Kochany
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

siedlecki

Gmina

Wodynie

Liczba ludności (2011)

42[1][2]

Strefa numeracyjna

25

Kod pocztowy

08-116[3]

Tablice rejestracyjne

WSI

SIMC

0694787

Położenie na mapie gminy Wodynie
Mapa konturowa gminy Wodynie, blisko dolnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Kochany”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kochany”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kochany”
Położenie na mapie powiatu siedleckiego
Mapa konturowa powiatu siedleckiego, w lewym dolnym rogu znajduje się punkt z opisem „Kochany”
Ziemia51°58′48″N 21°53′46″E/51,980000 21,896111[4]

Kochany – wieś w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie siedleckim, w gminie Wodynie[5][6]. Przez wieś przepływa rzeczka Jamielna.

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa siedleckiego.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Seroczynie.

Wieś królewska położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie garwolińskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego[7].

Historia

Kochany były zaściankiem szlacheckim rodziny Urbanków. Wieś po raz pierwszy wzmiankowano w 1565 – liczyła wówczas 3 gospodarstwa i młyn. W 1660 roku wieś wchodziła w skład starostwa Latowicz[8]. W 1660 roku było 5 gospodarstw, a w 1662 - 16 mieszkańców. W 1789 wieś liczyła 8 domów i 8 rodzin, o nazwiskach: Kosut, Flis, Urbanek Płatek, Ositek, Bogusz, Wrzodek. W 1827 we wsi było 12 domów i 70 mieszkańców, a w 1880 liczba domów zmniejszyła się do 9.

Na zachód od osady odnaleziono grot brązu, wyroby krzemienne i fragmenty naczyń, wskazujące na istnienie tu w czasach przedhistorycznych cmentarzyska i osady.

Nazwa dzierżawcza, pochodzi od staropolskiego popularnego wśród włościan imienia „Kochan”.

Przypisy

  1. ↑ Wieś Kochany w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-03-02], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 486 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 55312
  5. ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. ↑ GUS. Wyszukiwarka TERYT
  7. ↑ Mazowsze w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapa, plany, Warszawa 1973, k. 4.
  8. ↑ Janusz Nowak, Latowicz - starostwo niegrodowe w czasach Denhoffów (1708-1731), w: Wschodni Rocznik Humanistyczny, t. II, 1995, s. 126.

Bibliografia

  • Chlebowski B., 1880. Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Warszawa.
  • Gajowniczek. Z. 1999. Dzieje Latowicza, FPL, Latowicz
  • Gieysztorowa I., 1967. Lustracja województwa Mazowieckiego 1565 roku, cześć l. Warszawa.
  • Wawrzyńczyk A., 1989. Lustracje województwa Mazowieckiego XVII wieku, T.2 (1660-1661), Warszawa.
  • Węgrzynowicz T., 1969. Materiały kultury łużyckiej ze wschodniego Mazowsza i Podlasia, Wiadomości Archeologiczne T.34: 389-411.
  • AGAD, Archiwum Skarbu Koronnego, Oddział I, sygn. 72 cz.2. – Rejestr pogłownego Ziemi Czerskiej.
  • AGAD, Archiwum Skarbu Koronnego Oddział XLVI, sygn. 143-B – Lustracja Starostwa Latowickiego z 1569 r. (mikrofilm: 2262)
  • AGAD, Archiwum Skarbu Koronnego Oddział XLVI, sygn. 147-B - Lustracja Starostwa Latowickiego (odpis z 1853 r.) 1660 r. (mikrofilm: 2568)
  • AGAD, Archiwum Skarbu Koronnego Oddział XLVI, sygn. 170 – Lustracja starostwa latowickiego z 1789 r. (mikrofilm: 2585)

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.