Koleśniki
Калеснікі
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

brzostowicki

Sielsowiet

Olekszyce

Wysokość

131 m n.p.m.

Populacja (2009)
• liczba ludności


60[1]

Nr kierunkowy

1511

Kod pocztowy

231780

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Koleśniki”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej znajduje się punkt z opisem „Koleśniki”
53°17′50″N 23°54′48″E/53,297222 23,913333

Koleśniki (biał. Калеснікі[uwaga 1], Kalesniki, ros. Колесники, Kolesniki) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie brzostowickim, w sielsowiecie Olekszyce. Położona jest na wschód od drogi republikańskiej R99, 41 km na południe od Grodna, 8 km od granicy polsko-białoruskiej. W przeszłości znajdował się w niej klasztor Karmelitów, zniszczony po 1832 roku[2].

Historia

W XVI wieku Koleśniki znajdowały się na terytorium Wielkiego Księstwa Litewskiego i wchodziły w skład dóbr królewskich. W latach 1558–1863 zostały objęte pomiarą włóczną. W 1795 roku, w wyniku III rozbioru Rzeczypospolitej, znalazły się na terytorium Imperium Rosyjskiego. W czasach zaborów wieś w granicach Imperium Rosyjskiego, w guberni grodzieńskiej, w powiecie grodzieńskim, w gminie Brzostowica Mała. W 1902 roku miała powierzchnię 234 dziesięcin (ok. 255,6 ha)[3]. Od 1919 roku w granicach II Rzeczypospolitej. 7 czerwca 1919 roku, wraz z całym powiatem grodzieńskim, weszła w skład okręgu wileńskiego Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich – tymczasowej polskiej struktury administracyjnej[4]. Latem 1920 roku zajęta przez bolszewików, następnie odzyskana przez Polskę. 20 grudnia 1920 roku włączona wraz z powiatem do okręgu nowogródzkiego[5]. Od 19 lutego 1921 roku[6] w województwie białostockim, w powiecie grodzieńskim, w gminie Brzostowica Mała. Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 166 osób, 71 były wyznania rzymskokatolickiego, 92 prawosławnego a 3 mojżeszowego. Jednocześnie 116 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 50 białoruską. Były w niej 32 domy mieszkalne[7].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 roku miejscowość znalazła się pod okupacją radziecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. 4 grudnia 1939 roku włączona do nowo utworzonego obwodu białostockiego. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. 22 lipca 1941 roku włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy. W 1944 roku ponownie zajęta przez wojska radzieckie i włączona do obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR. Od 1991 roku w składzie niepodległej Białorusi.

Demografia

Według spisu powszechnego z 1921 roku wieś zamieszkana była przez 166 osób, w tym 116 Polaków i 50 Białorusinów. Prawosławie wyznawały 92 osoby, katolicyzm – 71, judaizm – 3[7].

Uwagi

  1. ↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Калесьнікі (czyt. Kaleśniki).

Przypisy

  1. ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. ↑ Klasztor Karmelitów. Radzima.org. [dostęp 2018-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-12)]. (biał. • ang. • pol. • ros.).
  3. ↑ Koleśniki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 101.
  4. ↑ Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 5, poz. 41
  5. ↑ Dz.U. z 1920 r. nr 115, poz. 760
  6. ↑ Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
  7. 1 2 Skorowidz… ↓, s. 32

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.