928 w Detroit wykazano, że noszenie tego symbolu jest wręcz niewłaściwe. W roku 1933 stwierdzono, że posługiwanie się nim to bałwochwalstwo, a w roku 1934, że krzyż ma pochodzenie pogańskie[5]. W 1936 roku Świadkowie Jehowy przyjęli pogląd, że Jezus poniósł śmierć na palu (gr. σταυρός), a nie na krzyżu[6].

Przypisy

  1. 1 2 3 Czy pastor Russell należał do tzw. „Loży Masońskiej”, czy podzielał ich nauki? [online]
  2. ↑ Dlaczego na wydawanych przez was pismach i broszurach umieszczacie krzyż i koronę?, „Straż.”, luty 1950.
  3. ↑ [Nowy rysunek okładki], „Straż”, sierpień 1948, s. 114.
  4. ↑ Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego, Nowy Jork: Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe, 1995, s. 200, ISBN 83-903551-0-8.
  5. ↑ Królestwo Boże panuje!, Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe, 2014, s. 104, 105.
  6. ↑ Podążanie coraz jaśniejszą ścieżką, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 15 lutego 2006, s. 26–30.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.