| gmina wiejska | |||
| 1941–1944[1] | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Dystrykt | |||
| Powiat | |||
| Siedziba | |||
| Populacja (1943) • liczba ludności |
| ||
| Szczegółowy podział administracyjny (1943) | |||
| |||
.svg.png.webp){kind=small}
Gmina Krowica – dawna gmina wiejska funkcjonująca w latach 1941–1944 pod okupacją niemiecką w Polsce. Siedzibą gminy była Krowica Hołodowska.
Gmina Krowica została utworzona przez władze hitlerowskie z terenów okupowanych przez ZSRR w latach 1939–1941, stanowiących przed wojną główną część zniesionej gminy Lisie Jamy[2], a także wsie Dąbrowa i Łukawiec z (niezniesionej) gminy Lubaczów. Tereny te należały przed wojną do powiatu lubaczowskiego w województwie lwowskim II Rzeczypospolitej. Gmina weszła w skład powiatu rawskiego (Kreishauptmannschaft Rawa Ruska), należącego do dystryktu Galicja w Generalnym Gubernatorstwie. W skład gminy wchodziły miejscowości: Budomierz, Dąbrowa, Hruszów, Krowica Hołodowska, Krowica Lasowa, Krowica Sama, Łukawiec i Sieniawka[3].
W 1944 roku przywrócono podział administracyjny sprzed wojny, likwidując tym samym gminę Krowica[4]; obszar gminy powrócił w granice Polski, natomiast miejscowość Hruszów została włączona do Ukraińskiej SRR.
Przypisy
- ↑ Jednostka poza administracją polską.
- ↑ Budomierz, Hruszów, Krowica Hołodowska, Krowica Lasowa, Krowica Sama i Sieniawka (pozostałe wsie włączono do gminy Lubaczów).
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG.
- ↑ Dz.U. z 1944 r. nr 2, poz. 8.