Komin w Studnisku Rzędkowickim
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Położenie

Studnisko, Rzędkowice

Właściciel

prywatny

Długość

14,5 m

Głębokość

11,5 m

Deniwelacja

2,5

Wysokość otworów

ok. 430 m n.p.m.

Kod

J.Cz.III-05.20

Położenie na mapie gminy Włodowice
Mapa konturowa gminy Włodowice, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Komin w Studnisku Rzędkowickim”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Komin w Studnisku Rzędkowickim”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Komin w Studnisku Rzędkowickim”
Położenie na mapie powiatu zawierciańskiego
Mapa konturowa powiatu zawierciańskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Komin w Studnisku Rzędkowickim”
Ziemia50°34′23″N 19°29′24″E/50,573056 19,490000
Strona internetowa

Komin w Studnisku Rzędkowickim – studnia krasowa (czasami nazywana kominem) w skale Studnisko w grupie Skał Rzędkowickich na Wyżynie Częstochowskiej będącej częścią Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[1]. Administracyjnie należy do miejscowości Rzędkowice w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, w gminie Włodowice[2].

Opis obiektu

Jest to krasowa studnia w zbudowanej z wapienia skale o wysokości około 16 m. Od jej nazwy pochodzi nazwa skały. Górny otwór studni znajduje pod wierzchołkiem skały i z dołu jest niewidoczny. Dojście do niego jest łatwe ścieżką po zachodniej i północnej stronie skały. Studnia jest pionowa, ma wysokość około 10 m, średnicę około 2,5 m i opada do poziomu terenu. Ma gładkie, myte ściany, a w jej północnej części znajduje się wyraźne pęknięcie. U zachodniej podstawy skały znajduje się półokrągły otwór, przez który można wejść na dno studni[1].

Studnia jest sucha i w całości oświetlona rozproszonym światłem słonecznym. Brak w niej roślin. Namulisko złożone z wapiennego gruzu zmieszanego z próchnicą[1].

Zarówno skała Studnisko, jak i Studnia są obiektem wspinaczki skalnej. Najłatwiejsza droga wspinaczkowa w studni prowadzi pęknięciem i ma III w skali polskiej. Obok, na gładkich ścianach studni znajdują się inne, znacznie trudniejsze drogi[1].

Historia dokumentacji

Po raz pierwszy studnię opisali Kiełkowscy w 1978 r. przewodniku wspinaczkowym. Nadali jej nazwę jaskinia J1. W lutym 1980 r. K. Mazik pomierzył obiekt nadając mu nazwę „Schronisko Komin w Studnisku”. Plan sporządzili K. Mazik i J. Zygmunt[1].

U południowo-wschodniej podstawy Studniska znajduje się jeszcze duża nyża o nazwie Schronisko pod Studniskiem Rzędkowickim[3].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 Jerzy Zygmunt, Komin w Studnisku Rzędkowickim, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2019-08-06].
  2. ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2019-08-06].
  3. ↑ Jerzy Zygmunt, Schronisko pod Studniskiem Rzędkowickim, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2019-08-06].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.