Scytalopus gettyae[1] | |
Hosner, Robbins, Valqui & Peterson, 2013 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Podgromada | |
Infragromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
krytonosek krzykliwy |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
Zasięg występowania | |
Krytonosek krzykliwy[3] (Scytalopus gettyae) − gatunek małego ptaka z rodziny krytonosowatych (Rhinocryptidae). Odkryty został w 2008 roku i po raz pierwszy opisany w roku 2013. Występuje w Peru.
- Etymologia nazwy naukowej
Nazwa gatunkowa gettyae upamiętnia Caroline Marie Getty, wnuczkę Jeana Paula Getty’ego; należała m.in. do National Fish and Wildlife Foundation.
- Zasięg występowania
Krytonoski krzykliwe obserwowane były w wilgotnych górskich lasach w regionie Junín w Peru, na wysokości 2400–3200 m n.p.m. Na wschodnich zboczach Andów w tym rejonie występuje co najmniej sześć innych gatunków z rodzaju Scytalopus. S. gettyae obserwowany był jedynie w dorzeczu jednej rzeki. Mimo że przypuszczalnie zasiedla większy teren, możliwe, że jest to gatunek endemiczny dla centralnego Peru.
- Morfologia
Zebrano cztery okazy tego gatunku, były to trzy dorosłe samce i jeden młody; nie jest znane upierzenie samicy. Upierzenie czarne, podobne do krytonoska czarniawego (Scytalopus latrans). Masa ciała wynosi od 18,8 do 20,9 g. Skrzydło mierzy 55–58,8 mm, skok 21,9–24 mm. Długość dzioba 5,9–6,6 mm, a ogona 37–40,9 mm.
- Zachowanie
Zawołanie i pieśń składają się z serii nagłych, wzrastających dźwięków. Pozostałe aspekty zachowania nieznane.
- Status
Przez IUCN krytonosek krzykliwy od 2016 roku klasyfikowany jest jako gatunek bliski zagrożenia (NT, Near Threatened). Liczebność populacji wstępnie oszacowano na około 5000–8000 dorosłych osobników. Trend liczebności populacji nie jest znany[2].
Przypisy
- ↑ Scytalopus gettyae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- 1 2 Scytalopus gettyae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Rhinocryptinae Wetmore, 1926 (1837) - krytonosy (wersja: 2020-07-26). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-01-18].
Bibliografia
- Peter A. Hosner, Mark B. Robbins, Thomas Valqui & A. Townsend Peterson. A New Species of Scytalopus Tapaculo (Aves: Passeriformes: Rhinocryptidae) from the Andes of Central Peru. „The Wilson Journal of Ornithology”. 125 (2), 2013. DOI: 10.1676/12-055.1.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i nagrania głosów. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- Nagrania głosów gatunku w serwisie xeno-canto