Kořenov
gmina
Ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Czechy

Kraj

 liberecki

Powiat

Jablonec nad Nysą

Kraina

Czechy

Powierzchnia

55,67 km²[1]

Populacja (2017)
• liczba ludności


934

Kod pocztowy

468 49

Szczegółowy podział administracyjny
Liczba obrębów ewidencyjnych

10

Liczba części gminy

5

Liczba gmin katastralnych

4

Położenie na mapie kraju libereckiego
Mapa konturowa kraju libereckiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kořenov”
Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, u góry znajduje się punkt z opisem „Kořenov”
Ziemia50°45′N 15°21′E/50,755000 15,357778
Strona internetowa
kościół i cmentarz we wsi

Kořenov (do 1945 niem. Bad Wurzelsdorf) – wieś w powiecie jabloneckim w kraju libereckim (Czechy), przy granicy z Polską, pomiędzy Tanvaldem a Harrachovem.

1 stycznia 2017 gminę zamieszkiwały 934 osoby, a ich średni wiek 44,4 roku[2].

Osadnictwo tutejsze datuje się od roku 1577 (rejon osady Rejdice), kiedy przybyły z Moraw Pavel Schierer uruchomił tu hutę szkła[3]. Współczesny Kořenov powstał po połączeniu w 1960 wsi Polubný, Příchovice, Rejdice i Jizerka (wcześniej, w następstwie uzgodnionej z Polską wymiany terenów nadgranicznych w 1958, do wsi Kořenov przyłączono wyludnioną osadę pasterską Zieliniec, znaną też jako Zieleniec albo pod niem. nazwą Hoffnungsthal, leżącą w historycznych granicach Śląska) stanowi połączenie osad i przysiółków (w nawiasach ich nazwy w języku niemieckim):

  • Dolní Kořenov (Unter Wurzelsdorf)
  • Horní Kořenov (Oberwurzelsdorf)
  • Jizerka (Klein Iser, także Wilhelmshöhe)
  • Martinské Údolí (Martinstal)
  • Na Kobyle (Kobelhäuser)
  • Nová Víska (Neudörfl)
  • Počátky (Potschatek)
  • Polubný (Polaun)
  • Příchovice (Stephansruh, także Prichowitz)
  • Rejdice (Reiditz)
  • Růžodol (Rosenthal)
  • Světlá (Swetla)
  • Tesařov (Schenkenhan)
  • Údolí Naděje (Hoffnungsthal)
  • Václavíkova Studánka (Watzelsbrunn)
  • Zelené Údolí (Grünthal)
Tory Kolei Izerskiej Tanvald-Kořenov z trzecią szyną zębatą systemu Abta

Na przełomie XIX i XX wieku[4] przez Kořenov przeprowadzona została linia Kolei Izerskiej, której siedmiokilometrowa trasa do Tanvaldu – pokonująca stromizny sięgające 58‰ ze względu na różnicę wysokości 235 metrów między tymi stacjami – wyposażona jest na dwóch odcinkach w trzecią szynę w systemie kolei zębatej. Stacja – do końca II wojny światowej Polaun/Grünthal – we wsi Kořenov była po wojnie, aż do korekty granic w 1958, de facto końcową stacją[5] po czeskiej stronie Kolei Izerskiej; po tej korekcie i przyłączeniu do Czechosłowacji osady Tkacze (dziś Harrachov-Mýtiny) czeski odcinek tej trasy wydłużył się o 4,7 km.

Przypisy

  1. ↑ Města a obce online. www.mesta.obce.cz. [dostęp 2017-11-03]. (cz.).
  2. ↑ Počet obyvatel v obcích České republiky k 1. 1. 2017. www.czso.cz. [dostęp 2017-11-07]. (cz.).
  3. ↑ bogactwo Karkonoszy i Gór Izerskich w tamtym okresie to między innymi łatwa dostępność dobrej jakości surowca mineralnego do wytopu szkła oraz drewna do opalania pieców hutniczych; podobny co Kořenov rodowód ma starsza o dwa stulecia, znajdująca się nieopodal, po polskiej stronie granicy, Szklarska Poręba; obie miejscowości łączą dziś więzy partnerstwa gmin
  4. ↑ budowę realizowano etapami w latach 1888-1902
  5. ↑ pomimo zachowanej po wojnie infrastruktury kolejowej rządy Polski i Czechosłowacji nie porozumiały się w sprawie podjęcia regularnego ruchu transgranicznego na tej linii. Dopiero w 2010 roku na powrót ruszyły pociągi na tej linii.
24-metrowa wieża widokowa Štěpánka

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.