Krystyna Kondratiuk
"
Data i miejsce urodzenia

1 grudnia 1913
Łódź

Data i miejsce śmierci

1 maja 1999
Łódź

Dyrektor Centralnego Muzeum Włókiennictwa w Łodzi
Okres

od 1960
do 1976

Poprzednik

stanowisko utworzone

Następca

Adam Nahlik

Rzeźba upamiętniająca Krystynę Kondratiuk w Centralnym Muzeum Włókiennictwa

Krystyna Kondratiuk (ur. 1 grudnia 1913 w Łodzi, zm. 1 maja 1999 tamże) – polska historyczka sztuki, kustoszka i muzealniczka, instruktorka tkactwa. Założycielka Działu Tkactwa w Muzeum Sztuki w Łodzi, z którego powstało Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi. Pierwsza dyrektorka tego muzeum w latach 1960–1976[1][2][3].

Zarówno w publikacjach, jak i potocznym użyciu występuje zamiennie jako Krystyna Kondratiukowa lub Krystyna Kondratiuk.

Życiorys

Urodziła się w Łodzi. Jej ojciec był miejscowym tkaczem. Ukończyła szkołę powszechną i nie mając dwudziestu lat rozpoczęła pracę w Fabryce Scheiblera. Następnie pracowała w Szkole Włókienniczej. W latach 30. przeprowadziła się do Białegostoku, gdzie pracowała jako instruktorka tkactwa. W międzyczasie w 1936 przyszedł na świat jej syn Andrzej. W czasie II wojny światowej została wywieziona do Kazachstanu, tam przyszedł na świat jej drugi syn Janusz.

Po wojnie udało się jej wrócić wraz z rodziną do Łodzi. W 1946 rozpoczęła studia z historii sztuki o specjalności muzeologicznej na Uniwersytecie Łódzkim, dyplom uzyskała w 1952. Po ukończeniu studiów rozpoczęła pracę w Muzeum Sztuki w Łodzi, gdzie utworzyła Dział Tkactwa Artystycznego. W 1959 dzięki sukcesom Dział Tkactwa stał się Oddziałem Muzeum Sztuki w Łodzi, a w 1960 samodzielną placówką – Centralnym Muzeum Włókiennictwa. Krystyna Kondratiuk w latach 60. wpadła na pomysł zorganizowania w łódzkim muzeum Ogólnopolskiego Triennale Tkaniny Przemysłowej i Unikatowej. Pomysł ten udało się zrealizować dopiero w 1972 roku. Już trzy lata później w Łodzi miało miejsce Międzynarodowe Triennale Tkaniny Przemysłowej i Unikatowej. Odegrała wielką rolę w kulturze łódzkiej, wypromowała na świecie tkaninę artystyczną[3]. Przeszła na emeryturę w 1976 roku[4].

Wybrane publikacje polskojęzyczne

  • O badaniach tkactwa opoczyńskiego; Krystyna Kondtariuk, Sprawozdania z Czynności i Posiedzeń – Łódzkie Towarzystwo Naukowe, R.8:1953, nr 6
  • Ludowe tkactwo opoczyńskie; Krystyna Kondtatiuk; Łódzkie Towarzystwo Naukowe, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wrocław 1958.
  • Współczesna polska tkanina artystyczna: lipiec–sierpień 1962, Katalog wystawy; Krystyna Kondratiuk; Rajmund Pietkiewicz; Zygmunt Szymczak; Biuro Wystaw Artystycznych, Sopot 1962.
  • Gobelin i kobierzec polski, 1962–1966: lipiec–sierpień 1966; Krystyna Kondratiuk; Muzeum Historii Włókiennictwa, Biuro Wystaw Artystycznych w Sopocie; Łódź-Sopot 1966.
  • Polska tkanina awangardowa: Poznań – Arsenał, grudzień 1969 – styczeń 1970; Krystyna Kondratiuk; Biuro Wystaw Artystycznych „Arsenał” (Poznań); 1969.
  • Eleonora Plutyńska i jej idee; Krystyna Kondratiuk; Muzeum Historii Włókiennictwa, Łódź 1974.

Życie prywatne

Była matką reżyserów – Andrzeja Kondratiuka i Janusza Kondratiuka[3].

Przypisy

  1. ↑ O Krystynie Kondratiukowej. Centralne Muzeum Włókiennictwa. [dostęp 2018-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-25)].
  2. ↑ Krystyna Kondratiuk. Wywiad radiowy. Centralne Muzeum Włókiennictwa. [dostęp 2018-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-25)].
  3. 1 2 3 Anna Gronczewska: Krystyna Kondratiuk stworzyła w Łodzi wielkie, wyjątkowe muzeum. Dziennik Łódzki, 2017-07-06. [dostęp 2020-02-22].
  4. ↑ Anna Gronczewska, Krystyna Kondratiuk stworzyła w Łodzi wielkie, wyjątkowe muzeum, "Dziennik Polski", 06.07.2017 [dostęp 2024-01-19]

Linki zewnętrzne

Fragment programu TV o tkactwie artystycznym z udziałem Krystyny Kondratiuk

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.