Kordylina australijska
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

szparagowce

Rodzina

szparagowate

Rodzaj

kordylina

Gatunek

kordylina australijska

Nazwa systematyczna
Cordyline australis Hook. f.
Gard. Chron. (1860) 792.

Kordylina australijska (Cordyline australis Hook. f.) – gatunek wiecznie zielonego drzewa z rodziny szparagowatych (dawniej o różnej pozycji w systematyce, m.in. w rodzinie agawowatych, Laxmanniaceae).

Występowanie

Drzewo pochodzi z Nowej Zelandii. Od dłuższego czasu sadzona jako roślina ozdobna w Australii, południowej Europie.

Morfologia

Liście
Kwiaty
Forma doniczkowa
Pokrój
Wiecznie zielone drzewo o wysokości ok. 10 m, formy sadzone poza naturalnym obszarem występowania zwykle znacznie mniejsze lub w formie dużego krzewu.
Pień
Przeważnie prosty, w przekroju okrągły, tuż nad ziemią widlasto podzielony.
Kora
Rudobrunatna z głębokimi, kanciastymi bruzdami, na bardzo starych drzewach niekiedy szara lub szarobrunatna.
Liście
Skupione na szczycie pnia, długość od 30 do 80 cm, są niepodzielone, pojedyncze, równowąskie o szerokości ok. 5 cm. W kolorze od ciemnozielonego do żywo zielonego.
Kwiaty
Rozwijają się tylko na starszych okazach. Pojedynczy kwiat jest koloru białego. Zebrane są w bardzo liczne wielkie wiechowate kwiatostany, na długich nawet do 1 m osadkach. Kwitnie w Europie od marca do czerwca.
Owoce
Kuliste, białawe lub niebieskawe wielonasienne jagody.

Biotop, wymagania

Na obszarze naturalnego występowania rośnie na skraju lasów, na leśnych polanach lub wzdłuż mniejszych cieków wodnych. Sadzona w parkach i ogrodach. Jest również hodowana w doniczkach, które w okresie letnim mogą się znajdować na powietrzu, a w okresie zimowym należy je chronić w szklarniach.

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-12] (ang.).

Bibliografia

  • Bruno T. Kremer: Drzewa. Warszawa: Świat Książki, 1996, s. 266–267. ISBN 83-7129-141-8.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.