Kościół Le Terese w Wenecji
Chiesa delle Terese di Venezia
Kościół filialny
Ilustracja
Fasada kościoła (pierwszy z prawej) od strony rio delle Terese
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Wenecja

Adres

Fondamenta de le Terese, 2207, 30123 Venezia VE, Italia

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół łaciński

Patriarchat Wenecji

Wezwanie

św. Teresy

Położenie na mapie Wenecji
Mapa konturowa Wenecji, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Le Terese w Wenecji”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Le Terese w Wenecji”
Położenie na mapie Wenecji Euganejskiej
Mapa konturowa Wenecji Euganejskiej, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Le Terese w Wenecji”
Ziemia45°25′59,16″N 12°18′58,32″E/45,433100 12,316200

Kościół Santa Teresa Vergine (nazywany powszechnie Le Terese) – rzymskokatolicki kościół w Wenecji w dzielnicy (sestiere) Dorsoduro, dedykowany św. Teresie z Ávili[uwaga 1]. Administracyjnie należy do Patriarchatu Wenecji. Jest kościołem filialnym w parafii San Nicola Vescovo (lub San Nicolò dei Mendicoli)[1]. Z wystroju wnętrza wyróżnia się obraz Św. Teresa w chwale na stropie kościoła, namalowany przez Nicolasa Régniera.

Przy kościele znajduje się zabytkowy klasztor, należący do 1810 roku do zgromadzenia sióstr św. Teresy, a obecnie, po renowacji i adaptacji z początku XXI wieku, użytkowany przez Università Iuav di Venezia.

Historia

Kościół i klasztor zostały zbudowane pod koniec XVII wieku przez Andreę Cominellego (współpracownika Baldassare Longheny) dla zgromadzenia sióstr św. Teresy i konsekrowane w 1688 roku[2]. W latach 1978–1996 przeprowadzono we wnętrzu kościoła, który znajdował się w złym stanie technicznym, prace restauracyjne[3].

Klasztor, usytuowany na lewo od kościoła, został zniesiony w 1810 roku i zamieniony na sierociniec. W XX wieku mieściło się w nim schronisko dla bezdomnych i przedszkole[2]. W latach 1977–2004 przeprowadzono w klasztorze prace renowacyjne i adaptacyjne[3]. Po ich zakończeniu budynek klasztorny przejął w użytkowanie Università Iuav di Venezia[4].

Wnętrze

Kościół ma jedną nawę, posadowioną na planie zbliżonym do kwadratu. Podobny plan, choć mniejsze wymiary, ma apsyda. Wnętrze jest bogato dekorowane, z inkrustowanymi i polichromowanymi marmurami i kasetonowym sufitem, w którym znajdowały się obrazy mistrzów malarstwa weneckiego[5]. Należały do nich: Madonna ze świętymi Jacopa Guarany i Św. Teresa w chwale na stropie kościoła, namalowany przez Nicolasa Régniera. Dwa znane obrazy, zdobiące niegdyś wnętrze kościoła, znajdują się obecnie w innych miejscach: Św. Michał ze świętymi z 1663 roku, pędzla brata zakonnego Massima da Verona, z ołtarza po prawej stronie prezbiterium, znajduje się w Muzeum Sztuki Sakralnej w Sant’Apollonia[2]. Również z 1663 roku pochodzi obraz Św. Maria Magdalena u stóp Krzyża, namalowany przez Giovana Battistę Langettiego dla ołtarza Krucyfiksu[6]. Po odrestaurowaniu w 1949 roku został przeniesiony do Muzeum Sztuki Weneckiej XVIII wieku[2]. Wyposażenia kościoła dopełniały: ołtarz główny w apsydzie i cztery ołtarze boczne oraz meble kościelne, szaty liturgiczne, ambona i organy (działające jeszcze w latach 80. XX wieku)[5].

Uwagi

  1. Od jej imienia zakonnice nazywano potocznie teresami (le terese), która to nazwa przeszła z czasem na ich kościół.

Przypisy

  1. Le Chiese delle Diocesi italiane: Le Terese, S. Teresa Vergine. www.chieseitaliane.chiesacattolica.it. [dostęp 2018-07-16]. (wł.).
  2. 1 2 3 4 Jeff Cotton: Santa Teresa. www.churchesofvenice.co.uk. [dostęp 2018-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-09)]. (ang.).
  3. 1 2 zbiorowa 2008 ↓, s. 114.
  4. Università Iuav di Venezia: Terese. www.iuav.it. [dostęp 2018-07-16]. (wł.).
  5. 1 2 Giuseppe Cristinelli (Studio Associato Cristinelli): Progetto di restauro e recupero della chiesa delle Terese. www.studiocristinelli.it. [dostęp 2018-07-16]. (wł.).
  6. Luca Bortolotti w: Treccani: LANGETTI, Giovan Battista. www.treccani.it. [dostęp 2018-07-16]. (wł.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.