Felis lybica[1] | |||||
Forster, 1780[2] | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Podtyp | |||||
Gromada | |||||
Podgromada | |||||
Infragromada | |||||
Rząd | |||||
Podrząd | |||||
Rodzina | |||||
Podrodzina | |||||
Rodzaj | |||||
Gatunek |
kot nubijski | ||||
| |||||
Podgatunki | |||||
| |||||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[55] | |||||
Zasięg występowania | |||||
Kot nubijski[56], żbik kaspijski[56], żbik korsykański[56], żbik balearski[56], żbik kreteński[56], kot afrykański[57] (Felis lybica) – gatunek drapieżnego ssaka z podrodziny kotów (Felinae) w obrębie rodziny kotowatych (Felidae).
Taksonomia
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1780 roku niemiecki przyrodnik Johann Reinhold Forster nadając mu nazwę Felis lybica[2]. Holotyp pochodził z rejonu starożytnego miasta Kafsa w Tunezji[58].
Felis lybica jest często uważany za podgatunek F. silvestris, ale dowody genetyczne i morfologiczne potwierdzają rozpoznanie dwóch odrębnych gatunków żbika, z F. lybica będącym przodkiem F. catus[59][58]. Wydaje się, że istnieją trzy różne linie genetyczne F. lybica[59][58]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają trzy podgatunki[58].
Etymologia
Zasięg występowania
Kot nubijski występuje w południowej Europie, Afryce i Azji zamieszkując w zależności od podgatunku[58][56]:
- F. lybica lybica – kot nubijski – północna, zachodnia i wschodnia Afryka, Półwysep Arabski, Bliski Wschód, Korsyka, Sardynia i Kreta; prawdopodobnie krzyżuje się z ornata w Iraku.
- F. lybica cafra – kot kafryjski – południowa Afryka; dokładna granica z lybica niepewna, ale może występować w Mozambiku lub Tanzanii.
- F. lybica ornata – kot stepowy – południowo-zachodnia i środkowa Azja, Afganistan, Pakistan, Indie, Mongolia i Chińska Republika Ludowa.
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 40,6–66,5 cm, długość ogona 24,1–36,8 cm; masa ciała 2,4–6,4 kg dla osobników z Afryki; długość ciała (bez ogona) 47–74 cm, długość ogona 21,9–36 cm; masa ciała 2–6 kg dla osobników z Azji[65]. Kot o dość lekkiej budowie. Ogon spiczasty, długi i cienki. Kot o zmiennym ubarwieniu, od żółtoszarego do ciemnoszarego. Deseń mało widoczny, podobny do wzoru spotykanego u kotów domowych. Tylna strona uszu ma czerwony lub rudobrązowy odcień. Ogon z dwiema wyraźnymi obrączkami, reszta „rozmazana”. Pyszczek prążkowany. Koty leśne są ciemniejsze od tych, które zamieszkują półpustynie.
Ekologia
Prowadzi samotny tryb życia. Żywi się drobnymi gryzoniami, pajęczakami, jaszczurkami i niewielkimi ptakami. Ciąża trwa około 50–60 dni, w miocie 2–3 młodych. Dojrzałość płciową osiąga w wieku 11 miesięcy.
Przypisy
- ↑ Felis lybica, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- 1 2 G. Forster: Herrn von Buffons Naturgeschichte der vierfüssigen Thiere. Cz. 6. Berlin: Bey Joachim Pauli, Buchhändler, 1780, s. 313. (niem.).
- ↑ Anmerkungen zu James Bruce Reise nach Abyssinien. W: J.F. Gmelin: Anhang zu James Bruce Reisen in das Innere von Africa nach Abyssinien an die Quellen des Nils welcher Berichtigungen und Zusäzze aus der Naturgeschichte. Rinteln; Leipzig: In der Expedition der theologischen Annalen; In Commission bey Joh. Ambrosius Barth, 1791, s. 27, 79. (niem.).
