Krasnokwiat białokwiatowy
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

szparagowce

Rodzina

amarylkowate

Rodzaj

krasnokwiat

Gatunek

krasnokwiat białokwiatowy

Nazwa systematyczna
Haemanthus albiflos Jacquin
Pl. Rar. Hort. Schoenbr. 1: 31. 1797
Zasięg
Mapa zasięgu

Krasnokwiat białokwiatowy (łac. Haemanthus albiflos) – zimozielony gatunek roślin z rodziny amarylkowatych. W naturalnym środowisku występuje nad Oceanem Indyjskim w Afryce Południowej. Jest uprawiany jako doniczkowa roślina ozdobna.

Morfologia

Liście
Blado do ciemnozielone, szarozielone czasem z żółtymi lub białymi plamami, gładkie czasem lśniące, grube osiągają 25 cm długości, mogą być pokryte delikatnymi, białymi włoskami
Kwiaty
Na grubej łodydze, białe, złożone w baldach o szerokości od 3 do 5 cm, pręciki wyrastają ponad kwiat, a pylniki są koloru żółtego do pomarańczowego.
Kwiat
Dojrzewające owoce
Owoce
Owoce
Mięsiste jagody, dojrzałe o kolorze od jasnopomarańczowego do czerwonego
Część podziemna
Cebula osiągająca 8 cm średnicy, zwykle połowa cebuli wystaje nad ziemię i jest koloru jasnozielonego. Cebula rozrasta się i może osiągnąć średnicę 8 cm. Zwykle co roku wytwarza cebulki przybyszowe.

Biologia i ekologia

Bylina. Siedlisko: wschodnie wybrzeża południowej Afryki, gleba przepuszczalna, stanowisko mocno zacienione (pod drzewami lub krzewami). Rozmnażanie: z nasion lub wegetatywnie z cebul. Roślina jest bardzo żywotna i długowieczna. W środowisku naturalnym kwitnie od kwietnia do lipca, uprawiana w mieszkaniach zwykle wiosna lub latem.

Uprawa

Wymaga silnego, ale rozproszonego światła, bezpośrednie oświetlenie powoduje żółknięcie liści. Podłoże powinno być żyzne, próchniczne. Na dnie doniczki konieczny jest drenaż. Roślina lubi wilgoć, korzystne jest dla niej spryskiwanie liści wodą. Od wiosny do jesieni podlewa się intensywnie, tak, by ziemia była stale wilgotna. Zimą roślina przechodzi w okres spoczynku i wówczas podlewanie należy ograniczyć. Przez lato nawozi się rozcieńczonym nawozem wieloskładnikowym. W czasie kwitnienia roślinę zacienia się, co przedłuża jej okres kwitnienia. Po przekwitnieniu kwiatostany usuwa się (jeżeli nie zależy nam na nasionach). Rozmnaża się roślinę z nasion, które wysiewa się zaraz po zbiorze, gdyż szybko tracą zdolność kiełkowania. Zakwita po 3 -4 latach od wysiewu nasion. Najłatwiej jednak rozmnażać przez cebule przybyszowe. Roślina źle toleruje przesadzanie, najlepiej jest co roku zebrać tylko górną warstwę ziemi i roślinę wraz z całą bryłą korzeniową przenieść do większej doniczki i uzupełnić nową ziemią.

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-12] (ang.).

Bibliografia

  • Jarosław Rak: Pielęgnowanie roślin pokojowych. Cz. II. Edward Kawecki (zdjęcia). Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1998. ISBN 83-7073-089-2.
  • Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
  • Haemanthus albiflos. [dostęp 2010-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-13)].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.