Kraina wielkiego nieba (ang. Wildlife) – amerykański dramat filmowy z 2018 w reżyserii Paula Dano, oparty na podstawie powieści Wildlife autorstwa Richarda Forda.

Fabuła

Akcja filmu ma miejsce w 1960 roku. Jeanette i Jerry Brinsonowie niedawno przeprowadzili się do Great Falls ze swoim nastoletnim synem Joem. Napięcia między parą narastają, kiedy Jerry traci pracę profesjonalnego golfisty w country clubie. Po otrzymaniu oferty powrotu do pracy Brinson odmawia i zamiast szukać nowej, śpi w swoim samochodzie, obserwując akcję gaszenia okolicznych lasów. Aby zapewnić rodzinie utrzymanie, Jeanette zatrudnia się jako instruktorka pływania, a Joe zostaje pomocnikiem lokalnego fotografa. Jerry decyduje się podjąć niskopłatną pracę przy gaszeniu pożaru. Jeanette otwarcie opowiada Joemu o swoich problemach małżeńskich, a stres związany z sytuacją rodzinną odbija się na jego życiu szkolnym.

Podczas nieobecności Jerry'ego Jeanette wdaje się w romans z jednym ze swoich uczniów, Warrenem Millerem, zamożnym starszym mężczyzną, właścicielem salonu samochodowego. Pewnego wieczoru, po obiedzie wydanym przez Warrena, Miller tańczy z pijaną Jeanette i całuje ją. Następnie spędza noc w domu Brinsonów, co nad ranem odkrywa Joe. Po wyjściu Millera chłopiec rozmawia z matką o jej romansie. Jeanette stwierdza, że Miller pomaga ich rodzinie i pyta syna, czy ma lepszy plan na poprawienie ich sytuacji materialnej. Joe odpowiada przecząco.

Po powrocie Jerry'ego, Jeanette oznajmia, że zaczęła wynajmować mieszkanie w mieście. Mężczyzna, podejrzewając żonę o romans, namawia Joego, żeby opowiedział mu o jej relacji z Millerem. Kiedy dowiaduje się, że Warren i Jeanette uprawiali seks w domu Brinsonów, udaje się do domu Millera i próbuje go podpalić, zostaje jednak przyłapany przez właściciela posesji. Kiedy ranny Jerry błaga Joego o pomoc w ucieczce przed policją, chłopiec biegnie na komisariat, gdzie odkrywa, że jego ojciec nie został aresztowany. Po powrocie do domu dowiaduje się od Jerry'ego, że Miller nie zamierza wnieść oskarżenia, a małżeństwo jego rodziców dobiegło końca.

Jeanette przeprowadza się do Portland, gdzie pracuje jako nauczycielka, a Joe zostaje z Jerrym, który został odnoszącym sukcesy sprzedawcą. Pewnego weekendu Jeanette wraca do Great Falls na spotkanie z synem i byłym mężem. Joe zabiera swoich rodziców do studia fotograficznego i prosi ich o pozowanie do rodzinnego portretu. Jeanette początkowo jest negatywnie nastawiona do pomysłu, ale ostatecznie zgadza się i cała trójka pozuje razem.

Obsada

Produkcja

W lipcu 2016 ogłoszono, że Paul Dano wyreżyseruje adaptację powieści Richarda Forda, na podstawie scenariusza, który napisał wspólnie z Zoe Kazan i że ani Dano ani Kazan nie wystąpią w filmie^[5]. Dano powiedział o filmie: „W książce Richarda widziałem siebie i wielu innych. Zawsze chciałem robić filmy - i zawsze wiedziałem, że będę robił filmy o rodzinie”^[6]. Ogłosił też, że jest to pierwszy obraz z planowanego przez niego cyklu filmów o dysfunkcyjnych rodzinach^[7]. Film został wyprodukowany przez June Pictures i Nine Stories Productions^[8], ścieżka dźwiękowa została skomponowana przez Davida Langa^[9]. Główne zdjęcia miały miejsce w Montanie i Oklahomie^[10].

We wrześniu 2016 ogłoszono, że w filmie wystąpią Jake Gyllenhaal i Carey Mulligan^[8].

Odbiór

W serwisie Rotten Tomatoes, 94% z 217 recenzji filmu uznano za pozytywne, a średnia ocen wystawionych na ich podstawie wyniosła 7,7/10^[11]. Na portalu Metacritic średnia ważona ocen, wystawionych na podstawie 41 recenzji, wyniosła 80 punktów na 100^[12].

Krytyk New York Timesa, Glenn Kenny, nazwał Krainę wielkiego nieba „znakomitym filmem", określając ją jako „dramat rodzinny zarówno smutny jak i przerażający". Kenny pochwalił obsadę za „wyjątkowe aktorstwo" i uznał rolę Mulligan za "najlepszą jaką widział w kinie w tym roku" a Oxenboulda za „ekscytuje odkrycie". Reżyserię Dano określił jako „skrupulatną pod każdym względem", stwierdził też, że "ostre zdjęcia Diega Garcii są idealne do celów Dano, a cały film to owocna współpraca pod każdym względem i doskonały debiut reżyserski^[13].

W recenzji dla RogerEbert.com Brian Tallerico przyznał filmowi 3,5 gwiazdek na 4 możliwe, określając go jako „znakomity, poruszający film, który dba o bohaterów i ufa aktorom, który pochodzi ze stosunkowo starej szkoły opowiadania historii ale potrafi działać na widza emocjonalnie, dzięki delikatnej ale pewnej siebie reżyserii Dano i jego umiejętności wykorzystania potencjału dwójki najlepszych aktorów swojego pokolenia"^[14]. Owen Gleiberman z Variety nazwał Dano „urodzonym reżyserem, z okiem do eleganckich, oszczędnych ujęć, powstrzymujących się od bycia przesadnie efektownymi" i przyznał filmowi 4 na 5 gwiazdek^[15].

David Edelstein, pisząc dla Vulture, przyznał filmowi maksymalną ocenę, nazywając go „znakomitym" i stwierdzając, że „Dano daje swoim aktorom przestrzeń a oni prowadzą nas przez trudne sceny końcowe i słodko-gorzkie zakończenie"^[16]. Jordan Hoffman z The Guardian przyznał obrazowi trzy gwiazdki na pięć, pisząc: „To cicha, subtelna historia i, jak to często bywa, gdy aktor po raz pierwszy staje za kamerą, pole do świetnych występów aktorskich"^[17].

Przypisy