Konura brazylijska
Eupsittula aurea[1]
(Gmelin, 1788)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

papugowe

Rodzina

papugowate

Podrodzina

papugi neotropikalne

Plemię

Arini

Rodzaj

Eupsittula

Gatunek

konura brazylijska

Synonimy
  • Aratinga aurea (Gmelin, 1788)[1]
  • Psittacus aureus Gmelin, 1788[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Konura brazylijska[4] (Eupsittula aurea) – gatunek średniego, osiadłego ptaka z rodziny papugowatych (Psittacidae), zamieszkujący Amerykę Południową. Nie jest zagrożony wyginięciem; popularny w hodowli[5].

Systematyka

Poprzednio umieszczany w rodzaju Aratinga[2][6]. Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) oraz autorzy Handbook of the Birds of the World uznają ten gatunek za monotypowy[2][6]. Opisano podgatunek major, do którego proponowano zaliczyć populację z południa zasięgu charakteryzującą się większym rozmiarem[5], ale nie jest on obecnie uznawany[2][6].

Występowanie

Występuje w Brazylii, Paragwaju, Boliwii, południowym Surinamie oraz północnej Argentynie, gdzie jest uważana za szkodnika, a jej liczebność tam spada. Jego środowisko to obrzeża nizinnych lasów, gaje palmowe i lasy galeriowe. Zwiększa swoją liczebność w wyniku wycinania lasów.

Morfologia

Jest to średniej wielkości ptak, o długości ciała 23–28 cm i masie 75–95 g. Ogólnie cała jasnozielona, czarny dziób i różowoszarobrązowe nogi. Czoło tuż przy dziobie pomarańczowe, dalej brzoskwiniowe. Pierś lekko kremowa, spód ciała i „nogawki” żółtozielone. Pokrywy skrzydłowe oraz lotki, nie licząc czarnych zakończeń niebieskie, opalizujące. Ogon jasnozielony.

Zachowanie

Poza okresem lęgowym często w stadach. Żeruje w grupach; jeden osobnik czuwa nad bezpieczeństwem. Pożywia się na ziemi, niskich krewach i drzewach. Podstawę pokarmu stanowią nasiona, kwiaty i liście, rzadziej termity, ćmy, chrząszcze oraz larwy owadów. Spotykana także ta polach soi, ryżu i kukurydzy tuż przed zbiorami.

Pora lęgu zwykle przypada na drugą połowę roku. Gnieździ się w opuszczonych termitierach zarówno na ziemi, jak i na drzewach. 2–4 jaja wysiaduje trochę ponad 3 tygodnie. Młode po 7 tygodniach opuszczają gniazdo. Z powodu łatwej dostępności gniazd, pisklęta często są zabierane do hodowli.

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje konurę brazylijską za gatunek najmniejszej troski (LC, least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, choć ptak opisywany jest jako pospolity. Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku, BirdLife International ocenia trend liczebności populacji jako stabilny[3]. Gatunek ten jest ujęty w II załączniku konwencji waszyngtońskiej (CITES)[7].

Przypisy

  1. 1 2 Aratinga aurea, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2014-04-12] (ang.).
  2. 1 2 3 4 Peach-fronted Parakeet (Aratinga aurea). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)]. (ang.).
  3. 1 2 Eupsittula aurea, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Arini Gray,GR, 1840 (1825) (wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-13].
  5. 1 2 Peach-fronted Conure (Eupsittula aurea). [w:] Parrot Encyclopedia [on-line]. World Parrot Trust. [dostęp 2020-10-13]. (ang.).
  6. 1 2 3 F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Parrots, cockatoos. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-10-13]. (ang.).
  7. ↑ Aratinga aurea. [w:] Species+ [on-line]. UNEP-WCMC, CITES Secretariat. [dostęp 2022-01-29]. (ang.).

Bibliografia

  • David Burni, Ben Hoare, Joseph DiCostanzo, BirdLife International (mapy wyst.), Phil Benstead i inni: Ptaki. Encyklopedia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009. ISBN 978-83-01-15733-3.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.