Koronowo
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

leszczyński

Gmina

Lipno

Liczba ludności (2022)

104[1]

Strefa numeracyjna

65

Kod pocztowy

64-111[2]

Tablice rejestracyjne

PLE

SIMC

0372925

Położenie na mapie gminy Lipno
Mapa konturowa gminy Lipno, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Koronowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Koronowo”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Koronowo”
Położenie na mapie powiatu leszczyńskiego
Mapa konturowa powiatu leszczyńskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Koronowo”
Ziemia51°55′39″N 16°36′58″E/51,927500 16,616111[3]

Koronowo (pol. hist. Kuranowo[4]) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie leszczyńskim, w gminie Lipno.

Historia

Wieś ma metrykę średniowieczną i pierwotnie związana była z Wielkopolską. Istnieje co najmniej od XIV wieku. Wymieniona została w 1394 w łacińskim dokumencie jako Curanowo, Kuranovo, 1407 Kuranowo[4].

Początkowo wieś należała do lokalnego opola będącego reliktem przedpaństwowej organizacji plemiennej na tym terenie. W 1435 wieś leżała w powiecie kościańskim Korony Królestwa Polskiego. W 1410 należała do parafii Goniębice[4].

Miejscowość była wsią szlachecką należącą do rodu Kuranowskich, którzy od nazwy wsi przyjęli odmiejscowe nazwisko. W 1394 właścicielem wsi był Borzysław z Koronowa. W 1401 mieszkańcy Koronowa zapłacili karę sądowi oraz Tomisławowi ponieważ nie stawili się na rozgraniczenie wsi dokonywane za pomocą instytucji opolnej. W 1404 Teodoryk Pradel z Koronowa sprzedał Januszowi zwanemu Kromnow albo Heszerhorn całą dziedzinę Koronowo za 200 grzywien. W 1406 Janusz Kromnow odsprzedał za tą samą kwotę całą dziedzinę Piotrowi z Woliszewa (obecnie Olszewo k. Śmigla). W 1407 Cybek Pradel w procesie z Mikołajem Grunowskim dowodził, iż kupił dziedzinę Koronowo od Borzysława i jego syna Mikołaja, za gotówkę i miał na to dokument. W latach 1414-1423 właścicielem wsi był Wojciech Kuranowski. W latach 1416-1449 jako właściciel we wsi odnotowany został także Wincenty Kuranowski herbu Leliwa prawdopodobnie stryj Wojciecha. W 1419 Jakusz Grunowski dowodził w procesie sądowym z Wojciechem Kuranowskim, że kopce usypane za czasów przodka Jakusza pomiędzy Koronowem, a Goniembicami są „prawe”[4].

W latach 1429-1435 właścicielem wsi był Jan Kuranowski. W 1435 Iwan Leszczyński kupił wieś od Jana Kuranowskiego za 200 grzywien. W latach 1462-1482 właścicielem Koronowa był wicechorąży kościański Mikołaj III Kuranowski. W 1466 odnotowano Andrzeja syna Mikołaja z Koronowa, który był studentem na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W 1469 Franciszek z Kąkolewa kupił od Mikołaja Kuranowskiego całą wieś Koronowo za 400 grzywien. W 1470 zapisał on swojej żonie Jadwidze po 100 kóp groszy posagu oraz wiana na wsi. W 1476 Franciszek, który od nazwy wsi przyjął nazwisko Kuranowski odsprzedał Koronowo i Żakowo Mikołajowi Goniębickiemu za 630 grzywien[4].

W 1510 we wsi odnotowano 2 i 3/4 łana osiadłego, 1,5 łana opuszczonego, folwark, 4 płosy oraz karczmę. W 1530 miał miejsce we wsi pobór podatków od 2 łanów. W 1563 pobór odbył się od 3 łanów, karczmy oraz wiatraka. W 1564 wieś miała 3 łany. W 1581 pobrano podatki od 2 łanów, 4 zagrodników po 4 grosze oraz od wiatraka[4].

Po rozbiorach Polski miejscowość wraz z całą Wielkopolską znalazła się w zaborze pruskim.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego.

Zobacz też

Bibliografia

Przypisy

  1. ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 515 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 58500
  4. 1 2 3 4 5 6 Chmielewski 1988 ↓, s. 547-550.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.