- 1 2 R. Kerr: The animal kingdom, or zoological system, of the celebrated Sir Charles Linnæus. containing a complete systematic description, arrangement, and nomenclature, of all the known species and varieties of the mammalia, or animals which give suck to their young. Class I, Mammalia. Edinburgh: A. Strahan, and T. Cadell, London, and W. Creech, 1792, s. 156. (ang.).
- ↑ G.-A. Olivier: Reise durch das Türkische Reich, Egypten und Persien, während der ersten sechs Jahre der französischen Republik oder von 1792 bis 1798. Cz. 2. Weimar: Verlag des Landes-Industrie-Comptoirs, 1805, s. 71. (niem.).
- ↑ J. Hermann: Observationes Zoologicae: quibus novae complures, aliaeque animalium species describuntur et illustrantur. Argentorati: Amandum Koenig, 1804, s. 38. (łac.).
- ↑ A.G. Desmarest: Mammalogie, ou, Description des espèces de mammifères. Cz. 2. Paris: Chez Mme. Veuve Agasse, imprimeur-libraire, 1822, s. 540, seria: Encyclopédie méthodique. (fr.).
- ↑ Temminck 1824 ↓, s. 123.
- ↑ Temminck 1824 ↓, s. 128.
- ↑ H.R. Schinz: Das Thierreich, eingetheilt nach dem Bau der Thiere als Grundlage ihrer Naturgeschichte und der vergleichenden Anatomie von den Herrn Ritter von Cuvier. Cz. 4: Zoophyten. Stuttgart und Tübingen: In der J.G. Cotta’schen Buchhandlung, 1825, s. 509. (niem.).
- ↑ A. Smith: A descriptive catalogue of the South African Museum. Cz. 1: Of Mammalia. Cape Town: W. Bridekirk, 1828, s. 10. (ang.).
- ↑ P.J. Cretzschmar: Säugethiere. W: E. Rüppell: Atlas zu der Reise im nördlichen Afrika. Frankfurt am Main: Gedruckt und in Commission bei Heinr. Ludw. Brönner, 1826, s. 1. (niem.).
- ↑ J.E. Gray: Illustrations of Indian Zoology, chiefly selected from the collection of Major-General Hardwicke. Cz. 1. London: Treuttel, Wurtz, Treuttel, Jun. and Richter, 1934, s. ryc. 2. (ang.).
- 1 2 F.W. Hemprich & Ch.G. Ehrenberg: Symbolae physicae, seu, Icones et descriptiones corporum naturalium novorum aut minus cognitorum. T. 1: Zoologica. Cz. 2: Mammalium. Berolini: Ex Officina Academica, venditur a Mittlero, 1832, s. folio jj. (łac.).
- ↑ W. Jardine: The naturalist’s library. Cz. 16: Natural history of the Felinae. Edynburg: W. H. Lizars, 1834, s. 232. (ang.).
- ↑ E. Blyth. Synoptical List of the Species of Felis inhabiting the Indian Region and the adjacent parts of Middle Asia. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1863, s. 185, 1863. (ang.).
- ↑ H.B. Tristram: Natural History of the Bible: Being a Review of the Physical Geography, Geology, and Meteorology of the Holy Land; With a Description of Every Animal and Plant Mentioned in Holy Scripture. London: Society for Promoting Christian Knowledge, 1867, s. 67. (ang.).
- ↑ J.E. Gray. On the steppe-cat of Bokhara (Chaus caudatus). „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1874, s. 31, 1874. (ang.).
- ↑ Lataste 1885 ↓, s. 229.
- ↑ Lataste 1885 ↓, s. 231.
- ↑ J.W. Yerbury & O. Thomas. On the mammals of Aden. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1895, s. 547, 1895. (ang.).
- ↑ G. Martorelli. Nota zoologica sopra i gatti selvatici e le loro affinità colle razze domestiche. „Atti della Società italiana di scienze naturali”. 35, s. 266, 1895. (wł.).
