Konak – reprezentacyjna budowla mieszkalna, rezydencja władcy lub wysokich urzędników państwowych na obszarze Imperium Osmańskiego.

Architektura

Plan tradycyjnego konaka osmańskiego w zachodniej Anatolii i na Bałkanach bazuje na czterech ejwanach[1]. Forma ta wywodzi się od kiosku Çinili Köşk w Stambule[1]. Większość konaków budowana była z drewna[1]. Pokoje reprezentacyjne lokowano na pierwszym piętrze[1]. Z hali wejściowej, często przykrytej kopułą, prowadziły przejścia do czterech ejwanów[1]. Hala wejściowa bywała półotwarta, spełniając rolę werandy[1].

W Anatolii wschodniej tradycyjne konaki wznoszono z kamienia i budowano w stylu syryjskim – dodając dziedziniec i ściśle przestrzegając podziału na część męską – selamlik i żeńską – harem[1].

Do XXI w. na Bałkanach i w Turcji zachowało się niewiele oryginalnych osmańskich konaków[2].

Konaki bałkańskie były wielopiętrowe, a na wyższych piętrach umieszczano balkony i wykusze[2]. Zazwyczaj parter budowany był z kamienia, pozbawiony okien, a piętra wznoszono w technice szachulcowej i pokrywano tynkiem[2]. Całość nakrywał dach spadowy pokryty suszonymi na słońcu dachówkami o nazwie çerpik[2]. Domy miały również ozdobne cylindryczne kominy[2]. Konaki miały od 10 do ponad 40 pokoi, odzwierciedlając zamożność właściciela[3][2].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 Konak. W: Andrew Petersen: Dictionary of Islamic Architecture. Routledge, 2002, s. 154. ISBN 978-1-134-61366-3. [dostęp 2017-01-06]. (ang.).
  2. 1 2 3 4 5 6 Jelena Bogdanovic. On the Architecture of the Konaks in Serbia (1804-1830s). „Serbian Studies: Journal of the North Amercian Society for Serbian Studies”. 2, s. 161–180, 2007. 22. (ang.).
  3. ↑ Carel Bertram: Imagining the Turkish House: Collective Visions of Home. University of Texas Press, 2008, s. 31-33. ISBN 978-0-292-71826-5. [dostęp 2017-01-06]. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.