A-1350 z dnia 25.10.1994[1] | |||||||
Kościół parafialny | |||||||
Państwo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||
Miejscowość | |||||||
Wyznanie | |||||||
Kościół | |||||||
Parafia | |||||||
Wezwanie | |||||||
| |||||||
| |||||||
Położenie na mapie gminy Nowy Żmigród | |||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |||||||
Położenie na mapie powiatu jasielskiego | |||||||
49°38′48,8″N 21°31′23,3″E/49,646889 21,523139 |
Kościół św. Mikołaja w Łężynach – rzymskokatolicki kościół parafialny pw. św. Mikołaja, wzniesiony w 1511, znajdujący się w Łężynach.
Historia
Kościół w Łężynach zbudowano w 1511 z drewna modrzewiowego. Wielokrotne przebudowy zmieniły jego pierwotny wygląd. W 1765 dobudowano do nawy od strony północnej murowaną zakrystię, położono posadzkę zastępując podłogę. W 1860 dostawiono murowany przedsionek, który obecnie pełni funkcję kaplicy. W 1910 przedłużono nawę. W 1929 wnętrze ozdobiono nową polichromią, a w 1930 przy wejściu dostawiono drewniany przedsionek. W czasie II wojny światowej żołnierze radzieccy palili w kościele ognisko. W latach 1998–99 przeprowadzono prace konserwatorskie w świątyni.
- Elewacja południowa
- Elewacja wschodnia
- Od strony frontowej
Architektura i wyposażenie
Jest to budowla konstrukcji zrębowej, orientowana. Bryła świątyni składa się z trójbocznie zamkniętego prezbiterium, znacznie szerszą nawą z zakrystią i dużym przedsionkiem. Całość pokryta blaszanym dachem jednokalenicowym, dwuspadowym z wieżyczką na sygnaturkę, nad nawą. Ściany oszalowane pionowo deskami.
We wnętrzu pozorne sklepienie kolebkowe. Na ścianach polichromia głównie architektoniczna oraz ze scenami figuralnymi o tematyce biblijnej na sklepieniu. W prezbiterium ołtarz główny barokowy pochodzący z około 1760 i obraz św. Katarzyny na złotym tle, w kaplicy ołtarz Jezusa Ukrzyżowanego. Chór muzyczny o prostej linii parapetu z prospektem organowym.
Prace dekoracyjne w kościele wykonał malarz Władysław Lisowski[2].
Otoczenie
Na terenie przykościelnym, współczesna murowana dzwonnica brama z 1858 zwieńczona dużym baniastym hełmem.
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2018-01-15] .
- ↑ Wojewódzki Program Opieki nad Zabytkami w Województwie Podkarpackim na lata 2018-2021. edziennik.rzeszow.uw.gov.pl, 2018. s. 70. [dostęp 2021-06-26].
Bibliografia
- Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda, Sebastian Wypych Kościoły drewniane Karpat i Podkarpacia, Wydawnictwo Rewasz, Pruszków 2001, ss. 154, 155 ISBN 83-85557-88-1, ISBN 83-85368-79-5
- Leksykon drewnianej architektury sakralnej województwa podkarpackiego, Krzysztof Zieliński (red.), Rzeszów: Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju i Promocji Podkarpacia „Pro Carpathia”, 2015, s. 166, ISBN 978-83-61577-68-3, OCLC 922211420 .