- ↑ J. Anderson & W.E. de Winton: Zoology of Egypt: Mammalia. London: Hugh Rees, 1902. (ang.).
- ↑ Schwann 1904 ↓, s. 422.
- ↑ Schwann 1904 ↓, s. 423.
- ↑ Schwann 1904 ↓, s. 424.
- ↑ K.A. Satunin. Neue Katzenarten aus Central-Asien. „Ежегодникъ Эooлoгическагo Музея Императорскoй Акaдeмiи Нaукъ”. 9, s. 533, 1904. (niem.).
- ↑ Á. Cabrera. Mamiferos de Mogador. „Boletín de la Real Sociedad Española de Historia Natural”. 6, s. 362, 1906. (hiszp.).
- 1 2 E. Heller. New Antelopes and Carnivores from British East Africa. „Smithsonian Miscellaneous Collection”. 61 (13), s. 14, 1914. (ang.).
- ↑ Zukowsky 1915a ↓, s. 95.
- ↑ Zukowsky 1915a ↓, s. 97.
- ↑ Zukowsky 1915b ↓, s. 125.
- ↑ Zukowsky 1915b ↓, s. 127.
- ↑ Zukowsky 1915b ↓, s. 130.
- ↑ А. Бируля. Замҍтка о рҍдкой цвҍтовой морфҍ Felis саиdata Grey. „Ежегодникъ Эooлoгическагo Музея Императорскoй Акaдeмiи Нaукъ”. 19, s. ii, 1915. (ros.).
- 1 2 А. Бируля. О двухъ новыхъ азiатскихъ кошкахъ. „Ежегодникъ Эooлoгическагo Музея Императорскoй Акaдeмiи Нaукъ”. 21, s. i–ii, 1916. (ros.).
- ↑ Ghigi. Vertebrati di Cirenaica. „Memorie della Reale Accademia delle Scienze dell’Istituto di Bologna, Classe di Scienze Fisiche – Sezione delle Scienze Naturali”. Serie VII. 7, s. 79, 1920. (wł.).
- ↑ O. Thomas & M.A.C. Hinton. Captain Angus Buchanan's Aïr Expedition. II. On the mammals (other than ruminants) obtained during the expedition to Aïr (Asben). „Novitates zoologicae”. 28 (1), s. 2, 1921. (ang.).
- ↑ R.E. Cheesman. Report on the mammals of Mesopotamia collected by members of the Mesopotamian Expeditionary Force, 1915 to 1919. „Journal of the Bombay Natural History Society”. 27, s. 331, 1921. (ang.).
- 1 2 O. Thomas. Some new African Mammalia. „The Annals and Magazine of Natural History”. Ninth series. 17, s. 180, 1926. DOI: 10.1080/00222932608633388. (ang.).
- ↑ O. Thomas. On mammals from Ovamboland and the Cunene River, obtained during Capt. Shortridge’s third Percy Sladen and Kaffrarian Museum Expedition into South-West Africa. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1926 (1), s. 291, 1926. (ang.).
- ↑ O. Thomas. The Transvaal race of the common S.-African wild cat. „The Annals and Magazine of Natural History”. Tenths series. 1, s. 319, 1928. DOI: 10.1080/00222932808672787. (ang.).
- ↑ L. Lavauden. Sur le Chat sauvage de la Corse. „Comptes rendus hebdomadaires de l’Académie des Sciences”. 189, s. 1023, 1929. (fr.).
- ↑ E. Schwarz. Die Wildkatze der Balearen. „Zoologischer Anzeiger”. 91, s. 223, 1930. (niem.).
- ↑ S.I. Ognev. Übersicht der russischen Kleinkatzen. „Zeitschrift für Säugetierkunde”. 5, s. 67, 1930. (niem.).
- ↑ A. Roberts. Preliminary description of fifty-seven new forms of South African mammals. „Annals of the Transvaal Museum”. 15 (1), s. 6, 1932. (ang.).
