konstrukcja sochowo-ślemieniowa

Konstrukcja sochowa (konstrukcja sochowo-ślemieniowa) – rodzaj drewnianej konstrukcji dachów. Konstrukcja sochowa składała się z dwóch lub więcej wbitych w ziemię soch czyli drewnianych słupów z rozwidleniem u góry. Na rozwidleniu opierano poziomą belkę tzw. ślemię, o którą zahaczano żerdzie, tzw. kluczyny lub kozły[1][2]. Dolne końce żerdzi opierały się o belkę wieńczącą ścianę (oczep) lub były oparte bezpośrednio na ziemi[1]. Żerdzie układane były w płaszczyźnie połaci dachowej. Dach kryto strzechą. Ściany budynku wykonywane były najczęściej jako wieńcowe.

Historia

Konstrukcja sochowa należy do najstarszych konstrukcji dachowych występujących na obszarze Europy i Azji[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 Jerzy Cetera, Z badań nad konstrukcją sochowo-ślemieniową w okolicach Sokółki, „Rocznik Białostocki”, 18, 1993.
  2. ↑ Redakcja Dachy, Materiały do terminologii więźb dachowych - podstawowe pojęcia, cz. 2 [online], dachy.info.pl [dostęp 2020-10-08] (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.