Koniecmosty
wieś
Ilustracja
Kaplica z figurą św. Jana Nepomucena w centrum wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

buski

Gmina

Wiślica

Liczba ludności (2011)

231[1][2]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

28-160[3]

Tablice rejestracyjne

TBU

SIMC

0277210[4]

Położenie na mapie gminy Wiślica
Mapa konturowa gminy Wiślica, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Koniecmosty”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Koniecmosty”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Koniecmosty”
Położenie na mapie powiatu buskiego
Mapa konturowa powiatu buskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Koniecmosty”
Ziemia50°20′22″N 20°39′36″E/50,339444 20,660000[5]

Koniecmosty – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Wiślica[4][6].

Przez wieś przechodzi szlak turystyczny zielony zielony szlak turystyczny z Wiślicy do Grochowisk. Miejscowość znajduje się na odnowionej trasie Małopolskiej Drogi św. Jakuba z Sandomierza do Tyńca, która to jest odzwierciedleniem dawnej średniowiecznej drogi do Santiago de Compostela.

Historia

W XIX w. wieś i folwark w gminie Winiary Wiślickie i parafii Stary Korczyn. Była połączona z Wiślicą groblą o długości pół wiorsty. Groblę tę według podania miał zbudować Twardowski. W 1827 było tutaj 27 domów i 155 mieszkańców[7].

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Koniecmosty. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Zabytki

Przypisy

  1. ↑ Wieś Koniecmosty w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-02-22], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 495 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. 1 2 GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 57057
  6. ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. ↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Warszawa 1880-1885, Tom IV, str 330.
  8. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 5 [dostęp 2015-10-12].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.