- ↑ R.I. Pocock. A new desert cat (Felis) from North China. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1943 (3), s. 172, 1943. DOI: 10.1111/j.1096-3642.1943.tb00838.x. (ang.).
- 1 2 Pocock 1944 ↓, s. 68.
- ↑ Pocock 1944 ↓, s. 71.
- ↑ Pocock 1944 ↓, s. 72.
- ↑ R.I. Pocock. The wild cat (Felis lybica) of Palestine. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eleventh series. 11, s. 125, 1944. DOI: 10.1080/00222934408527411. (ang.).
- ↑ R.I. Pocock. The wild cat (Felis lybica) of northern Benguella, Angola. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eleventh series. 11, s. 131, 1944. DOI: 10.1080/00222934408527412. (ang.).
- ↑ T. Haltenorth: Die Wildkatzen der alten Welt. Eine Übersicht über die Gattung Felis. Leipzig: Geest & Portig, 1953, s. 29. (niem.).
- ↑ D.L. Harrison: The mammals of Arabia. Cz. 2: Carnivora, Hyracoidea, Artiodactyla. London: Ernest Benn Ltd, 1968, s. 283. (ang.).
- ↑ A. Ghoddousi i inni, Felis lybica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2022, wersja 2022-2 [dostęp 2023-03-13] (ang.).
- 1 2 3 4 5 6 Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 135. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ K. Kowalski (red.), A. Krzanowski, H. Kubiak, B. Rzebik-Kowalska & L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 140, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.
- 1 2 3 4 5 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 406. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- 1 2 A.C. Kitchener, C. Breitenmoser-Würsten, E. Eizirik, A. Gentry, L. Werdelin, LA. Wilting, N. Yamaguchi, A.V. Abramov, P. Christiansen, C. Driscoll, J.W. Duckworth, W.E. Johnson, S.J. Luo, E. Meijaard, P O’Donoghue, J. Sanderson, K. Seymour, M. Bruford, C. Groves, M. Hoffmann, K. Nowell, Z. Timmons & S. Tobe. A revised taxonomy of the Felidae : The final report of the Cat Classification Task Force of the IUCN Cat Specialist Group. „Cat News”. Special Issue (80), s. 17–19, 2017. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 284, 1904. (ang.).
- ↑ J. Nijhof: Carnivora (Vleesetende zoogdieren). paulvoorhaar.nl. [dostęp 2022-04-05]. (niderl.).
- ↑ libyca, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-04-12] (ang.).
- ↑ cafra, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-04-12] (ang.).
- ↑ ornata, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-04-12] (ang.).
- ↑ M.E. Sunquist & F.C. Sunquist: Family Felidae (Cats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 167–168. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).
Bibliografia
- C.J. Temminck: Monographie de mammalogie. T. 1. Paris: 1824, s. 1–204. (fr.).
- F. Lataste. Étude de la faune des vertébrés de Barbarie (Algérie, Tunisie et Maroc): Catalogue provisoire des mammifères apélagiques sauvages de Barbarie. „Actes de la Société linnéenne de Bordeaux”. 39, s. 129–289, 1885. (fr.).
- H. Schwann. On Felis ocreata, better known as Felis caligata, and its subspecies. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh series. 13, s. 421–426, 1904. (ang.).
- L. Zukowsky. Über zwei neue Formen von Felis caudata Gray. „Archiv für Naturgeschichte”. Abteilung A. 80 (9), s. 93–101, 1915. (niem.).
- L. Zukowsky. Drei neue Kleinkatzenrassen aus Westasien. „Archiv für Naturgeschichte”. Abteilung A. 80 (10), s. 124–142, 1915. (niem.).
- R.I. Pocock. The races of the North African wild cat (Felis lybica). „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1944 (1–2), s. 65–73, 1944. DOI: 10.1111/j.1096-3642.1944.tb00212.x. (ang.).